Alle inzendingen over met of zonder

Bovenop een hoge berg bivakkeerde ik als sneeuw Langzaam maar zeker stroomde ik als water op weg naar de zee In grote hoeveelheden door lange, diepe bedding slijt en rond ik vele stenen water van armen slok ik op Craquelé-slib als in kunst nadat water in massa verdween door laagte getrokken, op weg Immer. In zomerse hitte Lijd en leid…

De treinreis van het leven heeft maar een bestemming een dood spoor!!…

Er zulke behoefte aan; een kus, lik of aai Gemis dat zo leeg en broos aanvoelt. Hand zacht strelend mijn lange lokken Arm losjes om me heen. Genegenheid die woorden overbodig maakt Krachten opwekt die bergen kunnen verzetten. Dan weet ik het weer helder en zeker Ik mag me vrouw noemen, ten voeten uit. Wat een prachtige naam.…

een zin wondermooi kruipt behoedzaam uit zijn schulp kijk de schrijver danst luid juicht zij het uit rent rondjes om de tafel betoverend mooi maar ook ongemak leven in vertwijfeling talent maakt angstig het pak in de kast harnas voor eigenwaarde voor zo lang het duurt geborduurde naam de verstopte mascotte schrijver’s binnenkant…

Het wijde moeras heft veel ruige eilandjes, waarop eenden stil en ongestoord hun kuikens opvoeden en beschermen. De reine poelen, vol vrij leven van dieren, hebben onder zich een zeer lange buis, waardoor fel bijtende vloeistof stroomt. Ongehinderd, zonder iets te bederven, gaat het venijn voort door de dichte pijpleiding naar de stad…

’t Is de kunst die verstaat niet jij en ik kunsthuizen die champignons worden het zeer gestileerd kunnen zwammen in de niches tot zelfs de sporen ontsporen in de lamellen zoals de Hoet van Jan maar dan in vakjes het mycelium van een andere nieuwe gedachte die nog geen hoeken heeft gekregen…

(n.a.v. beroemd fresco van Giotto) De duivel danst, vliegt en trekt Op graven, voorbij en soms Vaker dan ooit vermoed lacht hij schizofreen En profil: morsdood vanuit alle posities donker Grijs zonder licht Gelaatstrek onaange- naam In wolk boven gepeu- pel Gebracht, de laatste groet Fresco vol van haat zijaanzicht niet…

Het is best moeilijk om cynisme, sarcasme, boosheid, irritatie, frustratie, pijn, verdriet, blikken die kunnen doden, neiging tot fysiek geweld: slaan, bijten, krabben, poging tot doodslag, moord dit en dat allemaal achterwege te laten in reactie op een vraag, een (pest)opmerking, een sneer, een werkelijkheid of geroddel, achterklap welke…

Waar is geen honger, leed of pijn? Wil men nog met weinig tevreden zijn? Waar is geen oorlog, geen geweld? Wie helpt nog zonder geld? Waar zwijgt men over een ander spreekt men geen kwaad? Is er nog vriendschap en groet men op straat? Zelfs het dierenrijk en de natuur zijn verstoord. Omdat de mens houdt van geld en van moord.…

Die anderhalve meter blijft nog even u weet wel het nieuwe normaal nou laat ik u dit zeggen dat is abnormaal en laten we hopen tijdelijk abnormaal en die noodwet van de baan want nood breekt al wetten en wat die afstand betreft zo close zijn Nederlanders niet ook niet zo heldhaftig, strijdig, gastvrij dat heeft de 2e wereldoorlog…

Eén dag zonder de aanwezigheid, de permanente bescherming van jou, Babaji zal mij doen herinneren wat het is om gewoon mens te zijn en al de mensen te kunnen vergeven in hun menselijkheid. Eén dag zonder jouw voortdurende begeleiding en sturing zal mij weer normaal mens maken; zo'n dag kan mij alleen laten beseffen welke luxe ik geniet…

Het mensdom is op hol geslagen. Armen vermenigvuldigen armoede. Rijken leven voor de macht. Consumenten voor de lol. Het heelal blijft even onverschillig. De aarde blijft draaien om haar as. Alles blijft bij het eeuwig oude. Alles blijft nieuw zoals het was. Wordt mensdom ooit menswijs?…

iemand is heel stil opgestaan de verten in diepe rust verzonken zal iemand dan de eerste vogels horen nu het licht begint te wandelen de bomen kalm ruisen zal iemand dan het stromen van de blauwe rivieren zien iemand opent de handpalmen naar het licht zal iemand dan een pad tot aan de deur van het hart graven in het aanvangslicht…

Fok het gewoon Fok gewoon de leugens. Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch…

