22 resultaten.
MOERASLEVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
131 De regen houdt op:
't meertje is voller dan ooit.
Langer moeten die
waterschildpadden zoeken
naar hun geliefd zonnebad.…
Da's vies
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
591 Eens bij een meertje in Vasse
Zaten twee smerige dassen
De ene zei zacht:
Da's vies he zo'n vacht
De ander dacht: ach, da's te wassen…
In het bos
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen
381 De Avondster de mooiste van de sterren
De pijnboom laat zijn blaadjes vallen,
Ergens diep in het bos is een jongen,
Druiven aan het eten van de bomen,
In het meertje midden in het bos,
Zit de jongen alleen en slaapt op het mos…
Olympische vrede
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen
339 Met zwemmen zal ik geen medaille winnen,
maar 't meertje stemt me vredig diep van binnen.…
Genieten aan jouw meertje
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
514 de zachte warme late zon
koestert mijn hoofd
in jouw schoot
warmt mijn verlangen
naar een glijdende duik
in jouw ondiepe meertje
met water zacht en glad
waar lichte sprieten
eeuwig kriebelen
achter het horizonnetje
duikt de ronde zon
op weg naar morgen…
Weerloos hart
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
1.783 Laat me opgaan in muziek
of in de smaak van de koffie
die ik drink
en laat me luide stilte zijn
in alledaagse oren
Want ik wil verdrinken in de tijd
en verdampen met het water
in een naastgelegen meertje
En laat dan de aardschokken mij zijn
en de zomer mijn naam
zodat ik dit vuur
dat mijn hart bezit
laat gaan…
Maar als ik niet schilder…Ode aan Ruurd Wiersma
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
181 rond het raamkozijn
is het lente naast de
haard is het zomer
op de laatste wand
is het herfst
een meertje met
het riet waar hij
met zijn vader
riet sneed
tussen de deuren
is het winter
twaalf uur aaneen
sneeuw geschilderd
zonder te eten maar
als ik niet schilder
was ik zomaar dood…
Speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
gedicht
4.3 met 6 stemmen
4.739 speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
omdat het morgen is, omdat het regent en
omdat ik graag de rest vergeten wil
de vingers in de oren en de ogen sluiten
de oren volgestopt met proppen was
een zieke schaduw van mezelf zal zich vertonen
het dennenbos is bruin en niet meer groen
de zon gaat nog mooi onder ‘net…
de straat wordt afgestruind
gedicht
3.5 met 2 stemmen
1.734 de straat wordt afgestruind
door morgensterren
die van de avond ochtend maken
met volbepakte fietsen
lantaarns in hun hand
om juist bij volle maan hun buit te zoeken
zij zijn totaal onschuldig
ze jagen niet op wild
er valt geen schot
de oude dingen worden op hun plaats gezet.
