Alle inzendingen over morgen wacht op mij

wèl-gelukkig is de man, Die kalm aan Gistren denken kan, En kalm de dag van Morgen wacht - Hij slaapt op rozen; alle nacht!…

gisteren liet me lopen de avond en de nacht vliegen voorbij de dageraad doet me hopen morgen wacht op mij de dag kleurt van lichtgrijs naar hemelsblauw de dauwdruppels glinsteren van geluk door de ochtendzon op de bladeren,bloemen en planten en ik weet me van de weeromstuit niet zo gauw te genieten van deze levensbron het is een waar genot…

Als je weet wat je morgen wacht Hoe zou je vandaag dan leven De toekomst weggegeven Verwondering ontkracht Als de dag de nacht opzij schuift En tot het verleden verklaart Dan weet ik wat ik nog niet wist toen gisteren morgen was…

zij ademt de nacht haar schoonheid toe omgeven door sterren het lied in haar droom waar dansende tranen als sneeuwrefrein de duisternis zacht in herinnering breekt en hemelse tranen die fluisternacht als deken van hoop de morgen wacht…

Penseelt met veel plezier gedachten dicht Van iedereen die na dat wachten zwicht; Een dag vol bloemlees en ontzag-gezichten Morgen wacht de sleur van alledag Maar deze site blijft daag'lijks vers aan slag…

- in reactie op Wim's snelsonnet - Pak je rust en kom niet met verhalen over waaiers, nauwe stegen en de sprint van groenewegen morgen wachten toppen van besneeuwde kathedralen, dus ren je rot en laat die trappers malen, je moet immers Parijs nog zien te halen!…

Het gaat niet lukken zegt ze de verschillen zijn te groot Het is goed zeg ik en val onmerkbaar hard door de bodem van bestaan Op mijn gemak scheur ik de foto van vals geluk, tel één, twee, drie, vier, vijf Het zag er veelbelovend uit Morgen wacht een nieuwe tijd…

Het gaat wel lukken zegt ze de verschillen zijn zo klein Het is goed zeg ik en zweef onmerkbaar zacht door het plafond van bestaan Op mijn gemak maak ik de foto van echt geluk, tel één, twee, drie, vier, vijf Het ziet er veelbelovend uit morgen wacht een nieuwe tijd…

Nu loop ik naast de vloedlijn en wacht op kerend tij. Ik ruik vertrouwde geuren, proef het zilte op mijn lippen als de wind weer gunstig waait. Morgen wacht ik op de vloedlijn en zie de veerman nader komen.…

het strand draagt ons gewicht zweeft boven water slechts dat, want onze liefde is, maakt licht gebogen rond mijn schouder ver weeft jouw stem de traagheid van de opgekomen maan haar baan volgt duizend golven in een warme liefdesnacht morgen wacht maar houdt zich lang verborgen…

geluiden galmen angstig door hoge gangen doodsangst houdt mijn hart in stalen wurggreep gevangen eenzaam martelend verlaten in mijn cel het felle licht brandend in de hel sterk moet ik zijn als ze me weer komen halen een hoge prijs met mijn leven te betalen Mijn God, mijn God, geef me moed en kracht te doorstaan wat mij morgen wacht…

en als je er nog bij rookt dan krijg je een knappe ouwe kop alcohol holt uit van binnen maar je hebt wel een plek waar je jezelf neer zet en je ogen kringen een tafel, niet aangeraakt emoties verdringen geflest, verzaakt ontkurkt, ontdopd, ontgoocheld de zwarte nacht bracht mij thuis en ik nam er nog eentje morgen wacht de glasbak…

Morgen wacht de operatiekamer. Het huivert, want in ziekenhuizen, wachten ook pijn en soms de dood. Wanneer een klein mens zwak wordt, komen grote, sterke mensen zorgen. Maar ook zij zijn kwetsbare kinderen, vermomd als witte, lieve engelen, of als stoere redders in de nood.…

veel liever zou ik blijven bivakkeren in het geborgte van de dronken nacht, de baarmoeder die mij wil accepteren zoals ik zelf niet kan waar morgen wacht. tevoren zou mijn leven zijn volbracht als ik mijzelf des nachts kon aborteren.…

