Netgedichten

netgedicht (nr. 60.550):

spring maar

spring maar op mijn wagen
we slaan de handen samen
alle zorgen langs de kant
bestemming niemandsland

een rit van vele jaren
ver weg van duistere gevaren
een tripje naar het licht
weg met het weerbericht

laat het gras maar groeien
hoor de bijen zoemen
snuif alle liefde op
sta eens op je kop

met retro muziek in oren
rijden we nooit verloren
het paard die trekt de wagen
op zoek naar zalige dagen

wat ik je wil vertellen
laat stres, je nooit vergezellen
proef dit rustig leven
met mensen die om je geven!