Alle inzendingen over springen met touw

Waarom zou ik iets hier schrijven ze weten het toch al Ik verras ze toch niet Springen over touwen rambo vliegt in het oerwoud Teun heeft het kruis Wil heeft het wiel uitgevonden De wind vliegt me om de oren en Anneke die lust er pap van Ja we zijn in de Zoo in Antwerpen ik geniet ervan Maar even fluister ik tegen de ober is er iets nog…

Opa wilde in zijn leven door het avontuur gedreven nog één keertje weleens weten ondanks stemmetjesbetoog hoe het zou zijn om als een vogel door de luchten heen te zweven waarna hij de doodsprong nam en gillend door de wolken vloog Hij schoot in één ruk weer omhoog en voelde plots hoe zacht datgene wat daarvoor dreef langs zijn benen nu…

in spin, de bocht gaat in en spring draai het touw stevig rond dubbele zwiep voeten veren licht als veders van de grond uit spuit, de bocht gaat uit rennen, draaien, keren dubbele zwiep en luchtig passeren touw als arcadeboog in voorjaarsvlucht gezien met mijn eksteroog…

Sui ci Ling heeft het geweldig naar haar zin gevangen in de klauwen van haar ‘leuzenspin’ op het pretparkplein van je win win win Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui ci Ling klim klim in het touw van je wirwar en spring spring spring uit de tralielilaklauwen van je ‘leuzenspin’ op het pretparkplein met je kin kin kin Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui…

jij houdt me aan een touw stil draag je mij verder hoe wij gaan is een raadsel, de dolfijnen springen uit het water en ik ben de weg kwijt jij houdt me aan een touw, mijn hart, omdat het springt voor jou.- (ik ben wat in de war) het gaat om jou, altijd weer om jou, mijn lief- je met fluistermond, met groene ogen en zachte…

Spring haar los, touw. Draai bogen om haar diepe tonen. Meng haar lievelingsroze door de schemer. ----------------------------------------------- Maastricht International Patry Nights, 2006.…

in de knoop, uit de knoop, in een lus gevoelens zinloos verwoorden van de vrouw van zijn leven een kus zou hij zichzelf bijna vermoorden maar alles is er om te blijven leven drie zoons een vrouw en een tuin het is lastig maar blijf nog even zo koud zonder haar op je kruin een versje blijven toch enkel woorden soms drukt het wat van binnen…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

ben ik niet méér dan de waarheid van heden de herhaling met zicht op hielen de nacht rechtop om nabij te brengen tot zover het oog maar ziet morgen een dag vol walmende wind vol blaren op voeten en vegen ben ik niet meer dan de leugen van tijd van de toekomst reeds gekend…

Een gewoon mens zou springen van plezier, dat doe ik allang niet meer, maar wat ik wel doe: waar ik me op betrap, ik spring letterlijk van de hak- op de tak. Eenmaal aanbeland op die bewuste tak, brak dat kreng zodat ik met een misselijkmakende smak, beneden kwam.…

50 werd ze, 50 jaren jong, kreeg als cadeau een echte parachutesprong, zoonlief mocht mee, de lucht in, had het totaal niet naar zijn zin. Eenmaal veilig op de grond, komt het joch op ma afgestormd en zegt: leuk mam, maar nooit meer doen, ze duwen je zo het vliegtuig uit en ik denk : boem! Daar gaat mijn moeder, voor de laatste…

Met de wind in de haren vliegen zonder vleugels dat wilde ik al jaren Met een elastisch touw om allebei de benen sprong ik trots als een pauw als een jojo op en neer zo misselijk als een hond was dit ook de laatste keer laat het maar aan mij voorbijgaan ik zet voortaan Discovery wel aan…

als je pas veertien wordt gaat tijd niet vlug genoeg je wil in zeven haasten naar grote mensenland 't is nog een beetje vroeg geniet maar van je jong zijn van spelen en van sport giechel, stotter, bloos je mag nog even kind zijn voor je volwassen wordt blijf nog even meisje spring maar in je touw 't duurt nog maar een poos de tijd…

voeten op andermans land krijtwitte hinkelbaan steentje in de hand zwiepend touw draaien, spinnen, springen barsten van de kou glijden, vallen, sneeuwbal handen blauw stalen buizen sprietlopen passen, meten, evenwicht zondag zoethout kopen appels jatten, belletje trekken schuilen, lachen, gezien de weg was onze straat Oh, was ik nog…

