Alle inzendingen over politiek perspectief

In antwoord op het betoog van de heer Bontje, een bescheiden bijdrage aan onderhavige politieke discussie over het Machiavelliaanse karakter van D66-voorvrouw Kaag, en wel vanuit historisch parlementair perspectief. Andere tijden, jazeker, liever naakt dan namaak!…

ik vergeet maar die galm van de gebroken snaar het was de geknapte halm die zolang de hoop vertolkte ach, ik laat het gaan als een walm uit de laatste kreet die nog kolkte in wat leek als een oeverloos geluk een blindstaren op klavertjes vier de storm van gedwongen naaktheid naderde plots als een hongerige gier mijn afgehakte handen eens…

Rond zou hij moeten zijn met het perspectief van een circulerende horizon waardoor het daglicht regelmatig het donker vervangt Maar het lijkt of de nachten de dagen meer en meer verzwelgen waardoor het licht nog wel schemert maar de zon niet meer verwarmt Plat, de wereld is plat en als je de rand nadert staat er geen bordje pas op…

Nederig is het wezen, intens in gedaante en vorm. Zichtbaar zo ver het oog reikt zijn als zovele maar onderscheidend in licht en leven. Vergeet de weifeling en richt je tot de kern. Luister naar binnen.…

Mijn perspectief loopt tussen twee lijnen naar de horizon. Uitmondend in een stip. Zo klein geworden daar waar het eerst groot begon. Weliswaar is er perspectief. Twee vleugels tussen twee lijnen. Soms vliegt het weg heel naïef, dan van het grootte naar het kleine. Mijn perspectief houdt van het leven.…

een ogenblik, te kort voor de verte te wazig voor diepte te weinig om de maag te vullen helder genoeg om te verhullen wat zichtbaar is snel genoeg voor woorden met in beton gegoten uitspraak er brandt een onbekend licht met kleur en stem te ver voor weerklank ogenschijnlijk…

"Eerlijk zullen we alles delen" maar verdelen spreiden De politiek speelt niet voor Sinterklaas maar voor een zwarte piet een pik, pik, zwarte piet Een inktzwarte periode breekt aan "Heerlijk avondje is gekomen" vergeet dat verleden, maar ook het heden Het fundament, de grond van Nederland zakt zakt ver onder de zeespiegel, kletsnat…

Een schermpartij van gedachten steekt – noch slaap overvalt – me middelen tot poeders vergeefs. Koud stoffig licht, speldenprik tot hersenziek geplaagd. Barstensvol als een berg, keten me niet vast dat ze graven enkel om de banden rondom te verwijderen steeds dieper tot het kernpunt kookt. Een spook zwerft in mijn binnenste…

De nacht staat ver onder de zon toch treurt ook zij niet om zichzelf het fundament van de berg bedekt de stroom die haar langzaam slijt de vogel leerde de honger overwinnen oneindig blauw versterkt een sterrenleger in de borst sterft de denkers droom verdiept het inzicht via omwegen is de zachtzinnige glimlach geluk…

reikt de hemel nog ver als mijn ziel even wordt gekend door de glans van reflectie of zie ik slechts mijn ego in vermeende perfectie ik word gewaar van mijn gevoel daar vertelt de stilte wat ik bedoel…

het lijkt wel een zoo de duif onder tafel labrador links zwarte kat op rechts terras de gulden haan zij sloft en slentert voorbij reumatiek gebogen het kipling-aapje als eeuwige jeugd aan haar bejaarde tas…

voorbij onbekommerd heb je nog gezomerd met plezier en zorgenvrij een klein stukje oneffenheid deed jou toen nog niet struikelen je zocht er in negeren liever het ruime van de buitenkant na een lichte hint ben jij toch in het ziekenhuis beland optimistisch als altijd maar de strijd blijkt zwaarder dan je dacht er is een perspectief…

ik ben de schepper niet als ik de golven zie in perspectief met hoge luchten en mijn kleinheid me doet vluchten met zand in mijn hand als verbondenheid met strand aarde en het uitgestrekte groene land het donkere blauw van eenzaamheid en stilte mij trekt naar het verre heelal waar het woord verstomt licht gevangen zit in gaten…

ben ik dat maar meestendeels niet het is een verblindend beeld dat opduikt in het verschiet al strijken mijn ogen de glans van een traan en voedt mijn glimlach, nu en dan, jouw zieltogend bestaan ik ren soms zomaar weg om het eigen hart te ervaren en vraag mezelf dan af waar voel ik het nu kloppen valt er in de verte nog perspectief…

