Alle inzendingen over oze zoon ons kind

hij voor jou enkel haat Onze zoon Ons kind Een hart kapot Het mijne En als hij het ooit allemaal begrijpt Waarschijnlijk ook het zijne Onze zoon Ons kind…

Ik heb me mooi gemaakt voor het mooiste meisje wat ik ken mijn dochter Giulia Eleonora Liefje 13 november 2018 12 jaar geworden om haar te komen feliciteren, respecteren en eren ik heb m'n best gedaan dat te bedenken, te kopen, te geven wat recht doet aan haar intrinsieke, boeiende, bloeiende uiterlijk zodat haar halsje van tijd tot tijd gestreeld…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Ze zag alleen de de leegte die haar volgde zonder de naakte droom waarin ze ontwaakte en als een kind weer naar de zon keek die haar met zijn blinde liefde een nieuw leven zou willen geven.…

je bloeide als sneeuw dauwde lentetranen weerkaatste de hemel met een spiegelend hart zomerde lieflijk in waterkristallen verdampte met wind als kind van de zon oogstte de kleuren van het volrijpe herfstgebeuren bundelde alles in wit de winter getekend die met dons van de deken aarde bedekt met het ongerept licht van de schepping…

(Naomi) dans maar kind van de zon met je vleugelvoetjes licht op de muziek van je hart laat je stemmetje klinken als de zingende tuinfluiter tussen het kleurige wingerdblad dartel maar als het veulen dat haar blijdschap in een wei met kleine madeliefjes vindt vergeet de tijd, meisje lief glans maar als de zilverberk ritmisch wuivend…

Dat jij een kind van de zon was de vroege seizoenen van je bestaan daar hadden gebloeid waar vandaan jij noodgedwongen moest gaan met niets in je koffers daarover wilde je liever niet praten toch heb je me eens verteld hoe je op het executieterrein van de gele soldaten de laatste minuten van je leven aftelde maar waarvan je zus je bevrijdde…

Want elke dag leer ik je beter kennen beetje bij beetje stapje voor stapje je grappen je lach je voordegekhouderij En alleen jij loopt zoals jij loopt de trappen op en af en op en alleen jij springt zoals jij springt op je bed en op de grond en alleen jij valt zoals jij valt in mijn schoot in slaap middenin verhalen avonturen van…

de kust waarheen ik het volk van moeder de moeder van Egypte en Israël terug zal brengen, zij blijft om jullie te helpen, ze is sterk, de wijste van ons allemaal, wij kinderen van het Licht dat over heel de aarde schijnt, en de duisternis heeft het niet begrepen…

gisteren keek ik door het venster naar jou je glimlach was niet voor mij zoveel wist ik al je lichaam bewoog geheel en al op een ritmisch ostinato ik nam deel aan een innig gesprek met jouw dans heen en weer wiegde je lijf en ik wiegde met je mee het was niet erg dat me je zag noch hoorde door die toverspiegel…

Elisabeth II geeft het goede voorbeeld Een moeder laat haar kind niet alleen Laat haar zo beschadigde zoon niet los De zichzelf zo beschadigde zoon niet los Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon Alle hoeken van het paleis laten zien Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft Natuurlijk heeft ze hem ook geleend Want het blijft haar kind Haar…

Kind speel met zon en wind en laat de zee door je heen stromen weef van liefde je dromen Kind wees als de zon die aldoor straalt in de dag in de nacht…

Nieuwjaar Ik wens en geef iedereen dit jaar Een palet, met de mooiste kleuren aan Kleur je leven (in) dit nieuwe jaar zoals je het zelf wil Ook al kleurt het voor jou niet elke dag even mooi. Geloof dan in jouw eigen regenboog Poets de kleuren weg die niet samengaan. En volg je hart dat je altijd het juiste moment in kleur laat kiezen…

Als een langzaam reizende zon Een grotere buik en meer balkon De komst tekent zich al aan De komst van een nieuw bestaan Als een langzaam reizende zon Het meest zichtbaar in nachtjapon Hoe misselijker hoe beter zegt men Misschien dat ik je daarom wel verwen Als een langzaam reizende zon Wat wordt de naam Laura of toch Ton Afhankelijk van…

er is een zoon geboren bij de buren hiernaast het was te verwachten 't heeft niemand verbaasd je kon 't zien aan buurvrouw ze was ronder dan voorheen leuk voor ouders en dochter Lily een broertje, hoera, niet meer alleen in het najaar lekker samen ravotten dan kan de kleine vast wel lopen en volgend jaar in de zomer de deur naar de…

