Alle inzendingen over ondankbaar

ik voel je, in en om me heen je bent een deel van mijn kern laat me niet langer alleen ik kan het toch allemaal niet zonder jou ik weet niet hoe dat moet ik voel me toch nog steeds jouw vrouw ooh ik weet dat ik zelfstandig ben dat ik bij vlagen zelfs verschrikkelijk handig ben maar het is allemaal leeg en zonder hart wanneer jij er niet…

Waar de zware stormen tijd en lente storen waar het ontwaken kwelt in mijn slapen waar de herinnering voelt oprukt en terugwijkt waar de koude ogen van de straat met de adverteerders doodslagen uitdelen onder de makken waar een televisie nog maar honderd euro kost grootbeeld met gratis iedere dag nog grotere schrikbeelden waar geen droom…

Ondanks alle voornemens vermommen we als een excentrieke diersoort, waarbij de voortplanting vanuit het instinct wordt gemotiveerd dat de resultaten voor onze nazaten, het op z’n minst een betere opstap hebben tot een hoger doel, wat scoort is te zwak uitgedrukt, geprojecteerd in een gevoel tussen materie en afhankelijkheid wat wordt…

alles Wij nog steeds aan elkaar toebehoren Het is jij die mij laat zien Dat ondanks mijn mindere kanten Ik jou nog steeds verdien Daarvoor wil ik je bedanken Het is alles om mij heen Dat mij doet verblijden Wetend dat jij alles bent voor mij En niemand dat ooit kan scheiden…

regen, het is meer dan dat zorgt voor geluk een diep vertrouwen in mijzelf De gezichten van de mensen, die ik tegemoet loop in de regen staan zuur, alsof ze elk moment in splinters zullen verbrijzelen Mijn glimlach is er niet voor hen Enkel toch voor mij maar het is niet erg dat er van geprofiteerd wordt Ze is speciaal voor mij want ondanks…

Toch mis ik je meer dan ik je ooit zeggen kan Omdat ik ondank alles nog steeds van je hou…

Ik kan slechts naar je kijken mijn arm om je heen slaan je in de ogen kijken om te laten voelen dat er ondanks alles, liefde is.…

alles blijf je mijn vader ondanks alles ik jouw zoon ondanks alles, ja ondanks alles hou ik toch van je…

dat wij af en toe elkaar in de weg lopen botsen omdat synchroon geen heerser is het is niet vallen en opstaan maar vertrouwd elkaar aanvoelen, aanvullen en aanhalen verwarmen met kussen die niet uit de tijd zijn kom, laat mij je dragen over de drempel net als toen, waar wij overheen vielen lachend in onze armen en jij getoupeerd dat ik nog…

Alleen de bomen spreken geluidloos naamloos in groei van de natuur rivieren worden smaller in ruimte in gedachten zonder poëzie beschrijf je landschap in een boek alsof er niemand jou kent ondanks jouw zwijgen is er een verhaal in de beeldentaal van tederheid leeft het schaduwland in gedachten.…

En toch, ondanks dat ze niet meer " onder ons" zijn, Ondanks dat we ze niet meer zien, zijn ze bij ons, Heb jij dat gevoel ook wel eens misschien? Ik wel, ik verloor inmiddels zoveel geliefden, dat deed zoveel pijn ik dacht, Zou dat voor iedereen zo zijn?…

open blik nog zoveel te zien naast het gemis smetteloze klokjes geven vaagheid weer betekenis ondanks… een tuin waar het leven vliegt, springt de vogel het hoogste lied in herhaling zingt ondanks……

Ondanks de koude komen de wilgenkatjes weer blij te voorschijn. Haiku…

Ik weet zo weinig van de dingen ik weet zo weinig van de wereld ik weet zo weinig van het leven Toch moet ik er over dichten maar vraag niet waarom zelfs dat weet ik niet.…

ondanks alles…

Want de regels voor geluk, hebben nooit bestaan. Voorwaarden voor succes, blijven niet voor je klaarstaan. Ik wel, en dat heb ik altijd al gedaan. Verlangens en het onbereikbare, versmelten langzaam samen. De pijn is dan niet te verklaren, En begrijpen deed niemand het, behalve dan ik, dat is dan nog het rare. Dus zeg niet dat ik beter…

