Alle inzendingen over oermoeder

Vandaag mag ieder voorgaan om daar de dood te vinden die mij werd toebedacht. In het witte land van wolven beschermd door louter liefde draag ik de talisman, die mij slechts toebehoort, en ben zo vrij te komen naar wie dit teken gaf. Het zwaard achter de boom tweesnijdend als het is hoef ik niet mee te dragen het baant zijn eigen weg…

uit de struik met eeuwige bloemen vol van kleur en zachte geuren waar engelen tijdloos aan alle zijden de onzichtbare bekoren wordt met liefdevolle zorg nog zonder een uitgesproken naam de echte oermoeder geboren zij is verrijkt met het oorspronkelijk verbond; het voortschrijdend leven aan elkander te smeden om zo de schepping van vrouw…

De Oermoeder sterft wordt aan verre hemelen met kind gekruisigd Alles wordt tot stof als oog en silhouet kruisen, degens begraven De dorstige mens drinkt het gif uit haar wonden van dode handen Uit een nieuwe kern onder een oud gesternte werd zij geboren Op helblauwe kraters van de zoekende mensheid rust een felle zon Zijn stralen…

wangen zich geborgen voor latere tranengloed Wat in het ongewisse blijft zijn de bouwstenen van het eigen zijn de diepere roerselen ontsproten aan dat wat niet gekend wordt Het onbenoembare zelf trekt aan als een magneet en verwekt het imaginaire tot aan een punt van het concrete Het kwetsbare en het beschuttende zoals de oermoeder…

De oermoeder bestiert de dag de seringen bloeien welig er huppelt een kind tussen de bloesem. Ik voel me goed bedeeld.…

Ik houd het vast zoals een oermoeder haar stervende kind: niet om te redden, maar om het barsten van betekenis te voelen. En de aarde zingt. Laag en langzaam. Alsof ze weet dat wat groeit eerst moet sterven aan licht.…

voor zijn altaren, de Alvermogenste heeft het paneel ontvouwd, het offerlam maakt alles heel, de engelen zingen, beroeren snaren aanbeden door belijders, martelaren, de kluizenaars en ridders nemen deel, een schild in zilver met een kruis van keel, en zij die mensen recht doen wedervaren terzijde staat de mens, naakt in zijn zonden, de oermoeder…

De Oermoeder zorgt goed voor de moedigsten.…

En hoe het met jou verder is gegaan, Dora, jij oermoeder der aardse vrouw, dat weet geen mens. De schuld, ja, typisch mannelijk, van alles lag bij jou. Net als het sindsdien exemplarisch onbetrouwbaar zijn bij ons – nou ja, ik lust ze rauw die hele konkelende goddelijke godentroep!…

uit de struik met eeuwige bloemen vol van kleur en zachte geuren waar engelen tijdloos aan alle zijden de onzichtbare bekoren wordt met liefdevolle zorg nog zonder een uitgesproken naam de echte oermoeder geboren zij is verrijkt met het oorspronkelijk verbond; het voortschrijdend leven aan elkander te smeden om zo de schepping van vrouw…

---------------------- ------------------------------------ als jij een kip was zou ik je nooit slachten als jij een kat was mocht je me altijd krabben als mensen konden kwispelen stond mijn staart nooit stil voor jou ------------------------------------ ----------------------…