Alle inzendingen over naar het einde word

Het is geweldig wonderlijk dat de jaren ons geduldig leren zijn. Hoe minder tijd ons rest, hoe beter we kunnen wachten.…

de mokerslag We kunnen het leven niet overwinnen niemand nóóit Kom ga je mee. Samen wandelen naar het verre kijken naar de sterren schreeuwen naar de golven "we komen eraan ... Ja maan we komen" Omstrengeld liggen op het strand. steeds dichter komt de rand laat ze maar komen de golven Laat ze ons overspoelen laat het toe…

Ik ben in een script geboren regie heb ik niet nodig, ik speel een soevereine held in elk verhaal, rolverdeling lijkt overbodig, isolement van de verbeelding deel ik met elk primitief hart. De wieg stond op een onbewoond eiland van verlaten kunst, cursief omringd door de golven van het alfabet, in de getijden van geluk herrees…

Een liedje van herhaling, zing ik, een wijsje van weleer neurie ik, tik met mijn vingers een deuntje op de maat van een lang vervlogen hit, wanneer ik het jaartal van uitkomen zie verschijnen, denk ik shit, wat word ik oud!…

zilte stemmen van de wind waarin het bloed van de aarde is gestort het geweten wrikt zich langzaam naar boven, schiet wortel tot aan een denkbeeldig sterrendak waaruit het denkgoed zich openvouwt, daarom niets te deren valt als de daad net wat anders wordt beschreven overspoelt de dromen van overvloed oneindige fantasieën waar geen einde…

Dat ik nu vijfenzestig lentes tel Vind ik voor een gelukwens wat voorbarig: Als je zo oud wordt, ben je nog niet jarig; Dan sta je in het leven buitenspel. Alleen een dichter gaat nooit met pensioen. U moet het dus nog heel lang met mij doen.…

Hoe vervelend het ook is, vooruitzicht niet " aards" meer te zijn, te vertrekken naar de volgende wereld, is 1 ding zeker want hoe dan ook, word ik een engel, jawel ik ook.…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugde, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed. Gij draagt me de dag door, behoedt me bij nacht-, Gij zijt het die…

In verstilde tussenspinsels zweef ik weg tussen steniging dromend van vrije lente afwezigheid die ik beween een laatste beeltenis kan ik je zenden mijmering je gulle lach gemis van je lendenen volledig universum kim van ons samen liefde, bedolven woordenloosheid het jij en ik, verstild tijd tussen ons de wil die te bevechten…

Een goed voornemen maak ik u klaar: veel verdraagzamer word ik, echt waar, want die zak van een Geert wordt door mij genegeerd vanaf nu tot het eind van dit jaar. __________________________ 31 december 2010…

mijn leven is geleefd ik geef mij over aan mijn einde steeds meer draden van gehechtheid laat ik los gedragen word ik door liefde die mij omringt wees stil mijn ziel vindt haar bestemming…

Er is naar mijn idee maar één manier Om aan Milosevic een eind te maken: Er zitten nog vier cowboys in de cel. Laat die maar vrij. Die pakken hem dan wel.…

Ik ben nu kapot maar zou zo graag bij je zijn, Het leven duurt al te kort en als wij bij elkaar zijn is het fijn, De tijd dat wij elkaar ontmoetten was eigenlijk te kort, Net als te weinig eten op je bord. Ik ben nu geen stoere jongen, Want ik heb zwarte longen, Door het leven wat ik lijd, Gevoerd door haat en strijd. De laatste dagen…

Hoofd dat niet Meer wil - Benen vastgebonden Door onzichtbare Banden uit het Verleden die mij Het voortgaan Beletten Zachtgesponnen Zilverdraden Die als een Onverbiddelijk cocon Het lichaam omspannen Met verstikkende deken, Laatste halte voor De dood…

