Alle inzendingen over onthuld

Lichtroze of wit Japanse kersenbloesem Een onthuld geheim.…

[Haiku] wolken verwaaien – de blauwdruk van de hemel wordt langzaam onthuld…

Mijn vader was een stille man Heel anders dan mijn moeder Later begreep ik introvert Hij zweeg in eenvoud Zijn taal was simpel Zijn wereld was gedachten Die hij in stilte voor zich hield Hij was een boer Maar beter in de handel Het achterste van zijn tong Was altijd buiten zicht Over zijn diep gevoel van binnen Heeft hij voor mij Nooit…

Verontrustend en gelijkend op een kale implantaat stroomt het leven weg het is alsof de nageboorte nog schreeuwt met de stem van het kind doch de genade is eindeloos en het bloed dat van voren en van achteren de rijmelaars laat dichten hecht zich nu aan mijn handen al vond de nacht niet wat ik zocht en zie ik in de spiegel van jouw…

Het zenderaanbod, groeiend met de jaren Is nu dus weer met Talpa aangevuld De programmering -gisteren onthuld- Was weer een optocht van inwisselbaren Maar goed. Weer een kanaal dat zich geheid Vanwege naam en logo onderscheidt…

't Was stripdag: de prachtigste wijven onthulden met gratie hun lijven. Hij schreef z'n verslag met een potlood. Die dag was voor hem met geen pen te beschrijven.…

Toen elke zonde tot het eind vervuld was, Toen er geen teer geheim te schennen bleef, Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was, Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.'…

Niets meer te verhullen de naakte waarheid vers onthuld onbezorgd genot van onbezonnen liefde tintelend gevoel van huid op hete huid alles te beleven wat te geven valt alles ontvangen wat verlangen wil…

Onlangs onthulde mij een diplomaat dat KGB voor “Koop Geen Barbie” staat.…

En tevens wordt nu een geheim onthuld: Daardoor wordt ook zijn eigen zak gevuld.…

Maar toen hij fier zijn krijgsbanieren hief, Onthulde hij zijn eikeltjesmotief.…

achter de silhouetten van een nadruk dichtbij gevaar kom ik langs je en sta ik daar je staat er verscholen zenuwachtig achter je onschuld waar je graag mee zou knuffelen teder je ware blik onthuld…

Jawel, de stand van zaken werd door Remkes onthuld aan journalistenboys en -femkes, die ongeduldig wachtten op primeurs. Hij roemde de gemaakte overuren en zei: ‘Het gaat nog wel een tijdje duren.’…

De fiscus heeft ons deze week onthuld Dat de moderne aangiftediskette Waarop wij onze data moesten zetten In veel gevallen fout is ingevuld. Mijn god, schrok ik, weten ze helderziend Dat ik veel euro's zwart heb bijverdiend?…

De Ridderzaal geniet weer interesse Wat wordt daar dit jaar aan het volk onthuld Met welke hoedjes wordt de zaal gevuld En heeft de jurk van Maxima finesse En Alex? Ook al blijkt hij goed gebekt De strekking van zijn tekst is wéér gelekt…

Geef me een droom, waarin een veilig gevoel wordt onthuld, gevuld met vertrouwde bedoelingen. Neem de tijd, ontvlucht de realiteit en wanneer onze ziel is bevrijdt, raken we elkaar nooit meer kwijt.…

In Brussel vloog Europa in de takken toen in de hal het kunstwerk was onthuld. De maker kreeg van iedereen de schuld, want Bulgarije zette hij te kakken. Onthutst door zoveel artistiek venijn verdween het land weer achter een gordijn.…

de liefde keerde in zichzelf als een verscholen vogel verwaaide met de wind over het drassig veen en flarden wolken dreven als de warmte van jouw lach steeds verder af onthulden het geheim van een ontdooide bovenlaag op een bevroren bodem…

Dan, vroeger of later volgt voorgoed een oordeelsdag bescherming aangetast, koud, allenig en verlaten begeerd door een heel ander slag ontdaan door opgebouwde schuld verleden dreigt je in te halen, met een eindeloos geduld afgepeld, de mens onthuld…

Het verdronken kind van Middelharnis Nog altijd is het leed niet uitgewist Zolang geleden Al denken er nog mensen aan in het heden Het verdronken kind van Middelharnis Op de Flakkeese radio het gedicht voorgedragen Het standbeeld mede onthuld Maar er zijn nog zoveel vragen Het verdronken kind van Middelharnis…

Als een jonge wind die zijn weg verslindt verdreef hij het wolkendek prikte de verwarring lek en onthulde het strakblauwe lint Zo vol binnenvallend licht dat thans zijn wonderen verricht zich adagio laat verspreiden om vele levens te verblijden in het hemels aangezicht…

Een droom Iets speciaals, vaak verwarrend ... gewoon Een droom Een stiekem verlangen, onthuld ... gewoon Een droom Weggestopte angst, beleefd ... gewoon Een droom Meeslepend, klamzwetend, alleswetend ... gewoon Een droom Bij ontwaken een zucht, opgelucht ... alles weer gewoon.…

Onthuld in de weerspiegelende fragmenten steeds de tere bloem der liefde.…

Woester dan de zee, meer kracht bezitten jouw woorden die hun teleurgang vinden in het geruis van het nu Hard is het zachte onthuld in zijn zijn en willen zijn.…

de duisternis valt als een deken over mijn wereld, mezelf beschermend voor mijn gevoelens de duisternis van de nacht laat me even de rust vinden, mezelf bevrijdend voor een dag de duisternis trekt weer op na een eenzame nacht, mijn gevoelens onthuld, waar ik mezelf heb achtergelaten in een zee van tranen…

er stond vandaag geen maat op de ochtend nauwelijks aangevangen en bij daglicht onthuld het moest ervan komen de juiste steen, uit duizenden op het aanwezige pad we hoeven dit niet ter instemming voor te leggen dit aanroepen van onbeschreven ketelhuid alvorens aan ruwe tegenwoordigheid nog eenmaal te spiegelen…

voor de eerste keer in die troosteloze klas werd ik overspoeld door een groot geluk de letters werden woorden ik zag wat er stond ik kon echt lezen een fundament werd gelegd een diepe liefde voor de ontsluiting van boeken en verhalen het geheim onthuld plotseling inzicht in die troosteloze klas in mij scheen de zon…

Is er een geheim dat onthuld moet worden in het woud? Is er liefde, wederzijds vertrouwen, dagen zij elkaar uit om de eindbestemming te ontvouwen? Ligt er hoop op onbestemde plaatsen of is er slechts het zijn? Hoe krullen nerven zich, krommen vingers naar een ongekende levenslijn?…

en nu negen maanden later is het groot geheim onthuld, wie je bent en hoe je er uitziet onze mooiste wens vervuld !…

De slag komt uit het niets naar voren een mes dwingt mij, ik weet mij verloren Ruwe handen trekken, naaktheid wordt onthuld Dan dringt het diep in mij vermoordt het wreed mijn onschuld Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven maanlicht dooft zwart wordt mij de nacht Door afgrijzen pijn angst bezwijk ik dankbaar Stinkend grauw…