Alle inzendingen over smelten

Laat 'et daar wonen, en geef uwe mijn, Zo worden wij Bruigom en Bruidelijn, En smelten de zieltjes te samen gerust, En slijten de nachjes en daagjes met lust.…

Je ogen smelten in hun duister licht. Je koude haar is een doorwaadbaar weefsel. En op je nauwelijkse lippen ligt De oude dauwglans van je lauwe speeksel. Je siddert en uit trillingen bestaat Je naakte slaap. Bijna alsof je luistert Of aan mijn niemands mond een kus ontstaat En ik mijn adem in jou adem fluister.…

Vliegende vonken Vlammen vurig van mijn hart. Zodat het smolt En het smolt Door jou En aan jou Vast.…

Ik smelt je bent zo lief en bezorgd ik smelt is het de dooi je bent zo mooi ik smelt al is het koud ik voel het warme waarschijnlijk je charme ik smelt en voel me bevrijd ik sluit je in mijn armen en wil je nooit meer kwijt…

't is winter, 't is winter de lucht zit vol met wit wel smelt de sneeuwman zomaar als ik naast hem zit 't is winter, 't is winter ijspegels in de laan wel smelten ze zodra ik in hun buurt kom staan 't is winter, 't is winter men bibbert van de kou maar ik sta maar te gloeien door mijn vuur voor jou!…

‘het smelt’, schrijft Lize Spit, maar niet nu alles nieuw is onder de maan.…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

sneeuw smelt net als mijn dromen ze smelten als sneeuw door de zon…

Telkens als ik jou zie smelt ik als sneeuw voor de zon en M&M's op je tong Plotseling genot en een verlangen naar meer maar vooral de hoop op langer dan de zoveelste keer…

'k smelt als ze naar me lacht, en ben verloren als ze in m'n ogen kijkt. Ze praat een beetje op haar manier, met sputters bellen en gekraai! En dan 'n doerak die je uitprobeert, schaterlacht of het op een krijsen zet... Lol hebben, waggelen op muziek, of je een mep verkoopt als iets niet mag...…

gevoel telt hier niet mee feiten in de actualiteiten elke minuut seconde telt want het ijs smelt Zoals de zon als vanzelfsprekend vanachter de wolken kan gaan schijnen kan dit vanzelfsprekende in de natuur langzaam, ongemerkt uit ons bestaan in snel tempo verdwijnen…

de verschrikkelijke sneeuwman die elk jaar minder eng wordt omdat hij steeds verder wegsmelt maar toch goede hoop houdt weer echt griezelig te worden als hij eenmaal een skelet zal zijn…

Het delen van het delen het smelten van de chocolade je tong kent de zoetheid van ieder snoepgoed. Je smelt zoals je nog nooit deed al ken je de toekomst niet het gevoel is nu bijzonder goed vooral ook, omdat je het delen kan.…

Onder een glazen stolp In een broeikas drijft het gas Het houdt de straling vast Hij smelt.…

Heel bijzonder hoe die Inuit hun igluigaq bouwen ze beginnen gewoon zoals wij onder wel typisch zonder kruip en sluiten boven met ronding af niet met plat dak De kunst is dus de laatste loodjes niet naar beneden te laten vallen maar ze vast te houden en toch te bewegen om aan elkaar vast te laten vriesplakken Igluigaq worden in…

In de kou gezet, naar het schijnt verloren Heeft IJsland na zoveel jaren welvaart Nu door een kredietcrisis niets meer waard Alle spaartegoeden ijskoud bevroren De barometer staat lager dan ooit En men vreest nu dat elke pegel dooit -------------------------------------------------- …IJsland is hard getroffen door de kredietcrisis……

Geest geeft zich over aan natuur, absorbeert uur na uur de schoonheid en de kracht, voelt de immens grotere macht terwijl de vlokken op mijn hand zacht smelten, smelt ik mee, tevree, door het ervaren.…

Het is een groot gevaar voor moeder aarde: een meltdown in een kernreactorvat. Maar nu Japan er eentje heeft gehad, meldt men emotieloos de stralingswaarde. De boel ontploft, het water lekt in zee. Je leest het allemaal… op bladzij twee.…

ik speel al weer met sneeuw stapel de kristallen laat zonlicht uitgekiend op de facetjes vallen zo open ik een winterdag met witte pracht maar smelt van nostalgie als ik het landschap zie door koestering van handen wordt alles prooi voor dooi mij resten slechts de warme tranen het was te vroeg zo mooi…

Net als de tijd smelten ze weg. Voor je het weet ben je verder als in een zucht. Een halve eeuw... smeltende sporen in de sneeuw.…

bevroren hart Zo op het oog Ontdooid heeft - En toch kom ik Nog ijsresten tegen Die onvermurwbaar Zijn, uit sneeuw Geboren ijskristallen Die van geen wijken Willen weten - Het verlies dat zich Als ijssneeuw In jullie hart Gevestigd heeft, Boom waaruit de kroon Is weggeslagen, Sneeuw die zelfs In de zomer nog Niet smelten…

wil je dat ik kijk naar je woorden je begrijp uit de vruchten die je deelt moet ik ze op kleur herkennen in het struikgewas waarmee jij je omgeeft hoop je dat ik verder zoek omhoog de bomen langs waar vogels vliegen die we samen hoorden fluiten je kunt je toch ook anders uiten sneeuw is nu jouw feest smelt tot wie je bent geweest…

Dwarrel op mij neer getailleerde sneeuwbui dat ben jij ik weet wel dat ik jou koud laat maar ik smelt voor jouw figuur dus doe me niet de das om Misschien smelt jij morgen maar geloof me het geeft niet ik ga niet over een nacht ijs…

je verdween zo snel als een ijsje smelten kan op een zomerdag…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

In armen gehecht smelt ijs van de winterkou tot een bubbelbad.…

smelt wapentuig om en maak er glijbanen van voor de kinderen [senryu]…

de witte sneeuwbal met haar blozende wangen laat een hart smelten…

Liefste Mag ik de ijsbloemen van je lippen smelten met mijn warme adem…

warmte van de zon smelt sneeuw tot waterdruppels zichtbare hitte…