----------------------------…
verdrongen in de tijd
gedicht
4.0 met 1 stemmen
5.418 verdrongen in de tijd
in wankel evenwicht
gaat ze op halve leeftijd naar de psychiater
in wankel evenwicht
haar halve leven was gewijd aan tranen
een tranenregen als een niet te stelpen stroom
en rode vlekken tekenden haar hals
de nek geroest in rust
---------------------------------------------------…
vergeef de wilde kat zijn beten
gedicht
5.0 met 1 stemmen
2.521 vergeef de wilde kat zijn beten
als eenzaamheid de overhand mocht krijgen
begint de wilde roos te bloeien
de meidoorn geurt
haar kleur is rood of wit
violen spelen in de tuin met licht
jasmijn blijft aan de strijkstok hangen
de weemoed om het alledaagse leven
'wie er passeert, wie er blijft hangen'
is niet te overbruggen met een stukje tuin…
Puppybende
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
225 O lieve beer, kijk wie op
Majka wacht
Ze willen met haar spelen
bij het meertje
En met die lieve vrouw, haar
teddybeertje
Ach kijk nou hoe die
puppybende smacht
Was ik er maar om jouw zorg
te verlichten
O lieve beer, doe maar niet
zo verlegen
Straks wordt het nat en druip je
in de regen
Ik weet wel dat je voor mijn bod
zult zwichten…
ploert nu koper
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
302 je woestijnt weer
na ons paradijzen
groen wordt geel
verzandt geheel ik dacht
dat jij de weg zou wijzen
jouw zon scheen zacht
maar ploert nu koper
aan een verre horizon
jij was mijn meertje en oaasde
schitterend in kleurenpracht
ik versjok het kale land
jouw hand heb ik verloren
nog spiegel je mij fata's voor
maar de morgana's…
Lente in Zwitserland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
557 ach wat
je neemt een stuk land
rotzooit wat met
schep en vork
je krijgt bergen
effen wat sneeuw
er op er tegenaan
geprakt
een meertje
een reddingsboot
uit de ark van Noach
met Dr.…
Nepprooi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
208 Hoe de valkenier met zijn loer draait
Om zijn roofvogel terug te lokken
Horzels bijten niet
Mensen ook niet, hooguit in een mooie rode appel
Honden bijten wel, "niet allemaal"
Alleen de valse honden die scheuren het vel van je botten
Dazen die bijten ook
Ik denk aan de tijd
dat ik voer in een bootje
Op een meertje over de larven van…
Waterkering
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
621 Een beetje water in een spiegelplas
blauw overdreven met witte vlokken
die elkander op de vlakte lokken
een helder oog op hoe de situatie was
Een meer, een minder het maakt niet uit
natuurlijk, is geen vaststaand feit
dat blijkt bij het verdampen in de tijd
en hoe het meertje elders buit
Het evenwicht is niet te verstoren
de som van al…
bekoring
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
262 in onbewogen straten, langs wegen
toen je me tegenkwam
op het laantje, daar waar in
ontknoping van de lichtuitstraling
tussen de bomen,
en voor ons de akkers
en boven ons het hemelgewelf
en je me daar zag komen
aan de oever bij het meertje
waar koele westenwinden
ritselden door wilgen
zou je me thuis kunnen…
Spiegelt zich de aanblik van het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
162 Wanneer het water in een meertje de rimpels
markeert; de steen der wijsheid over het water
scheert, dan spiegelt zich de aanblik van
het leven. Is het een aanklacht op het lot van
het leven, of het voorrecht aan de enkeling
gegeven? De aanblik wordt door het leven
zelf geleerd.…
Rupsje Nooitgenoeg
netgedicht
1.0 met 7 stemmen
993 van de wind
Fladderend van gazon naar gazon
Onderwijl neerstrijkend
op een slechts vergankelijke klaproos
Even rustend
Je prachtig gracieuze vleugels dansend in de zon
Doch aan de einder wuift reeds
een vergeet-mij-nietje jou tegemoet
Verwachtingsvol passeer je zelfs de klavertjes,
Zonder enig pardon
Immer turend voor dat kraakheldere meertje…
Bespiegeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
287 Uit de gescheurde rotsen druppelt het water
Dat sprookjesachtige cirkels vormt
In het meertje dat ons spiegelend glad
Uitnodigt om die aanlokkelijke glasplaat
Aan te raken en de voeten er op te zetten
Met de belofte dat een nog geheimzinnigere wereld
Op ons wacht
Wagen we ons op die betoverende spiegel
Of raken we het ijs niet aan
Omdat onze…
Leven als water
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen
419 Een meertje een valletje een vaart of een dal
het mooiste van water is het leven wat er zijn zal.
Het leven, kabbelt soms zacht soms sereen
het water stroomt soms hard en slaat dan heel gemeen.…
Emotiesurvival
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
314 Een klein meertje kan me redden.
Ik ben verbaasd.
Het einde van mijn tocht.
Eigenlijk ging het best goed.
Met hulp van lieve moeder natuur.
Ik schaam me.
Nu ik terugkijk op die tocht.
Maken emoties zich over mij de baas.
Ik zie het weer.…