Alle inzendingen over sporen van licht

het was donker en je keek in gedachten naar de natte grond maar opeens keek je naar de na-blauwende lucht en je zag een spoor van licht zo helder dat het eigenlijk onmogelijk was, misschien alleen maar omdat je keek…

ze gaan reeds groen ademhalen terwijl de winter doorgaat hen met kristallen te behangen als een spoor van licht zonder vlammen die spinragt in schemerende nachten om dromen te verhelderen waar lente met helle kleuren de natuur verwarmen…

overeind een spoor van licht op zwarte bodem verandert bruusk in een cirkel van steen op afstand kleurt verbrokkeld licht de vlakken vierkant aan de witte wand oranje, blauw en geel duizenden driehoeken steunend op twee spanten doen me danig duizelen vele verwarde vormen figuren op het fotofeest doen mijn zinnen dansen houden…

Kijk eens door de kier van het kapotte dak, het is de ster waarover men sprak die schijnt op het Kindergezicht dat schittert van licht! Met een stralend gezicht vertrekken verwonderde herders. Volg dan hun spoor van licht, geef het aan iedereen door, dit hemels geboortebericht.…

je slaapt niet wanneer de zon jou doet bewegen en mij sprakeloos op de achtergrond zet ver hier vandaan de zomer sluit bloemen in je nog ongeleefde ogen, als zouden tralies stilzwijgend je huid doen verbranden en sporen achterlaten, licht en donker, open voor de dageraad zal ik je ooit vinden in de schaduwen van de aarde waar elk…

van licht kust teder de ogen.…

Dichters gunnen elkaar het laatste woord uiteindelijk een toekomst, achter hun begrenzing buiten de dictionaire en de taalgrens om, een eigen punt te maken als inktmop voor hij werd gemorst inkt gedoopt in korsten brood de kruimels waarmee het spoor van licht verduisterd waaraan de papegaaien zijn verwend wat de ruimte van…

Hopend op een spoor van licht. Afdalend in diepte van zijn eigen geest. Trok hij door het woud van woorden waar de wind vrij spel had. Sommige woorden waren aan flarden gescheurd, anderen stonden in brand. Verbijsterend passeerde hij ze, zag ze zwijgend aan. Sommige had hij lief, anderen vermeed hij als de pest.…

van licht liep in het water naar twee zwemmende figuurtjes die langzaam verdwenen aan de kim…

langs het fjord, door het woud waar stilte de adem beneemt staan gespannen krachten klaar met ogen die energie fonkelen Husky’s blaffen springend blij als geduld hen wordt beproefd ik leer sturen, remmen en staan klaar om met hen mee te gaan de eerste sporen glijdend licht met zicht groeten ons de bergen droog en stil is de wereld wijd…

Spoor in morgenlicht schokkende kar met dromen je hoort ze kraken.…

Laatst liep ik over het strand Ik heb wat rond gekeken Toen ik ertoe kwam Deze kruising over te steken. Toen realiseerde ik mij plots dat ik water zag branden, Want hoe krijg je dit voor elkaar Met enkel autobanden.…

Zilveren vogels trekken sporen witte strepen tegen blauw, uitgedijd gaan zij verloren, verdwijnen als de morgendauw. Sommige mensen laten sporen achter; banen van veel licht, deze gaan nooit meer verloren maar blijven altijd in het zicht.…

ze is heengegaan...mijn liefste, haar ziel huist nu tussen wolken. mijn hart huilt en treurt. het afscheid te laat... het was gebeurd. heel regelmatig staar ik naar de hemel, zie dan al die schapenwolkjes zweven en plots, zo nu en dan, zie ik haar gezicht verschijnen. ze glimlacht en pinkt een traan. ik roep en zwaai naar haar, maar een…

lichte beroering het gewicht van een vlinder laat haar sporen na…

Door zijn heldhaftig, militair gedrag, wist hij de Willems-Orde te verdienen. Dus hij ontkent gebruik van cocaïne, omdat je in het leger dat niet mag. Je ziet hem denken, als hij wordt geschorst: “Ik wou dat ik géén haar had op m’n borst.”…

In het spoor der zwaluwen luwen schaduwen in het morgenlicht licht verblindend licht dat licht verbonden in de lucht als zwaluwen zweven en schaduwen geven hun licht in het morgenlicht…

Dat men mij zocht en niets Vond, maar een spoor, een iets Van mij, in u, in u.…

sporen in de sneeuw verborgen aanwezigheid afdruk van leven…

Kristalhelder ademt de nacht haar laatste uren beslaat de adem het venster naar ontwakend licht dauwdruppels schrijven vochtig een naam in het groene gras lachen zacht naar verleden sporen…

Het spoor bijster, als je niet meer begrijpt waarom sommige beslissingen genomen worden. In het water vallen, als een aardigheidje niet overkomt zoals het bedoeld was. Troebel vooruitzicht, wanneer de toekomst er niet rooskleurig uitziet.…

de nieuwe morgen baant zich een weg door de mist langs gouden sporen…

daar stonden wij samen op een Amsterdams perron te wachten op de stoptrein naar Amersfoort hij dichter/schilder/violist een vanouds bekende ik de dichter/machinist de nog immer onbekende niet de moed hem aan te spreken want ik herinnerde mij tijdig dat C.Buddingh' ooit eens schreef: "goden stoor je niet" en misschien is het…

vandaag opnieuw een chaos op het spoor de smoezen zijn vaak niet om aan te horen: computer stuk, de wissels zijn bevroren een vierkant wiel, het achterstel stond voor toch denk ik steeds bij elke nare tijding de echte oorzaak is een slechte leiding…

Een bestaan in de sneltrein, Wisselend van het ene naar het andere spoor.…

Vrees niet bewogen mens we laten geen sporen na tenslotte blijkt dat de mens deuken in water baarde Dat gevoel besluipt me als ik de mens bezig zie met zinloze zaken op de grote levende aarde Als de mens verdwenen is om welke reden ook schudt de aarde z'n vacht en vormt nieuw evenwicht Bevrijdt van de luizen in z'n schurftige pels…

hij plant zijn sporen in mijn huis alle deuren open de kraan blijft lopen jas over een stoel midden in de keuken een schoen lege flessen vuile glazen handdoek naast het bad alles kletsnat hij is duidelijk aanwezig en als ik slapen wil galmt vlakbij een film op de tv hijzelf in diepe rust de kasten gapen weg melk cola chocola…

Van west naar oost trekt stralend zilver tweelopig een kortlevend spoor…

Zoek de sporen van mijn voetstappen, die in de jaren zijn vervaagd door de tijd. Huizen als stille schaduwen, die zijn omgeven met beelden uit een verleden. Verdwalen zal ik niet, maar zoek naar een teken of naar de zin van het bestaan. Dwaal verder door bekende straten op zoek naar de tijd die voorgoed verloren is gegaan.…

De trein loopt over de rails, die het land ontsiert de rails met elektriciteitsdraden die in de lucht hangen, kruisen en doorkruisen ons land en vele landen met ons mee. De rails is (lijkt het) oneindig de rails stopt nergens, net als het treinkaartje van het leven, eenmaal door een conducteur van onbestemd beroep ons gegeven. Is ie eenmaal…