Alle inzendingen over taal en spreken

Het leven is een mooie taal Alleen spreek ik haar nog zo slecht…

kanaaltunnelontsteking voorhoofdsholteonderbreking prachtwoordenboek onderzoekbroek ik spreek rare taal ik spreek ware taal ogenblikkenlijkschouwing ik spreek een dode taal geen kaas van gegeten…

Sinds ik mij met geschrijf in laat lijk ik een vreemde taal te spreken.…

Maar als blijk van gezag Is het een uiting die zeker mag Als je duidelijke taal wilt spreken. Deze aap Is beretrots.…

Misschien hoef ik me geen weg te banen Geen pad of steeg meer in te slaan Om lente met het blote oog te zoeken Misschien komt lente op m'n pad Ontmoet ik haar als ik langs veld en akker dwaal Van het seizoen de taal leer spreken.…

Regen en wind verwaaien woorden als grauwe druppels naar de zinloze uitgang van een sprekend verhaal Niet elke ingang kan vertellen, noch welke taal van spreken kan verwoorden hoe de weg wordt gelezen Toch wordt elk hoofdstuk begrepen en uiteindelijk komen we allemaal thuis…

Ik wakker eeuwen achter mij in een land dat afwijst met een glimlach doe ik alle moeite om lief te hebben men verstaat mij niet omdat ik de taal niet spreek wegdrijvend in het moeras van hun woestenij ik wakker naakt in opnieuw ontwaken als kaalgeplukte domme gans omdat er niets te halen viel behalve dan een simpele veer.…

stil is de machteloosheid als door duizend glazen deuren roep ik jou toch hoor je mij niet (veilig) binnenin gekropen naar daar, waar woorden niet te vinden zijn zwijg je in alle talen ogen spreken boekdelen vol inktloze letters die nooit geschreven zullen worden daar verdriet geen kleur heeft…

In het duister zie ik hoe jouw lichaamsvormen zich speels verfraaien om in de nacht de taal te spreken die slechts weinigen kennen ik wil je met mijn woorden intens en volledig verwennen toe tast maar uit al mijn zinnen ik zal je meesterlijk beminnen de taal van de nacht om je tegemoet te treden de tedere streling in mijn spontaniteit…

reeds vergeten, niets meer van het al begreep Ik was geraakt en niet instaat ook maar een taal te spreken, omdat de liefde mijn had aangeraakt En mijn rede was geweken Tot dit gedicht…

hoe wij steeds vergeten wie we zijn de oertaal van het hart tot stilte manen tot het breken van het licht hoe we leven blazen in manke mythes tijd in de schaduw loert we meedogenloze taal leren spreken hoe in onze ogen het menselijk tekort bevriest in winternachten geweld levens aan stukken rijt een vloed van tranen tederheid bevrijdt…

wij zijn talen gaan spreken waarvan de woorden ontbreken oog en gebaar worden een paar in een neigend begroeten de lach zorgt voor balans in het haastige moeten handen kleuren met vormen en beelden het dagelijks gebeuren in begrijpen is naar elkaar kijken de basis van zien door het spiegelen van licht lezen wij de ziel…

Er zijn er die weten en er zijn er die vergeten er zijn er die vragen en er zijn er die geven Er zijn er die de weg niet weten en de taal niet spreken er zijn er die lijden en wachten op betere tijden Er zijn er die met 2 maten meten en van meerdere wallen eten er zijn er die hun kop in het zand steken en hun afkomst vergeten Er zijn…

Omdat hij zich eenzaam voelde; met zijn rug tegen de muur, niet kon voldoen aan de te hoge verwachtingen, eindeloos heen en weer gestuurd, als een vogelvrije met altijd de wind van voren, kreeg hij pas vaste grond onder zijn voeten na het voornemen een taal te spreken die iedereen verstond; hij deed het openlijk, ongewild de schijnwerpers…