Hij vond 'n fotorolletje, maar waar? En wat had dat uiteindelijk bewezen Wanneer daaruit al iets viel af te lezen? Men twijfelde zo vaak aan Ronald Naar 't Is dikwijls uitgevlooid en nagerekend Tot iets wat nu totaal niets meer betekent…

De wereld draait door met verbittering over verloren perspectief.…

Het maakt je nederig En dankbaar Als je beseft Waar je nu staat Dat het bij dingen Echt belangrijk In ons leven Niet om geld of status gaat Het geeft Voldoening Om te voelen Hoe geluk ontspringt Uit vaak iets kleins Hoe makkelijk dingen, Van weinig waarde Bijdragen Tot iets unieks en heel erg fijns Het doet je landen Op beide…

Gekooid binnen afgemeten contouren zie je ons zitten als in een wagon van de trein der traagheid hoe achter beslagen ramen de uren, de dagen vervagen hoe lang duurt de reis naar het eindstation of blijven we nog lang in de ban van het ongewisse?…

we zullen het zonder voorkennis moeten doen maar waarschijnlijk ben ik het zelf hij kan echter ook een ander zijn in het oog van herinnering te midden van verward verstand in deze verlengde ontmoeting dringt zich gelijkenis met zijn spiegelbeeld op om iets mee te geven is nog een diepte te gaan- het is ook altijd wat…

De dood is de toekomst het leven het heden de jeugd het verleden Alleen aan het heden kun je wat veranderen de dood komt toch wel en de jeugd kun je niet meer terug halen Als je er iets mee kunt als je er iets mee doet biedt deze conclusie best toekomstperspectief…

Probleem is alleen in dit land: Het woord wordt gebruikt, alleen weet geen mens: wat is nou een perspectief bieden bij de boer, als mens?…

dat klagen helpt niet: moest worden gesmoord! de ontevredenheid spat ervan af en zeg nou zelf: wie kwam er in z’n graf? de Palestijn of Jood die werd vermoord! geklaag, in veler opzicht, is gemier de echte narigheid is ver van hier…

Duizend en één waxinelichtjes voor al het leed dat ik moest lijden. Duizend en één lichtjes om te verzachten, de pijn, het verdriet in mijn huidige bestaan. Duizend en één lichten die samen één worden met mijn licht. Licht voor lichten, om te belichten, wat beter kon. Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen…

Het bekampen van de hedendaagse vijand En het ontwijken van mensen gaan hand in hand De explosieve aanwas dezer pandemie Eerst lauw onthaald op hoongelach en apathie Het hing volgens virologen al in de lucht Drie F-35’s meer blijkt nu pas spilzucht Door onze grootheidswaanzin en arrogantie Zitten we al vast tot na de paasvakantie Ondertussen…

zodat mensen weer kunnen betalen de vele rekeningen overbodig want soms is geld broodnodig stopt die oorlog in vreemde landen, legt het terrorisme goed aan banden of blijft het weer bij uitleggen of zeggen moeten we ons kopje weeral leggen ja, stop nu maar met praten er zijn mensen die dat haten wanneer zullen we verdwalen door al dat politieke…

Zoals ze lijken zijn ze wijze mensen. Weten is hun woord. Want denken is hun brood als ze spreken en beloven wat we weer voor de volgende vier jaar mogen geloven.…

maatschappij verkankert ooit verankerd in waarden en normen aanvaarden, niet vervormen normen en waarden iedereen moet hier kunnen aarden dat is best wel moeilijk als je niets hebt te potverteren ook al denk je goeilijk ik kan nog iets van jou leren nu denk ik alleen maar wijs mij uit geef mij 7000 euro wegwijs…

Of is dit politiek, de verkiezingen komen er aan. ---------------------------------------------------------------------- Minister de Geus zei in Buitenhof dat het oogstjaar 2006 de lonen mochten stijgen, maar ook werd medegedeeld dat het ontslagrecht wordt aangepakt.…

Progressieve gedachten verlaten de boom Ongecensureerd in wervelende stroom Vrijheid van denken geveegd op de hoop Streng beoordeeld door de leidende Cycloop Vrijheid van uitingen zonder betoog Afkeurend bekeken met een oog Wanhopige woorden genegeerd De Cycloop heeft ervoor geleerd Het past niet in het geheel Die vrijheid wordt hem te…

u liefst de laan uit met flink wat wachtgeld in de hand wie laat u voor u werken wie maakt het u naar de zin met prachtige en loze beloften gegarandeerd, u stinkt er altijd in politiek is zoiets als poli-ziek het is een komen en gaan van de meest uiteenlopende gevallen in het menselijk bestaan…