Alle inzendingen over naalden

een naald scherp van aard vindt mijn huid; ruig behaard en teer van vel dat klein steekwapen glijdt dus geruisloos naar binnen, ongevraagd, dat wel een rode bel lijkt geblazen het duurt nog geen tel of in colonne stromen tallozen naar buiten en zijn niet te tellen het is duidelijk ze willen muiten met een pleister als wapen…

een naald scherp van aard vindt mijn huid; ruig behaard en teer van vel dat klein steekwapen glijdt dus geruisloos naar binnen, ongevraagd, dat wel een rode bel lijkt geblazen het duurt nog geen tel of in colonne stromen tallozen naar buiten en zijn niet te tellen het is duidelijk ze willen muiten met een pleister als wapen…

Door ’t oog van de naald was hij gekropen was er gedachteloos heen gelopen, de opening te smal dacht hij dat is mal nu moet ik een doosje naalden gaan kopen.…

Loop net door De tuin en zie Het vallend blad, Het gelende gras En naalden die Vroegtijdig de larikstak Verlaten En dan zie ik onverwacht Twee mini-paddestoeltjes Rood met witte stippen Die groeien op het Vers gevallen Afval van de bomen In het vermoeide gras, Die door alle somberte Heen kleur bekennen Voor nieuw leven…

moeilijk ben je te vinden vooral in een hooiberg nochtans je hebt een oog maar je ziet er niet door soms kruip je er doorheen en dan heb je geluk mensen slaken kreten wanneer je kunt prikken dus voor mij… kan je eeuwig stikken…

Een vrouw van zesenzestig doet een draad door een naald. D.w.z. probeert.…

Ooit wachtte je als jeugdige fanaat Tot je je eerste plaatje kopen mocht Na veel besluiteloosheid uitgezocht En dan zakte de naald neer op de plaat... Nu kijk je naar een groots gebeuren uit: De naald van de tattooboer op je huid…

Door het oog van een naald kroop zij vlijmscherp meer was niet nodig genaaid was zij toch al…

met klamme hand nam ze die gebruikte naald vast. en stierf ze weer wat...…

(Hemelwerk) Mijn wil leek gebroken Voor even Soms lang Al jaren weer werk ik Met soms nog Die hang Die lust De waarheid van Boven Die heldere ogen Zij spraken en Zeiden: 'jij hebt het Gehaald' Terwijl ik toen kroop Door het oog Van de naald * Uit: 'Het oog' van Vladimir Nabokov…

hij herstelt mijn hart met naald en dunne draden verstel ik zijn jas…

zoek naald in hooiberg google speldt je op de mouw de 'wie wat waar heid'…

in de coniferen begint het goudhaantje te kwinkeleren dennen spitsen de naalden hier en daar glinstert er hars…

Als de broodjesberging op het noorden was Dan waren het de naalden uit ’t kompas…

De ploeg gleed door de aarde als een naald over een plaat, maar de trillingen kwamen niet verder dan de boer en die sprak dialect.…

De hooiberg toonde mij mooi hoe het noodlot ons steeds achterhaalt: ik vlijde mij neer in het hooi, en natuurlijk precies in de naald.…

kunst met naald en draad gaat niet gemakkelijk op tussen twee regels maar door het oog zelf te gaan werpt wel zijn schaduw vooruit…

Een geur van hars een tapijt van naalden een dreef vol plassen een beukenhaag van hoog karaat een miezelregen een krasse wind een schuur van tijd en niets van haast…

Noordenwind oud en bleek je ruikt naar hars je prikt met naalden. Noordenwind de bomen kraken maar je bent te laat, te laat! De winter ligt begraven onder kersenbloesem.…

‘Oké’, loeit een koe uit Hurwenen, ‘wel leuk dat die mensen dat menen, maar waar zit de naald?’ Ik snap dat ze baalt. Het blijft toch een gok, met vier spenen……

De deur die midden in het lied violen liet spreken met ontstellend gemak. De scherpte van de punt, de lans die in haar ogen brak. De onaanraakbare liefde van een oogopslag, de bevrijdende diepte van het wak. De zielsmuziek, de trillende snaar die van bewondering sprak.…

Trek me even terug Adempauze, recht mijn rug Ik wil bewust Een beetje rust Geen onbekwaamheid Geen eigengereidheid. Ik zeg u gedag Minder kan ik niet zeggen Gelag, gelach (?) Het is aan u, Grens verleggen.…

Ik zal je beschrijven oorlog mijn oorlog ik zal je schrijven je tekenen je mummificeren ik zal je vertalen met jou de oorlogswinstmakers verleiden de psychoten de psychopaten opdat je totaal wordt ik wil dat je mijn taal verlaat om een tekst te schrijven die vrij is van gruweldaden ------------------------------------------------- uit…

Spelden draad garen en een gefronste kop zo zie je er volgens mij tegen op om bomen alweer knoppen aan te naaien. Uitgeblust vraag je of ik de rollen om kan draaien. Natuurlijk is dat geen probleem in een vingerknip bevrijd ik je. Heen en weer schud je je hoofd tot ik verklaar dat alles wat met de natuur te maken heeft waar is en dat die…

Hij was op weg een moordaanslag te plegen Op Beatrix, zo heeft hij nog bekend, Alleen hield Wilhelmina’s monument Hem op zijn dodenrit ten slotte tegen. Het zal niet vaak gebeuren, naar ik wed, Dat je zo door je oma wordt gered.…

Een tatoeage kost een lieve duit Je hoort de tatoeëerders daarom vragen Om snel de btw te gaan verlagen Ze zitten Kees de Jager op de huid Dus wil je indruk maken op je chicky Een tatoeage kost straks maar een prikkie…

Kruipend door het oog van een naald, vallen de schellen van onze ogen, en leren wij zien wat puur geluk bepaalt. Dan pas weten we, hoe ongewoon gelukkig, gelukkig zijn is.…

Die, zonder dat er Ook maar een traan Aan te pas komt, Het verstilde verdriet Inkrast in het gladde Oppervlak van deze Nieuwe dag - en zie, Het is niet eens De diepte van de Groef die aangeeft Hoe diep het was, Maar louter het feit Dat wat was nog steeds In gegroefde lijnen Zichtbaar is in de tijd…

Dit jaar wint Overijssel dus de cup Voor vrouwen met de allergrootste borsten Bh's waarin zij deze joekels torsten Gaan zelfs van D tot F en 'running up' Dit hete nieuws heeft menigeen verrast Verkeer op weg naar Zwolle loopt al vast!…

Verstrikt geraakt in ‘t vangnet van hun steken van averecht over het recht breit ze slechts aan een grijze vrede Een naald vol roest laat moeilijk steken glijden een vangnet is niet recht te breien door ribbels langs een muizentandpatroon Zolang de kluwens blijven zwijgen tikken de naalden grijzig voort Wanneer de strakgetrokken…