Alle inzendingen over spijtig

Pas na de hitte van de strijd, bekoelde pas je woede En voelde je de pijn van spijt, hoewel je zelf niet bloedde.…

de tv die zet ik uit altijd maar slecht nieuws ik word zo manisch depressief van oplopend stemgeluid ik wil enkel maar gelukkig zijn zonder godsdienst of veel geld dus voor mij geen oorlog of geweld maar een lied met zacht refrein het land heeft niets met oorlog te maken maar het zijn wel klootzakken die bepalen ik haat dat, ik haat dat…

Spijtig Klaartje zou zich baden Moedernaakt in ene beek, Die langs klavere boorden streek, Overschâuwd van wilgenbladen; Grage Reinoud zat en keek, Watertandend door de rietjes; En hij riep eens zoet met een: Nog wat dieper, tot de knietjes; Daar mee droop zij schaamrood heen. ------------------------------------------ Spijtig -…

Ik had een huis Het was mijn thuis Toen viel die bom Bracht iedereen om Behalve mij Spijtig…

Een poes die whisky dronk als water, ging uit met een gesneden kater, maar spijtig sprak zij na haar roes: "Zo'n kater is niet voor de poes."…

Een poes die whisky dronk als water, ging uit met een gesneden kater, maar spijtig sprak zij na haar roes: "Zo'n kater is niet voor de poes."…

Dat is nu spijtig zeg Vijflettergrepig Gaf Polzer de geest Had hij geleefd tot zijn Honderdentwintigste Was zulks linguïstisch Correcter geweest…

Om wat voor redenen ik je spijtig ook laat gaan in vrijmoedige armoe daar je het leed verblinden kan; alleen op grond van ons fundament in de Edisonlaan, jouw zaklamp dan uitschijnt over een gebroken dakpan.…

Actieve levensstijl, ons nieuw genot Spijtig, maar nodig, hèt: “Evenementsverbod” Doch, thuis zijn spelen én bloot niet beknot…

al zou je willen, lief, de liefde is toch niet te dwingen de warme deken trok je met gemak over ons hoofd maar met de barst in beider ego's hoe spijtig de ontdekking werd juist ons falen weer ontbloot…

Té goed was je voor je kinderen Het ging je ook nooit hinderen. Onze zware boekentassen sjouwen, het vieruurtje stond steeds gereed Mama en oma waar je - moest - van houden Zo wijs onderlegd ook gewoon Liefde. Wat bracht je ons bij Even genoeg voor mij.....…

als ik haar lok eens aanraak gebeurt er iets of, hoe spijtig, niets vooral vandaag liefst nu, traag.…

Piet: Aardig Meiske, lieve Zoetje, Trouw eens eindelijk jouw Piet. Kom, mijn lieverdje, nu moet je! Wees toch zo kieskeurig niet. Kijk, daar sta ik als zo'n snijer; Spreek dan Zoetje, wil je mij? Ben ik dan geen kante vrijer? Heb ik dan geen Boerderij? Zou jij mij nu lopen laten, Ben je mij dan niet getrouw? Ik kan op zijn Steeds…

Wij hielden d'adem in en zagen uit, O heilig Russisch volk, zoudt gij komen? Was dit des Moejik's donkernaderstromen, Zijn als uit orgel stralende geluid? Wij dachten, tijd is rijp, het wordt voldongen, Het Oosten blinkt, een nieuwe mensheid komt, De wilde Marseillaise wordt gezongen, Revolutie over de aarde tromt. Ach, alom niet, gij…

Wel spijtig dat het zoveel banen kost, Maar ik ben van mijn jeugdtrauma verlost.…

De felle kardinaal vlamt en jaagt in ’t rood, zijn geil poppevrouwtje flirt in felle nood, ze wil hitsig spelen en stevig vrijen, hij kan haar spijtig niet verblijen hoe duivels graag hij haar ook wil pakken een pluimke bleef aan haar poepke plakken…

