Alle inzendingen over mankement

Ik wil niet klagen kon ik het maar weg jagen je handen zijn een lichamelijk instrument ik heb niet gevraagd om dit mankement ze staan weer krom mijn vraag is waarom een antwoord zal ik daar niet op krijgen ik kan dan ook maar beter zwijgen.…

naarmate de jaren verstrijken slaan de ongemakken toe alles positief blijven bekijken al weet je soms niet meer hoe lichaam is aan het veranderen zowel de binnen als de buitenkant steeds afhankelijker van anderen reiken zij liefdevol de helpende hand…

ik heb gekozen, het bloed op de veranda vlekken op mijn witte sokken beuken stralen trots en het aquarium is inherent aan het verlangen om alle schoonheid te omhelzen oven zonder vuur de geur van verbrande cake een strak gespannen roede die de liefde niet meer herkent in de ogen van het werkelijk beleven een kind dat nooit zal lopen staat…

Beste reisbureau, schrijft ene meneer Vandezande, wij huurden een leuk vakantieverblijf in Zoutelande, maar we ontdekten een mankement in het volledig uitgeruste appartement : er was helemaal geen avocadosnijder voorhanden !…

Maar financiële instrumenten Vertonen dure mankementen.…

Ik kon niet door wat mankementen. Ik overlegde dat: Je snapte mij in die momenten. Maar acceptatie is geen overgave Dat blijkt pas door de tijd Meegaan in een moment kent ook zijn eigen strijd…

“Ons reisadvies is dikwijls negatief, Maar daar bestaat ook alle reden voor, Want tal van mankementen aan het spoor Bezorgen overlast en ongerief Zodat wij er klantvriendelijk op wijzen Dat u dit jaar niet met de trein moet reizen.”…

“Ons reisadvies is dikwijls negatief, Maar daar bestaat ook alle reden voor, Want tal van mankementen aan het spoor Bezorgen overlast en ongerief Zodat wij er klantvriendelijk op wijzen Dat u dit jaar niet met de trein moet reizen.”…

De scan die Henny Huisman aanbeveelt Brengt al mijn mankementen scherp in beeld, De Dood neemt mij eerdaags nog niet te grazen. Al ben ik nu wel duizend euro lichter, U bent nog lang niet van mij af als dichter.…

Ze blijven thuis met al hun mankementen, corona houdt hen weg van de praktijk. Eerst hing een bordje ‘Welkom!’ naast de bel. In reuzenletters staat er nu ‘Kom wel!’…

Er was eens een fiere Fyratrein, zo een trein met een fijne lijn, een trein met zuiders temperament zonder, zo dacht men, mankement. Men droeg hem vooraf al op handen, als redder van de Lage Landen.…

het kuddelopen is voorbij de kerstbomen vergeten oudjaar komt naderbij weer centraal vermaak in massaviering van de laatste uren hoelang kan een seconde duren is er nog tijd voor stille overdenking de balans van goed en slecht die onze rust altijd verpest laat alles de revue maar eens passeren en ga volgend jaar de mankementen repareren…

Ik passeerde mijn ouders van veel jonger tot anderhalf keer ouder dan zij, serieuzer werd ik, grootmoeder werd ik Ervaring, mijn leven herkennen in vrienden en het terugzien in de kinderen en kleinkinderen Samen optrekken onze lichamen vertrouwd met mankementen, pijn en rommelige herinneringen En nu wil ik naar buiten weg uit het…

Je niet meer voelen hoe je was De beschamende vernedering van Het niet meer ophouden van je plas De pijn die overal van binnen tiert De uitzichtloosheid die vertwijfeld in je geest rond giert Je ouderdom Je mankementen De hulpeloosheid van de dag Je wilde dat men dat niet geloofde en niet zag Geen dokter die je pijn begrijpt Je voelt…

Er is dat lijf, dat mankementen heeft, en ook een lot, dat keihard met jou speelt, dat ronduit kwelt en aftast wat jij veelt … Maar hoe dan ook, wie is daarbij gebaat, een mens die schuilt om hoe het hem vergaat, die wanhoop voelt van onvolmaakt te zijn, alleen wil zijn en tegen water praat … Toe, laat toch zien, geef uiting aan de pijn!…