Maar ondanks al je lieve zorgen ben ik ook graag eens alleen even geen gezeur aan m'n kop even jou niet om me heen. Jij voelt op je klompen aan hoe mijn stemming is zo'n dag jij laat me in mijn waarde zodat ik even mezelf zijn mag.…

Heden ten dage heb je vele vrienden, je zussen kennen je zelfs weer. Toen alles hen goed ging, was jij een domme peer. Toen telde je geliefde, ze was er steeds voor jou Nu, plots zijn zij erg belangrijk en ik sta in de kou. Straks mag je hun affectie proeven, dat wordt vast echt en strak Liefje, voel je bij hen totaal op je gemak.…

. - Verwilderd is 't, deels plat, deels uitgeschoten, Zodat ik - 'k zie ze nog - die mooie groten In de verschrompelden nauw'lijks herken; Maar even lang als toen sta ik te kijken: Ze deden goed hun best; 't mag nu niet lijken, Alsof 'k voor 't vroeger moois ondankbaar ben.…

Pijn in hart hete tranen wellen verdriet borrelt met gutsen ’t Leven Ondank 's werelds loon niet eens nieuw wordt trouwens nooit oud Alledaags.…

Ouders, menen lief te hebben geven alles aan hun kind kunnen nooit geen néé zeggen anders gaat het door het lint Ouders worden zo de slaven van hun eigen vlees en bloed 't kind, gewend alles te krijgen wordt verkeerd dus opgevoed Ouders zijn niet consequent meer kinderen gewoon verpest worden dan ondankbare wezens, door de opvoeding…

Mijn liefde, werk en zweet, het leven dat ik om hen sleet ten schuldbrieve op hun hert geleid, weegt meer als hunne ondankbaarheid!…

de postduif soleert naar zijn thuishonk en wordt tot vleeskroket verwerkt…

Voor jou Zou ik er altijd zijn Jouw eenzaamheid Liet mij niet koud Ik Nam de moeite Jij Nam mij - Hoe dubbel Het gevoel Misbruikt Door jouw ego - Typisch jij - Jammer - Ervaring rijker…

Ik heb zo te doen met acteurs. Ze moeten zoveel acteren en altijd in andermans kleren, ik heb echt te doen met acteurs. Waarom wordt men ooit acteur? Het komt hier op neer, strikt genomen, dat men door een deur op moet komen en af moet gaan, ook door een deur. En al wat men doet daartussen zal altijd weer afgekraakt worden door wezens…

Niets voelde ooit zo compleet, Als die dag waar levens gescheiden worden, Daar waar mijn helft reed, Ondanks de vergane glorie, Ondanks kapotte zetels, Ondanks mijn te late euforie, Ondanks dat reed het ons, Waarnaar toe maakte niet meer uit, Het ging om de connectie, Dat als ik mijn ogen sluit, Alleen nog maar jou zie.…

ontmoette jij mij de schatten van het leven liet zien verborgen onder spinrag van jaren grijs in voorbijgaan wachtend op het eerste ultieme ervaren van zijn jij hebt me wakker gemaakt ontdaan van ontgoocheling en diepgaand cynisme liefde in ontdekking van ons nieuwe bestaan nee over rozen is dat niet gegaan nog is er de afstand ondanks…

Wanneer een relatie op de klippen loopt, dus niet alles gaat, zoals je had gehoopt zijn de kinderen doorgaans de klos. Ouders kunnen niet meer door één deur de één vindt de ánder een grote zeur en steeds zijn de kinderen de dupe. Machtsspelletjes en welles/nietes, hier en daar een grote bek, wie er uiteindelijk wint of wie er aan de touwtjes…

jij bloeit ondanks de rijp op je bladeren neigt langzaam naar de zon met zijn al warme stralen wiegt op een lome wind om je eerste kleur te halen preludeert met lichte tonen op de zomer die gaat komen met een nieuw penseel juicht jouw ziel bruisend lente in dit fraai tafereel…

Toen ik de zware deur opendeed even stil stond om die kamer te overzien Pa op de rug aankeek voor het tafeltje met het Brabants bont tafelkleed hij in alle stilte langzaam naar mij omkeek en fluisterde: ‘ ik ben gestorven Lau, om de tijd te doden dam ik nu met Wilhelmina pepermuntjes ‘. later in de auto stond ik nog even stil alvorens…