Jullie schoten op me Met woorden en daden Jullie schoten op me En ik kon niks vragen Helemaal alleen Niemand die voor me opkwam Ik vind het spijtig Dat je men jeugd ontnam Ik kom er wel weer bovenop Met veel liefde en tijd Ik hoop dat na al die jaren Het jullie toch een beetje spijt…

Vele jaren vriendschap alleen in geschreven woorden. Emoties, verdriet en geluk, waren op het papier blijven plakken, Nooit hadden wij een hand gegeven Nooit het gezicht in het echt gezien. We waren vrienden op lange afstand. En nu Vele kilometers van de ene kant van België naar de andere uithoek. Een hart vol verwachting maar ook…

Waar rumoer, herrie Of, als je wilt, lawaai Tot dagelijkse norm Zijn geworden, daar Voelt de mens zich Pas ongemakkelijk Als de absolute stilte Is ingetreden - Stilte die oorverdovend Is, die de wereld die Tot dan toe bestond Lijkt te verscheuren En de mens ongelukkig Achterlaat die spijtig Genoeg niet langer in De herrie…

als de schemer zich verdiept heeft dat altijd iets mystieks hoor ik stilte voel hoe licht en donker zich bewegen in hun strijd om leven proef droefheid van melancholie omdat ik weer het spijtig einde zie van wat een mooie dag ons bracht aan zonnepracht in prille lentetooi nu verduisterd door het holle van de nacht in vervreemding…

NS Nu Snap ik je Na Sneeuw Nog Steeds Niet Sneller Natte Sporen Nieuwe Stellen en No Silence Nieuw Station Nee Stupide Nieuwe Seinen en No Sorry Nee heel Spijtig, ook Na Stuifsneeuw volgt Nul Service Niet meer Starten Nimmer Stoppen Nooit meer Slapen Nee, wat Stom…

Maar nog een klein beetje gehoopt Dat we hieruit konden komen met wat gepraat Het is spijtig dat het zo gelopen is En erg jammer van je tijd. Ik wou dat ik je in je armen kon nemen Goh wat heb ik een spijt.…

Nog niet volledig hersteld, overmoedig gewerkt Spijtig dat je 't te laat opmerkt. Terug wat pijn en ook chagrijn Capituleren vond ik nooit echt fijn. Rusten, niet veel kunnen doen, onmacht Medicatie, rusten, staren in de nacht. Saai, je voelt je ook niet nuttig Hulp inroepen, tuttig.…

Tranen mogen wel rijkelijk vloeien Wat spijtig. Wensen jullie me sterkte toe?…

mijn schilderspalet met tientallen kleuren van donker naar hel spijtig zonder geuren dat zou het nog zijn het schilderen van een roos de geur op kunnen snuiven de blaadjes heel zacht en heel broos spijtig, ik kan je enkel tonen hoe mooi ze wel is ze aanraken niet het zachte gevoel, een gemis maar kom eens kijken in mijn tuin daar…

oude waarden raken vervangen door dollartekens in ogen droef nog van vermoord verleden gestaag regent het biljetten en het overstroomde land wordt schraler in het hart waaruit de eer wegvloeit buffels loeien en hanen kraaien spijtig van verloren trots er straalt gewaand goud in de glimlach geen vreugde in gemeenschap wanneer de wereld…

Onverwerkte pijn zal er, spijtig genoeg, voor eeuwig zijn.…

Spijtig heb je het zo aangeduid. Ik kon je woorden geloven tot het geluid voor de klik. Je klonk overtuigend blij maar niet door de laatste snik. Beelden sloten mijn brein door een tevreden ogenblik. Die glinstering de dag ervoor weerkaatste een tevreden blik.…

Spijtig.…

Zittend op een zwijgende rots Floot de Nachtegaal zijn mooiste lied En keek vervolgens apetrots Naar zijn vriendje, de Parkiet Zachtjes begon ook deze te zingen Tot grote spijt van de Nachtegaal De Parkiet wou blijkbaar meedingen Naar de prijs voor zang in vogeltaal En, tot ieders verbazing zong hij geniaal, Maar hij kwam plots in ademnood Spijtig…