Dat mankement herhaalt zich steeds. Omdat het kleinood zo meesterlijk is en ik het einde alsmaar wil uitstellen, koester ik het als een oude fles cognac, waarbij ik ook niet tot de bodem wil gaan.…

het is nog steeds de zachte liefde van begrijpen naar elkaar reiken ook al is de afstand er altijd juist het samen weten in een nooit vergeten maakt onze liefde zo waardevol omdat tijd geen slijt of rafels kent het zijn wij die in kleine mankementen de alertheid missen ons soms vergissen in een goed traceren van problemen…

het water er bestaat geen bos meer zonder kettingzaag het gedicht is kaal eeuwig is alleen de dood ongerijmd als gemorste koffie bij ontrafeld brood sommige winters verlangen naar een zomerjurk elke betekenis draagt een steen om de nek elk woord dicht gaten in de muur ongestoffeerd als klanken op papier bezield door mankement…

het wordt geen goud maar jij laat wel weer alles blinken zoals vanouds jij kunt in het magisch raken ernstige slijtage een stuk beter maken zonder pijn alles wat hapert en niet goed functioneert heeft de interesse uit jouw vakgebied in de blauwdruk van het menselijk zijn lees jij pijn en andere mankementen uit het dagelijks…

ik kon het lijfelijk onbehagen bijna niet verdragen voelde energieën stromen die nooit van binnenuit konden komen zij leken botten spieren en pezen andere posities te geven legden feilloos de mankementen bloot in mijn verwaarloosde conditie ik raakte verdwaald in geestelijke sferen die anders leven propageerden ervaarde…

meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid goed gevuld met weetjes van wanten flexi in allerhande varianten contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement…

keurslijf willen treden even weg van dit heden waarin geen vreugde leeft ver van de beslommeringen het voortdurend dringen opgaan in een lichter bestaan voorzien van heuse keuzes geen dwaze eisen voor een baan en druk om te presteren geen gevechten voor erkenning een volwaardig mens te zijn begiftigd weten met talenten beperkt door mankementen…

Zie ook het snelsonnet 'Action' van Coenraedt van Meerenburgh _______________________________ COUNT...DOWN Apollo had geen mankement te duchten Bij hem was er geen vuiltje aan de lucht Maar voor zijn tweelingzus werd het een klucht Godin in 't voetspoor van haar broers maanvluchten Verslikte zich in nectar aan de dis Schoot met…

voor de eerste keer kwam leek alles tot leven te komen veranderde het licht van wit steriel naar de warme kleur van intieme gezelligheid alles waarnaar jij keek deed meteen van zich spreken liet stralend de ziel even zien het was alsof jouw ogen hen deed oplichten naar ontspanning en innerlijke rust zij vergaten hun kleine mankementen…

Alleen nog enkele kleine mankementen wat aangepaste verzekeringselementen en we zijn klaar om nooit nog een voetganger omver te rijden. Om elk euvel op de straat te mijden. Hij knalt nooit nog ergens tegen op alleen van een oude auto krijgt hij nog op zijn kop. Ik bekijk het met gemengde gevoelens.…

In antwoord op de vraag, die Jeroen Brouwers per televisie stelde, namelijk waarom sommige mensen wel voor zelfdoding kiezen en anderen niet, terwijl zij aan dezelfde mankementen lijden, meld ik hem, dat sommige mensen niet alleen meer voor hun kiezen krijgen, maar ook nog eens genetisch gezien te weinig afweer hebben en daardoor eindigen…

Een nieuwe stekker kreeg ruzie, met een al wat ouder stopkontakt. of was het andersom? Kip? Of ei? Hoe dan ook, de ruzie nam niet af. De weerstand nam behoorlijk toe. De communicatie ging haperen. Een gezonde auto vleugellam. Onze zonnepanelen kwaad. De discussie raakte verhit. De bestuurder verdrietig. Wie is schuldig? Wie begon? De…

van dubbeltje naar kwartje- Vele Gooise vriendinnen Belanden in zijn bed Kreunen steunen En fluisteren vol sentiment -Oooh Adam ik heb een mankement mijn oren staan wat wijd Schatje ik wil je voelen Jij weet wat vrouwen bedoelen En Oooh Mijn lipjes zijn zo dun Oooh lieverd Kijk in de spiegels aan `t plafond Mijn borsten Vroeger bolrond…

langs de zijlijn omdat hun rendement te weinig zou zijn de kwetsbare ondergeschikt maken geeft een gevoel van macht dat is een samenleving die overgaat in een nieuw spoor een nieuwe kracht Kwetsbaren wegkijken is als de pijn in je eigen ziel niet onder ogen durven te zien controle willen hebben op onzekerheid imperfectie mankementen…

het kind dat verslagen door de versleten tijd zijn verslag slechts inwendig kan incasseren hangt murw aan de gepolijste twijgen van een volslagen mislukte winter toch komen er nog lange dagen, nachten die pruilend de tijd verdoezelen in de nagalm van een oud verduisterd boek dat zonder kaft de huisregels bijstelt van een toevallig mankement…