Alle inzendingen over nagels lakken

Na Kerst verschijnt er steevast een Nieuwjaar Precies hetzelfde als een jaar geleden Men dankt Allah en God in zijn gebeden En dan bestookt men wederóm elkaar De mensheid zou zich moeten gaan herpakken Het hele jaar elkaar de nagels lakken…

Blote voeten, hoge hakken, lange haren, nagels lakken. Oh hoe mooi het is te dromen maar of die dag ook nog zal komen ? Ieder wijst me lachend na als ik vol van hoop naar buiten ga. IJskoud water in mijn nek In korte broek gaan met dit weer. hagel, donder, keer op keer Jezus Christus wat een gek.…

doelen af Voelen deed je later maar Al was je daar waar je moest zijn - En deden dingen pijn en wilden Tranen mij omhelzen, knelden woorden met mijn hart En persten lauwe, grijze woorden zich een weg Door mijn geweten Maar begrijp me niet verkeerd Ik heb je lief en wil je strelen Wil met jou mijn leven delen Tranen vangen als je huilt Je nagels…

heb de lijnen gezien in je handen je haakte en oogde met huid daar waar zachtheid je palmde was hardheid de voelbare realiteit nog lak je nagels speelt wat met tijd maar duimt voor een toekomst die ooit extatisch zal zijn…

zag een opening naar jou in de vinger van je hand gebroken lak op alle nagels overviel je in de stress van bezig zijn je handen warm zacht hun onverzorgdheid deed je maar even pijn ik gaf niet om die uiterlijkheden ze stamden uit een ver verleden maakte je nagels rond en schoon en lakte ze in de kleur van onze droom…

zag je hand de vingers wenken kleine kootjes ongeduld nagels nog verguld met rode lak de kleur van lippen in je lach altijd zo innemend maar gaandeweg steeds meer bevelend met het laatste van je kracht nog dwingend spelend tot jij wilt gaan met ogen licht van eeuwigheid handen open en vingers eindelijk gespreid…

mijn vriendin zit in een kippenhok met bruine Barnevelders zij zit hier niet zelf op stok maar slaapt gelukkig elders jonge hennen pikken in haar tenen nagels zonder lak van kleur verdwaald mais door zon beschenen voel ik die speciale liefdesgeur het ei wordt bebroed in mijn hart door gekakel en gefladder verward denkend aan die liefdevolle…

Nieuw is uit, bij ons in Nederland Na Heinsbroek heeft ook Nagel geen vertrouwen electoraal het langer vol te houden en zet zichzelf voor langer aan de kant. Ik denk zo maar, dat alles is beslist... Dit was de laatste nagel aan zijn kist.…

je knipt je nagels in de zon als ik onopvallend door het venster naar je kijk in het vliegtuig leek je mij zo klein kwam het door die fokker of die wolken zo immens maar je zit daar en je knipt je nagels zo bevallig dat ik heel begerig in je nekvel bijt…

het laken is strak noch glad wel wit, smetteloos wit ik dek jouw laatste dag toe en denk aan gekleurde slopen ja slopen, het schrijnt als in mijn hoofd dreunt slopen, slopen, slopen slopen met een vrolijk randje een bloemetje of wat streepjes met een rommelig nog warm verfrommeld kusjeskuiltje het laken is strak noch glad wel…

Gisteren het nieuws, de "lak-actie" haalde het miljoen heb je daarop gewacht misschien? Was het daarom te doen, niet voor jezelf maar voor: anderen? Lieve Tijn, LAK- kanjer RIP lieverd!…

op een ontmanteling te wachten de schil der jaren en de revelaties het voorzichtig stilzwijgen steeds dunner als een membraam het fundament diep verankerd in het bultige bovenop een geleefd leven het hoeft zelfs niet meer gebarricadeerd in een masker of bepleisterd met genadezalf het schillen van een ui leidt tot botulisme onder de nagels…