Ze kloppen weer niet maar komen steeds nog ongevraagd naar binnen, zwijgend in hun eigen taal en spreken dan in een wachten en zwijgen hun vreemd maar liefelijk verhaal.…

ik tracht, mijn liefste, om je te begrijpen om jouw taal te spreken en jij de mijne in al het weten wat wij in ons dragen steekt de onwetendheid van angst als een puberale pukkel de kop op pijnlijk in onrijpe uitdrukken tot bloedens aan toe snijden onze woorden de ziel kapot en al wat rest is een teruggetrokken fragment jij wordt de…

leer spreken mijn moeder niet meer zal herinneren Ik weet niet hoe vijandig mensen zijn Ik ben zo klein hoe kan ik dat weten?…

En vraagt u later iemand naar de dode, Zeg: hij kwam lang geleden, een bleke bode Uit een vreemd land ver achter Westernacht, Maar eer zijn mond zijn droeve taal kon spreken, Sloot zich zijn oog in 't volle licht te breken, Omdat het nooit de zon zag in haar kracht. ------------------------------------ uit: Gegeven Keur (1942)…

Of toch maar dezelfde taal gaan spreken? Anders groen stemmen, bidden tot we er bij neervallen, Greenpeace acties, columns, boeken, zo ook dit gedicht ............ Does n't even rhyme…

De vele hindernissen dienden mij het leerde, taal herkennend spreken de ogen wijder open-, en de blik verdiepte de wereld werd tot grote school, vandaag doe je het goed en morgen wellicht beter.…

Wat kwelt men dart'le knapen, Voor liefde en lust geschapen, Met Grieks en met Latijn, - Of dwingt hen 't hoofd te breken Om ook de taal te spreken Van Seine en Theems en Rijn?…

er leven mensen in mensen mensen uit een herinnering bewaard mensen die hier wonen en nog daar onbestemde mensen achtergehouden en de mensen die we achterlaten mensen van alle delen van de dag in één mens mensen van vele talen die spreken met één mond kleine mensen in grote mensen en soms daarin de grootste mensen er leven mensen tussen mensen…

Zij buigt zich even over de spotlachende sater, fluistert taal in zijn hoog gespitste oren. Als ze zich overgeven, komt een ander patroon omhoog, kan de stad haar adem niet hervinden. Ik bind mijn haren vast, zoek een tong om deze taal te spreken. Grenzeloos tekent dit verlangen zich op de kaart.…

Spreken in tongen bij de toren van Babel. Mensen de wereld rond gewoon en van adel. Zij spreken hun woorden in duizenden talen. Ondanks verschillen kennen zij dezelfde verhalen. Spreken in tongen, mensen spreken in dezelfde geest. Van al wat hen vormt, vormt het woord hen het meest. Zij spreken de wereld rond in duizenden talen.…

Taal en teken, alles en niets verklaren.…

Je probeerde hun taal te spreken, poogde om hen te verstaan, deed je eigen pijn wegsteken, maar diep van binnen voelde je je tekortgedaan. Dan ineens merk je hoe groot je eigen verdriet is, hoeveel er aan je voorbij is gegaan, want de meeste lieten je in het ongewis, slechts een enkeling heeft je verstaan.…

mijn taal is mij vreemd geworden de kern is omkleed met waarmee ik nu spreek zal ik die jas weer af kunnen leggen zodat ik weer spreek zoals is geweest?…

Ik sprak die taal vroeger ook De taal die ze op dat plein spreken, De taal van al die pleinen De pleinen overal ter wereld Waar we spraken in de taal van het verzet, de stenen, de opstand de revolutie, de vrijheid, Die sprak ik ook, die taal Dat sprak ik, vroeger de taal van het plein Nu spreek ik de taal van de angst De taal van het…

Je vindt dit vast gaaf en ook vet cool om maar even in jouw taal te spreken die wat kinderlijk is voor Sint’s gevoel en vol zit met gebroken taalgebreken Maar goed, ik zal stoppen met het plagen per slot vier ik mijn verjaardag vandaag en kom ook voor jou een pakje aandragen wat het is weet ik, voor jou ’n vraag Veel plezier met de inhoud…

Ogen die spreken. De taal wordt doodgezwegen. Stilte zegeviert.…