Het touw Waaraan ons leven hing Is nu Een zijden draad Wat ging er fout? Kunnen wij terug? Neen... Het is te laat!!!…

Twee K2-klimmers gaven het niet op Toen zij daar boven in problemen raakten Hoewel zij hun bizarre tocht niet staakten Is hun ambitie zwaar over de top Cas van de Gevel en Wilco van Rooijen Hun avontuur van vriezen en van dooien…

Schip doemt op uit mist, fluisterstil verder varend neem je me op touw…

binnen het touw van de boksring mijn broer en ik zagen hem hangen aan een dik touw in de oude perenboom de koster luidde met een dik touw de zware kerkklok ze lieten de kist vroeger netjes met een dik touw langzaam in het graf zakken op ons dorp gebeuren vreemde dingen er is soms geen touw aan vast te knopen altijd blijft de onbeantwoorde…

dat wat leek op een slang in mijn donkere kamer en ik in 't nauw het gewoon, ja gewoon een stuk touw bleek toen het licht binnenviel…

Ik mag het huis niet uit; mijn vrouw is ziek Maar mijn QR vervalt, zo wordt beweerd Want ja, ik was al vroeg gevaccineerd Ik ben in dat soort zaken fanatiek Ik wil zo’n booster, en ik wil hem gauw Ik zit echt op het Groene Vinkjestouw…

Je bent echt mooi De gratie van je handen stuwt de woorden die roekeloos van je lippen springen de wereld in. Je bent echt mooi Je jongleert met sterren hinkelt over oceanen kust de wolken en danst op het touw van de horizon. Hé Claire Elisabeth! Kanjer! Je houdt mijn hart stevig in de hand. Je bent echt mooi…

Ik verdwaal graag in jouw land ontspoor graag in jouw hart pak zomaar je verkeerde hand en maak onbezorgd een valse start Ik deel het makkelijkst jouw pijn vang jouw tranen moeiteloos op spring zonder angst in jouw ravijn en durf me op te hangen in jouw strop Ik zwem het liefst door jouw zee klim met gemak langs jouw touw jouw zorgen tellen…

De kikkers springen verder dan het mooie licht voorbij de sterren…

Laat je vallen in de diepte en kijk niet meer om...…

Ik vind het spannend er staat veel op het spel deze sprong in het diepe durf ik dat wel? In een wirwar van emoties neem ik een spontaan besluit wie doet me wat bij falen dit is een kans: punt uit. Dromen zijn er altijd levenslessen in overvloed alleen dat gevoel diep van binnen dat is wat er toe doet.…

De onderste tree van de trap een spatiebalk, spring erop en de hall verzuimt zichzelf tot open vlak, dimensieloos wordt glimlach spiertrekking van leegte.…

En buiten zag ik het eerste wonder vlak voor mij in de wei springen in de morgenzon.…

Of ze durft te springen, durft ze hem te vragen. Haar ogen op een kloof gericht, haar handen op de rotsen. Ronddraaiend zand dat wind en zon niet lijkt te vrezen. Zo leest de schepper tekens in het zand. Met ingehouden adem wacht de koning op haar springen. Als zij aan hem vraagt, Of ze durft te springen.…

spring maar op mijn wagen we slaan de handen samen alle zorgen langs de kant bestemming niemandsland een rit van vele jaren ver weg van duistere gevaren een tripje naar het licht weg met het weerbericht laat het gras maar groeien hoor de bijen zoemen snuif alle liefde op sta eens op je kop met retro muziek in oren rijden…

zomaar opeens het touw genomen zomaar opeens aangespannen zomaar opeens een spannend touw en nu zomaar opeens... de was ophangen...…