Helaas, het is Jan weer eens niet gegeven Staat zijn partij er eindelijk goed voor Blijkt Henk net voor de streep een kletsmajoor Een mens beneemt voor minder zich het leven ‘We blijven hem vertrouwen’…, maar hij sist: ‘Die sukkel is een nagel aan mijn kist.’…

ik zit in de kantine van het ziekenhuis waar felgekleurde parasols raar zomerachtig zweven tussen pastellen muren we doen gezellig even koffie met gebak terwijl zichtbaar de lak bij iedereen op springen staat de dame met het onberispelijke kapsel haar lipstick is te fel en net ernaast het meisje met de neusbel en de navelpiercing…

zomers blauw met een groen tintje bleekt het grijs naar wit zoals het laken één is met je gezicht, slechts je mond grijnst nog in vormen die ik zo goed herken het lijkt dood te zijn, maar bewegingloosheid is geen grens zelfs bloemen blijven mooi in een storm…

ik breek glas beuk staal met een moker sla alles kort en klein nog is de chaos niet compleet want ik sta overeind die lak aan alles heeft wie haalt mij onderuit voordat bezinning mij vernielt en ik moet knielen voor de onmacht van het lijf waaruit een geest zich heeft bevrijd ben gebroken maar gewroken is de stem die een…

Lak had ze Aan alles, zei De notaris Die tussen de regels Door veel meer rekende Dan waar ze recht op had Terwijl ze de akte En de betreffende client Met haar zegel verlakte…

Het aksiekomitee van jong en lui Richt zich liefst op maatschappelijke zaken Heeft lak aan school- gerelateerde taken En doet soms jolig in een trendy bui Van hen wordt zittenblijven mooi 'doubleren' En hoef je geen 'der die, le la' te leren...…

Ik lak mijn nagels rood. Maar van binnen gilt mijn hart. Het is vandaag de dag dat ik mijn wonden lik. Proevend het bloed van de tijd. Ik ga dansen als in een vorig leven. Almachtig de ander verleidend. Vol overlevingsdrang om een mens te zijn. Om daarna moeder te zijn. Een doorgeefluik van mijn daden.…

nagels vriendschap smult de momenten door een camera vereeuwigt als waterstraaltjes vormend de een en de ander lachend doucht vriendschap reikt helpende handen als het zekere onzeker is gaat door ruiten en roeien om voor elkander een veilig holletje te zijn…

Knip mijn dode nagels scheer mijn dode baard ik mijmer wel als laatste over wat ik achterlaat…

Op geschaafde knieën Schraapt hij met Gebroken nagels Glinsteringen uit Het ravijn. Of, Op gestrekte tenen Pakt hij met Gepedicuurde nagels Juwelen van De berg.…

help me, zeg schreeuw, vloek desnoods hoe lenig de minnaar de tafel dekt en lakens opgooit over smalle heupen ik wil liggen, likken, verdrinken in woorden, veel hoger dan benen en borsten verover me in niet minder dan liefde en zeg wanneer het daglicht vertrekt dat ik groot genoeg ben om je te strelen zomers en winters,…

Enkel kreten slaken moet je laken.…

Een bomenrij langs het landhuis, gehuld in vuilgele lakens Over de straten liggen roodwitte linten, als vergeten herinneringen Ze rijgt de veter door haar hoge plastic laarzen, en bindt een blauw strikje in haar opgebonden haar Uren rekken zich langer dan een dag, terwijl de wind de linten optilt, een glimp van marmeren straatstenen onthullend…

Met rode nagels krast ze sierlijke letters in de beige bank kussens, ooit gegooid, willen opnieuw stoeien met toen zij kijkt om en ziet dat het te laat is nee nagels bijt ze niet meer…

De nagel in de muur, slaat men dikwijls ongewild ernaast, en de kracht die je uitoefent wordt niet doorgegeven. De betonmuur is harder dan men dacht, mysterieus, de nagel buigt als een ongewoon ijzer roestig, hard, met een spitse punt. Ruwe nagels vormend in een muur duwen slaan in met bruut geweld.…

Geef me je kruis en nagel me vast in jouw illusie van wat ik ben, nagel me diep in jou te pletter tot ik voorgoed aan je hang als een verroeste held, stervend, levenslang. Ik weet, het is niet alles maar dit niets draagt zo zwaar alleen.…

Ik hoor haar haarlak daar ik ervan moet hoesten heb ik lak aan haar…

tien in zak en as ik ben bal nummer zeven het eigenzinnige getal met angst voor ballen op het laken ik zwiep iedereen ervandaan sla het laken om mij heen…