Alle inzendingen over onophoudelijk

onophoudelijk achter joelende jongens slaan de golven om…

onophoudelijk vallen de golven om een werkwoord de zee http://bit.ly/i7Xngz…

je kneep de ogen dicht Dat de volheid van de hemel te veel voor je was dat je de hemel naast je niet zag De ruimte voor een vogel met weigerende wieken is te hoog gegrepen Zachte handen gaven je een plek in het kraaiennest jouw uitkijkplaats in de mast Een ziel spoedt zich ongezien door onbegrensde ruimte en tijd beneden je de onophoudelijke…

Alle liefde die ik in mijn hart bezat was alles wat ik jou kon geven jij was de liefde waar ik van hield lief, ik had je zo graag hier gehad Ik wil niet meer dromen over niets geen twijfel voelen over ons bestaan mijn hart kan het niet meer verdragen om jou steeds weer weg te zien gaan Ik vertrek voordat de liefde terugkeert om dan te laat…

de zon een onophoudelijke aanzezigheid…

Onophoudelijk regen. In een plas op straat zwemt zelfs een visje.…

Brekende golven waar de zee het strand ontmoet ..onophoudelijk…

de stad weifelt over de huizen de morgen vaart over de daken de stad binnen de zon staat op tussen de huizen onder carillonmuziek de mensen wandelen in het donker als het elf uur is de zon spoelt aan op de daken aan het strand van de verten ligt de stille zee der lucht waarin het schip van een kerktoren flikkert in de buik…

De wind giert onophoudelijk zoals de wind gieren moet, maar, als een boer aan het gieren slaat, is de lucht niet te harden.…

Zo dichtbij kwam de stilte met blijvend aandenken als drijfveer in mijn onophoudelijk kloppend hart geen sprookje die dat welbevinden kan evenaren van de realiteit in het maatschappelijk tijdsduur.…

Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid zonder u uit tot huid zonder mij zonder mij uit.…

tussen haar woorden door scheen onophoudelijk de zon wat steeds meer deed verlangen naar volle maan en sterren in een zoete warme nacht…

Alleen de lokstem van het water zwatelt in strikt hedendaagse taal, geen touw aan vast te knopen; zeker niet op het razende tijdstip van je verschuimen in een onophoudelijk liggen gaande onophoudelijk weer opstekende storm. ------------------------------- uit: 'Het wederkerige', 2014. *) zwatelen: zinloos kletsen…

Het is oorlog In dit hoofd, Onbekende, Ongekende Steden zijn Door onophoudelijk Geweld aan gort geschoten - Tot dit veertje voor Deze voeten landt, En onverwacht De vrede brengt…

onophoudelijk, hopend en zoekend, getekend met lijnen van lijden, verdwijnen zij uit mijn gezicht, het is daglicht dat mij leidt waar ik mij toch maar liever weer op richt.…

Wind door takken, bladeren bewegen in een onophoudend ritme. Onzichtbare handen, lichte aanrakingen betasten met gevoel. Zachte zonnestralen, betoverende glimlach, jij, het Windekind.…

Dat iemand ervoor kiest in koelen bloede te schieten, onophoudelijk, onverbiddelijk Berekend Rücksichtslos Massaal Dat iemand - ooit slachtoffer - dader wil zijn, beschaving verslagen, naar adem happend achterlatend…

Ik kijk naar haar alsof ik van buiten naar binnen kijk voel dat het stroomt gelijk een waterval onophoudelijk blijkbaar zonder reden of toch baant ze zich (dapper) een weg door een bos dat almaar donkerder lijkt te worden…

Er blijven altijd mensen die als je broers je vader of je moeder je zus, je liefste ooit, je kind dat onbegrepen pas toen 't wegging zijn eenzaamheid die reeks blijft komen je verwonderen onophoudelijk.…

Onophoudelijk intens gekust. Toenadering heel intiem. De vrijheid delen van de liefde.…

Onophoudelijk verschuil jij je achter de poorten van mijn geest waar ik verstoppertje met je speel en er achter kom dat je altijd onvindbaar zult blijven, Moet ik tot de conclusie komen dat leven leven is en jij er nooit bent geweest?…

Het waren de meeuwen die onophoudelijk tot je riepen. - waar was je - Schuim op golven waarschuwde voor waterkracht; Om op te helderen en bloot te leggen. Je lichaam schuurt nog van het harde zand.…

het leven herhaalt zich in gevonden en zoekgeraakte dingen in verhalen en rituelen ondanks of dankzij onophoudelijke veranderingen ook in de liefde steeds nader tot elkaar in glimlach en tranen in alle talen lang geleden gisteren nog…

Zo’n acht procent van alle Nederlanders Ziet dit (of ieder ander) vers niet staan Hun internetverbinding staat niet aan Die acht procent, ze zijn net even anders Merkwaardig, ondoorgrondelijk, complex En ze hebben onophoudelijk veel seks…

zwemmend in 'n zee van pijn die onophoudelijk lijkt scheurt de dag open zo lijkt deze nog langer dan dat hij geschreven wordt kleurt het de ochtend grijs in de zoektocht naar verlichting is er niets zo helend als 'n liefdevolle omhelzing van jou…

onbezonnen verloren gegaan verdwaald gevangen doorlopen stil blijven staan nergens meer op hopen onophoudelijk gegeven leeg, uitgeput de hel doorstaan nu weer een eigen leven langzaam vooruit aan het gaan…

oh, lief ik had nooit kunnen bevroeden dat ik onze gelukkige dagen opnieuw zou beleven in de diepe pijn van de winter en toch zou ik wederom nieuwe lentes en zwoele zomers zoeken als bron voor de tranen die onophoudelijk mijn wangen strelen…

De kassa-automaat heeft geen gezicht, geen mond die onophoudelijk blijft kauwen, die ongevraagd gaat jij-en en gaat jou-en, en die zich luidkeels tot collega's richt. En die mij dan (wat ik het meest verfoei) geen goede dag wenst, maar volstaat met: doei!…

Samensmeltend tot een vesting waar het laaiende wit onophoudelijk op poorten beukt in deze eindeloze vlakte weet ik niet waar ik leven kan…

het in de schoenen geschovene valt haar slecht daar ze geen maat drieënveertig heeft geweldige leugens ontpoppen onophoudelijk in een smerig gesponnen web waarvan de daadkracht allang verlopen is hangt de uitgekauwde waarheid aan 'n zijden draadje…