De kassa-automaat heeft geen gezicht, geen mond die onophoudelijk blijft kauwen, die ongevraagd gaat jij-en en gaat jou-en, en die zich luidkeels tot collega's richt. En die mij dan (wat ik het meest verfoei) geen goede dag wenst, maar volstaat met: doei!…

O JPA, Jean-Pierre Ami, Waar waart gij met uw geestesoog Rustte iets in 't boze oog Van 't peilloos diep van uw gemoed? O JPA, mon chèr ami, Welke kleuren, welke menie Mengde u met euvelmoed In 't labyrint der Alchemie? Een artiest vraagt om klaar water In de mangel van de kwestie Ach, verwijlt gij dan altoos Nog met uw verfblik…

Diner voor 2 Na eindelijk op de Albert Kuip te zijn beland Kon ik mijn inkopen doen in het groente en kruiden land Gelijk vroeg de marktboer dag kerel waarmee mag ik jou helpen uit den brand Hoi Dag heer, gaarne van U 2 grote rode uien courgette Laos en een bosje koriander Graag wat citroengras, gember kokosmelk, nee niet van dat merk maar die…

Beste Jan, het moet me van het hart Dat ik kritiek (Bet Weter's) ondersteun 't Verweer van jou is ditmaal Naïef als 't rijm van je gedicht We zijn van jou voorwaar beter gewend Met hij en zij wou ik geen nadruk leggen op het "wij"-gevoel, Als wel de overkill van 't ik, de overdaad die 't ego krijgt in hedendaagse poëzie.…

Steek de randgeaarde stekker, van een rode woordenmixer, in een stopcontact. Laad je eigen batterijen op. Voeg letters en spaties toe. Bindmiddel naar behoefte. Gooi daar levensvragen bij. Zet de mixermotor aan. Lees het resultaat. Verwijder de misverstanden, met een verstandige zeef. Laat de poëzie bezinken. Serveer ontstane filozie…

Ondergronds botsen mijn gedachten op hem Ze scheuren vlammen uit zijn gestalte, uit zijn stem Ze blazen vuur in zijn huis leggen vuur om zijn vrouw Een keten van kraters Aswolken over de wereld En ik in het Stille Midden van de catastrofen die zijn huwelijk moeten treffen zonder hem te deren Hoeveel naschokken nog? Hoeveel hitte…

Terwijl hij haar penetreerde, Keek hij haar doordringend aan. 'Wat ben je toch innemend, En ook je lichaam kan veel aan! Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

---------------------------------------------- ---------------------------------------------- WITTE KOLIBRIE Als er alleen het nu is, is er ruimte als je niets meer draagt, is er licht in alles. De witte kolibrie in kolkend wonder, stilstaand in de tijd. ---------------------------------------------- ---------------------------------…

Het zit erop, we hebben het gehad, Die plattelandse zoektocht naar de ware, Aan meedoen kleven wel een paar bezwaren, Dus single boeren: maak je borst maar nat. Eerst krijg je pesterijen op je bord, Waarna je stevig uitgemolken wordt.…

Jouw kussen druilen onder mijn huid ze gonzen alle kanten op Mijn armen en benen hijgen Jouw adem voel ik fluisteren dat ik voorgoed betoverd ben Mijn verlangen zucht naar meer Jouw handen klaterkletteren ze ruisen mij helemaal natternat Mijn zweet gutst in jouw mond Jouw spieren dansen en dreunen ze zwavelen onweer in mijn neus Mijn…

Met kinderen is het anders die moet je kansen geven om te oefenen, ook ouders sub's, stagiairs en natuurlijk de mensen die verliefd zijn of anderszins bevooroordeeld Verder zijn de talenten verdeeld en heeft iedereen diploma's voor wat hij kan, nou ja niet voor vriendschap die krijg je, of niet en voor zolang ze duurt zolang…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over…

Ik kan geen bloemen of bonbons meer aan haar geven simpelweg omdat ze geen deel uit maakt van mijn leven de dingen gaan zoals ze gaan en zo is ook zij gegaan ik wilde haar slechts zeggen dat ik haar mis en dat ze niet vergeten is.…

Mensen die gaan trouwen weten al hoe het gaat: niet vanzelf een hemel van liefde op aarde, maar wat dan? De hemel te heilig en te hoog gegrepen? Liefde een koestering? gestold in gewoonten van tijd tot tijd een fontein of het zijspan vanwaaruit we de werkelijke heiligheid zien: de poel van verandering, de heilhele poel van voeden…

Ik weet wat er komt en dat is fijn, ik hoef niet op te letten, nergens me druk over te maken niet over mijn buik, mijn borsten niet over wat ik doe en wat hij wil dat ik doe Het is allemaal bekend de kussen, de herhaling van strelende handen het plagende uitstel We kunnen ons overgeven Ik zie zijn gezicht graag als hij niet weet wie…

Woorden leiden af, sluit je mond en open je – ogen en handen.…