Alle inzendingen over schiereiland

Op jouw schiereiland waar we fluisteren, De bestorming van het strand, flarden van een zalig slagveld. De muren zwellen en wij zweten.…

Ik liep laatst door de heide Langs berken en langs brem. Toen klonk er aan mijn zijde Een kleine, ijle stem. Aanhoudend en doordringend, Zoo blij en mateloos Alsof een hart hier, zingend, Zijn hoogste vreugde koos. O koolmees in het loover, O heikruid in de zon Uw lieflijkheid, uw toover Die mij niet helpen kon.…

ik stond bij zijn buro vol statussen te sterven bijna van verdriet zijn pen schreef automaties: 'valium drie keer per dag' meer niet ------------------------------ uit: 'Schiereiland', 1979.…

Grijs wit-glimlachend staat hij daar -achter glas- mijn vader hoe verder ik van het raam weg moet temeer komt hij me nader vermoeid beweegt hij beide handen en ik denk dit is de laatste keer een zaaiend grijs geschenk ------------------------- uit: 'Schiereiland', 1979.…

Moon en Kim hebben samen een boom geplant En lieten zo hun oude vete varen Hun oorlogszucht kwam even tot bedaren Komt er rust op ‘t Koreaanse schiereiland? Kim Yo Jung bood, als zusje van, proactief Op de Winterspelen al wat perspectief…

als ik buikpijn had vroeger legde je je handen ongeveer ter hoogte van onze navel en de pijn verdween ik heb mijn handen op jouw buik gelegd maar ik kon de pijn niet weg nemen in één nacht waren mijn handen te klein geworden terwijl ze toch groter waren dan toen ik buikpijn had vroeger -------------------------- uit: 'Schiereiland…

vandaag ben ik een schiereiland ik weet niets van de zee ik zal niets meer verwachten verlangen is wat overblijft als een diefje hangt de dag in een vreemde lauwe lucht je mag niet sferisch sterven zegt de dokter de zon verliest aan zwaartekracht ik roep om snelle redding met een stem vol zachte vingers omhels ik elke nacht…

Ik weet dat jij een lang schiereiland bent dat uitgerekt als een fietspad in de donkere nacht verdwijnt op zoek naar het eerste ochtendlicht van de dag de banden maken sporen en een nat geluid het frame knarst en piept vertrouwd…

De wind heeft de regen meegenomen naar de stad, maar uit de immer voortjagende wolken vallen de seconden, rood als herfstbladeren van een Amerikaanse eik, dit schiereiland in de tijd in. Volgend jaar zullen ze er weer zijn als rode russula’s tussen andere bladeren.…

Dit moment vormt een schiereiland in de duur van zijn bestaan. Er loopt een barst door zijn denken. Hij ziet een gat ontstaan in de lucht. Zijn voet weegt zwaar en schreeuwt om woorden, die grijnzen in de spiegel.…

We hadden ons gehuld in lange zwarte jassen en schuld die tastbaar in de benen hing. De berg op moesten we. Een hoop mededogen. Geen bluf, geen blarney, maar boete doen. En boven breekt de zondvloed los. Tussen lijf en leden struikel je. De aarde smakt obsceen en maalt de varens in haar luie kaken. Het land is weggespoeld. Dit is een total…

Staat het Iberisch schiereiland in brand In warme extreem hete droge zomers En zengt de koperen ploert het Baskenland Nu teistert hij zelfs tropisch de Les Landes Hier op de lage vogelrijke wadden En in subtropisch hete deltalanden Snikt 's zomers onweer, kelders overstromen Na hittepiek en droogteperioden Een poldertoekomstvisie…

Het regent pijpestelen de laffe, klamme warmte weggejaagd Nieuw blad wordt gevormd haarwortels, wit als melk Het verlangen is een wilde perzik smacht naar eetbaarheid De geur van Verbena op jouw huid van henna in het haar Een rode zon boven het schiereiland, dat traag zich uitstrekt, een lichaam van vlees, bloed en bot, dat sidderend de…

Hij voelt hoe dit schiereiland zich langzaam losmaakt van het vasteland dat knarsetandt. Het laat zijn kathedralen jankend wegzinken. En Sancho houdt zijn christelijke adem in. Hij speelt met de namen van de sterren. Hij voorspelt al wat geschiedenis wordt en haalt het paars uit al het paarlemoer. De goden zuchten en blozen.…

De volheid van halfslachtigheid vraagt om verbazing, stille verwondering op het schiereiland van genot hangt het om niet en renteloos te leen slechts bereikbaar over een smalle strook geplaveid met de toon en het timbre van volle tintelende klanken en de kleuring van het ongeëvenaarde vleugelslagen geboren uit zebrapatronen ouverture van…

. ------ VROOMSHOOP - Prins Willem-Alexander zou zich moeten terugtrekken uit het vastgoedproject op het Mozambikaanse schiereiland Machangulo, waar hij een vakantiehuis laat bouwen.…

Hij vaart elke december met plezier van het milde schiereiland naar het kille Antwerpen. Nochtans zijn het woelige waters geweest, waarin Hij en zijn Pieten verzeild geraakten. Covid die soms een heel land dreigde te verscheuren. Maar zelfs dat kon de onverstoorbare Sint er niet van weerhouden om de kinderen gelukkig te maken.…

twee zeewaardige karvelen een kraak met vierkant getuigde mast varen uit de haven van de Zilvervloot een landtong nabij de zuilen van Hercules hij vervalst tijdstip en afstand in het logboek om de matrozen niet van hun moed te beroven op zijn hoed plant hij een pluim, kruipt uit zijn huid waant zich op het grote oosterse schiereiland maar…

Hier geen snelverkeer geen hoog staal en beton in de straten, maar beloopbare ruimte De zon trekt de aandacht weg van ons, naar het licht op de zwarte gevels aan de haven de witte daklijsten en rode pannen: het plaatje voor de foto's van de roodbruine toeristen op het terras van het taanhuis die onze tuinen inlopen alsof wij hier…

Waar het bij Lawrence om ging Nadat hij de vrijheidsstrijd aanving Tegen de gevreesde Ottomanen Met prins Faisal's onderdanen Was het samenleven in stamverband Op zijn ridderromantische schiereiland En het vriendschappelijk plezier Van een Britse verbindingsofficier Wiens levenslot een hoofdrol bedisselde Toen hij zijn kaki kloffie verwisselde…

onderzeeboot Nautilus Naar zeeën der verdoemenis en het verzonkene Atlantis dat aan 'n oceaan verwant is Een oorspronkelijk Platonisch rijk, ver weg van Sidon, Tyris, daar waar nu nog de Levant is, ouder dan Persepolis laat staan Constantinopolis Eeuwen voordat het Foenicisch zeevolk - volgens de Aeneis - van Carthago en 't Iberisch schiereiland…

hangen huilerig als hen het loof ontvalt op het vroegste ochtenduur waar stevig hemels zuurgraad etst het roet er van de gevels ketst dansen houten klazen kleddernat op het ritme van ‘t verval men ziet benardheid overal onmetelijk groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in de stegen behalve op ’t boerenland op schiereiland…