Vouw het einde van de wereld wat op en leun, Leun overmoedig over de rand van vlezig geluk Laat krijtwitte vingertoppen glijden over het water van de eeuwigheid Doop Ik waad wel Hoor, het gezoem van de tijd Word maar warm…

Anemoon, teder voorbericht van de zomer, licht na winternacht……

Bij een voltooid leven is het verlangen naar de geboorte van de dood even verlangend als naar de geboorte van het leven maar om nu als kind(s) te eindigen gaat voor vele ouderen te ver!…

Als je als paus twee wonderen verricht, Dan word je na het einde van je leven Eerst zalig, dan tot heiligheid verheven, Hoewel men deze keer het handje licht. Johannes stuntte eenmaal, bij mijn weten, Dus mag díens heiligheid een wonder heten.…

De langdradigheid van een algemeen gedicht heeft een haiku niet…

Omdat het Heilig Jaar is afgelopen Moet nu de paus in de Sint-Pieterskerk Met specie en een troffel aan het werk, Want één deur mag een kwarteeuw niet meer open. De ziektewet is blijkbaar geen beletsel Voor onvakkundig pauselijk gemetsel.…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

Met centrifugerende snelheid word ik ruggelings vacüumgetrokken glijdend op wind in een regenboogspiraal Het tapslopend eind ejaculeert mij Van grote hoogte zwevend landend huppel ik lichtvoetend in een meer van blad naar blad van de roze lotus Koikarpers happen wreedzaam waterluizen…

Ligt ginds geluk wat ik vinden zal waarheen ik word gedreven tot einde van mijn leven?…

weet je ik ben bang bang voor het plotselinge einde ja ik zie heb ze allemaal gezien mij overkomt dit niet dat einde ik ben bang kies mijn woorden nu secuur als ik geplaatst word op die muur zo onyxlang ik wil niet eindigen achter behang ja ik ben bang dat weet je nog leef ik hier jij daar en weet je kleine schat ik heb…

op de vraag waartoe een mens op de wereld is gezet valt uiteraard met het vorderen in jaren minder algemeen te antwoorden zuigen eten lachen kruipen lopen leren ja te antwoorden met twee woorden of als nee gevraagd is nee altijd met fatsoen op je tronie te trouwen in de wolken je werkt in het vertrouwen dat je ongezien aan een toekomst…

Alles is mooi Ik denk dat ik ontdooi Ik zit naast jou in de kou je laat me stralen je bent de ideale je bent prachtig je luistert altijd zo aandachtig je geeft me een kus ik word hystericus kon je nog maar bij me zijn ik vond het zo fijn maar toen ontmoette je haar het einde tussen ons kant en klaar…

Ik overdenk mijn leven, het duurt nu al zo lang. Ik kom al mijn fouten tegen, toch zijn ze niet meer van belang. Omdat ik er steeds van heb geleerd, met steeds meer onderscheid mijn eigen domheid kan aanvaarden met een rustige zekerheid. Kijkend naar mijn kinderen zie ik dezelfde kwaal. Zij komen ook hun fouten tegen, net zo vaak en telkenmaal…

Sneller loop ik fier naar daar binnen enk'le ogenblikken word ik een medemens gewaar. Eind'lijk thuis het bos voorbij eind'lijk licht aan Ik ben blij!…

Dwarrelende gedachten wuiven door mijn hoofd Rood groen geel bruin, alle kleuren van de regenboog Meer kleuren dan het spectrum dat wij kennen Constant bezig om mijn wereld te verkennen Een herfst die nooit word afgebroken Kleurijke bladeren, zonder eind voor ogen…

jouw hart wordt ook het mijne als ik het kloppen hoor terwijl ik je ontdek en langzaam reis van plek naar plek ik word meer en meer verlegen doch ook brutaal en ongehoord zo reis ik verder en ontdek je onverstoord er lijkt geen einde aan te komen maar....mijn uiteindelijke doel zijn de tranen die nu stromen omdat ik zoveel bij je voel…