Het is nu al zo lang geleden Dat ik je voor het laatst zag Al die tijd heb ik gebeden En denk ik weer aan je lach Veel woorden zijn gestreden Veel pijn is er gedaan Elkaar nu steeds vermeden Ontkennen het bestaan De tijd kruipt langzaam voorbij De uren, de dagen, de weken Eens hoop ik dat jij voor mij Deze tijd doet verbleken Elke…

Huil niet om de woeste wolk die zijn kroost verloren ziet wanneer het als verliefd verdriet neervalt als de laatste regen op klootjesvolk, ruisend riet Huil niet om de tere traan die wegrolt op de oude brug vertrouw de zon, zij wijst hem vlug als hij moet gaan in waterdamp de weg weer naar jouw wolk terug…

Je lijkt, kijkt of je me iets zegt… Het zijn net woorden jouw klanken. De taal die je spreekt, is het echt? Wil je stoeien, lachen, janken? Dat geen zin zijn gelijke kent, Volume immer fluctueert, Verbergt niet dat je onmiskend, Iedere dag, ieder uur leert. Straks komt de volgende fase, Dichterbij dan we verwachten. Eerst een woordje,…

Kinderachtig lijkt de tekening een poppetje hangt of zwemt een rots vliegt vogels lijken kapotte kranten de zee is landschap en altijd weer die stralende zon verhoudingen raken kant noch wal maar achter alles wat je ziet staat een gelukkig kind, die verder denkt en eerder is waar jij zou willen zijn…

Toch is het mij goed gegaan : Geen dochter heb ik en vier zoons. Maar allen haten papier en penseel. A Sjoe is achttien, Alleen in luieren is hij een meester. A Sji An doet zijn best, Maar in zijn hart haat hij de Letteren. Yoeng Twan is dertien, Maar kan geen zes van zeven onderscheiden.…

Ik zag een kind spelen in de zon! Het keek zo blij, van zorgen vrij... De ogen straalden het was verdiept in het spel. En wenste de tijd terug, dat ik weer zou zijn zo blij als dit kind.…

Zoek de bloemkant kind en laat ons samen gedrieen, hand in hand wandelen in de bloemenzee van jou bestaan. Zoek Godskant kind en laat Hem je koesteren, in de palm van Zijn hand, daar Hij je nooit verlaten zal!!…

Een kind speelt met een ballon ze laat hem los hij zweeft weg op de wind en vindt zijn laatste weg naar de zon.…

kind van mijn kind zoon van mijn dochter ik ben een ouwelul opa, leven voorbij maar in zijn ogen zie ik sterretjes…

Wat dauwt daar zo waar de Zon ondergaat -? Kind, de zon doet de aarde In nachtgewaad. Wat zijn dat voor dingen In wei en riet -? Kind, de krekels zingen Een minnelied. Wat dragen de winden Voor geur zo laat -? Kind, de bloesem van linden Die opengaat. Wat schijnen jouw ogen Zo groot, zo goud -?…

als een herinnering mij weer een duwtje in de rug geeft onderhand... jij als jochie weer stap voor stap het duinzand wegtrapt mij keer op keer weer nadeed kijk eens pap heel vlug lijk ik nou niet veel op jou? en loop ik ook weer zo terug redt u het wel? of moet ik gewoon maar weer een handje geven…

Te vroeg geboren Was je, je zag Blauw, je longen Deels gevuld met Het water waarin Je de laatste weken Veilig gezwommen Had in je moeders Warme buik - Ondanks je acht Pond moest je Toch nog de couveuse In, waar jij je Verlaten voelde Van hen die je Met liefde verwachtten En die alleen maar Bij jou wilden zijn -…

Heb je mijn woorden al gevonden? Ik heb ze verspreid langs de weg de voor jouw zo bekende weg Daar liggen mijn woorden Als bladeren in de wind Straks waaien ze weg voor altijd Het geeft niet Ook zonder mijn woorden vind je je weg wel Moeiteloos Je kent immers de wegen al die je moet gaan…

lach zon en verfraai met je stralen de regenbui de sierlijke boog van kleuren licht op de horizon schater zon om twee buien en vorm een tweeling kleurenboog regenboog oh kind van zon en water vaak enig kind maar soms een tweeling waarvan de straling mijn oog bemint…

Zacht schuift de zon langs de einder heen zacht schaduwen warmtestrepen over de tijdslijn heen kind als zon en schaduw grenzeloze vreugde geen blok meer aan mijn been zo schuift de zon schaduwstrepen door de tijd zo brandt zij door de jaren heen denkend aan de tijd lichtend lief kind van de eeuwigheid.…