inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 86.370):

Oorlogsglas

Toen je terug keerde,
nadat je jaren in de buik
van een reus had geslapen
zag je hoe de wereld
gewoon was doorgegaan

Voelde jij je als los zand
een samengeraapt zootje
opgeslokt door die
allesverzwelgende oorlog
die jou in stukjes glas brak

Je had gezicht noch naam
het kostte pijnlijke jaren en tranen
voordat het verbrijzelde glas
zich kon vormen tot een raam
van glas-in-lood

Dat raam van oorlogsglas
onthulde de vervreemding
de vertekening
het onthulde alles
wat niet te bevatten was

Schrijver: J.Bakx
29 juli 2025


Geplaatst in de categorie: oorlog

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 39

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)