De weemoed van het heden, Die niet tot morgen wacht.…

Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij zijn de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen wacht, en plots is het licht weer heen...…

Want morgen wacht ons weer een uittocht...…

Pasen, Pasen, licht en vreugde die ons trage hart verheugde dat weer hopen kan en lacht, op een nieuwe morgen wacht. Onze God bleef Jezus trouw, die slechts liefde geven wou.…

Ze was alleen in die donkere nacht in diepe stilte die om te snijden was Ze bestreed de tranen uit alle macht morgen wachtte opnieuw haar klas Ze leed alleen in de eenzame nacht toen pijn voorbijtrok aan haar geest Men had haar na school opgewacht en haar uren getreiterd als een beest Ze was wanhopig deze lange nacht en raadde alsmaar naar…

Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij is de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen wacht, en plots is het licht weer heen...…

Gelijk een aarzelende morgen wacht ons de slaap, bijna nog schoner dan de dood... 't En is niet veel wat ons van vroeger hopen rest; maar draagt ge niet het kind van onze zaligheden, o vrouwe? En hoe ge om onzentwille hebt geleden: de tranen zijn een bron die 't goed betrouwen lest. Ik min u, vrouwe; ik min u, kind. Gaat slapen.…

In eeuwig wachten en verdraaide gedachten, hersenspinsels over wat zou kunnen en wat is. Morgen doet pijn zoals gisteren smaakte naar oude wijn. Vandaag is nog een dag zo leeg als de leegte maar kan zijn. Wanneer komt dat turning point, wanneer verschijnt aan het einde van de horizon dat straaltje zon?…

Me waarschijnlijk dik onderschat, hoewel 'k Was jouw prinses tevens je unieke rijkdom. Nooit haalde je mij bewust neer, tot op een keer Zware belediging, en dat zit me heden nog erg hoog; sneer. Van mij - een dame - maken, kerel toch Subtiel kindvrouwtje transformeren in bejaard wijffie, och. Kreeg wel duizend rode rozen, briljanten en…

Weldra op vrije voeten en die zo straalblauwe hemelen lachen je juichend toe, vrij en blij Dan wacht ik jou op en ga je te pletter knuffelen, erg warm en oh zo genegen; alweer wij! Universum opent wijd alle poorten en het heelal treedt je breed glimlachend toe .................. I do love you .............…

Steevast geboren als rasechte alcoholiste, al bij al nog erg draaglijke ziekte. Me boordevol schaamte in duizenden bochten gewrongen, excuses gezocht zo hopeloos tevergeefs. Momenteel aanvaard ik mijn talrijke teleurstellingen mits ikzelf erg foute kronkels ook falen compleet op persoonlijk passief plaatste/ plaats. Met de billen bloot gaan vereist…

Wachten is als een regendruppel die valt op de grond Wachten, wachten op iets dat toch nooit komt Wachten, een speling van tijd wachten, tot je je teder tegen me aanvleit Die dag komt nooit, status: onvoltooid Straks is het voorbij, nog even, en dan... Niets meer... Morgen Komt Nooit Meer…

En iedere morgen wacht zij hem. Dan gaat zij naar de ree* En doolt de schepen langs en tuurt Naar de eindeloze zee. En iedere middag wacht zij hem. En zet zijn stoel gereed, En toeft, een glimlach op ’t gelaat, In feestelijk zondagskleed. En iedere avond wacht zij hem.…

Ik wil niet langer wachten, 'k wil dat je naar me lacht en naar me kijkt. Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

De mens wordt wat "in de wacht" gezet, wachten duurt dan lang, 'een momentje alstublieft' het is echt een ware dwang. Melodietjes van allerlei terroriseren dan je oren, echt muziek die je verwacht op een begrafenis te moeten horen!…

Kijk naar mijn handen, recht mijn rug, roep de morgen na zijn begin terug. Om de nieuwe dag alsnog te gaan beleven, zoals jij die aan mij zou hebben gegeven.…