Alle inzendingen over terra incognita

een karamellen vers waar niets rijmt en zij zichzelf niet vindt voelt zich uitgevonden gelijkertijd terra incognita een witte vlek op een kaart land nog niet ontdekt een eiland dat roestig de ankers omhoog met volle zeilen lucht hemel en water verwekt…

uit: Terra Incognita, 1988 auteur Ton Luiting.…

Geïnspireerd op de eerste stappen in het openingsgambiet van de exploratiefase van het te ontginnen terrein van het terra incognita, een onlangs door de scheepsjongens van kapitein Rob betreden nieuw gebied - zoals heden opgetekend door onze zeer gewaardeerde collega Wim Meyles...…

Kleiner werd de oude wereld van mare nostrum een terra incognita lag sluimerend te wachten In gouden tijden zilvervloten Venetië, Lissabon Lage Landen, Londen heerseressen der wereldzeeën In 2022 staat het continent op een grensland voor de brand in een nieuw Troje Een dilemma hinkend nog op twee gedachten Een hellevuur…

Zalig zijn de dagen van begin De voorgeboorte waar alwetendheid In 't magma van terra incognita Schuilt als een eeuwig voortdurend elixer De alchemie van onbedorven sferen De onbevlekte dagen van begin Nabij spelonken van het limbisch stelsel Ligt diep verscholen in de hersenwindsels Een paleontologisch moederdier De substantia…

. ------------------------------------ uit: 'Terra incognita', DW en B 2010.…

Hoe lang reeds waart uw geest fragiel in uw cocon, fysiek beknot in amors zinverlangen, schijn van eros' avontuur kristallen water van azuur aquamarijn licht transparant Wie gij zocht, zocht niet u die ideale op het witte paard gezeten ridder die ware chevalier een dwaallicht in terra incognita kennemerland Maar waar is híj…

." ...en dan volgt er  een hele rits namen van stoere jongens  en ferme knapen onwetend van kielhalen bakzeil en buit van bittere smaak scheurbuik zeebeschuit en paradijzen van terra incognita eilanden kusten immense rivieren als leguanen monsters vulkanen en regenwoudslangen en in de binnenlanden tropenpaleizen heimwee en…

Voor sommigen een trieste zwanenzang Voor anderen een uitgelezen kans Hun vleugels uit te slaan naar nieuwe oorden Een onontdekt terra incognita Dat op hen wacht 'Komaan, haast u, treed aan!…

valies zonder dromen want zonder kompas aan bakboord en stuurboord geen proef van bekwaamheid - eerst spelling beheersen van schippersjargon en andere zaken de sprong in het diepe die met de A van Awater begon Immers, een proefvaart van alfa naar beter naar gamma en delta ad infinitum (Z) blijft een mission impossible naar terra…

In een survivalserie viel een dode Het was een overvaller weliswaar Maar zat die filmploeg toentertijd níet daar Was, héél misschien, die dode niet van node Dus straks verschijnt vanzelf in deze sectie De serie van De Docusoapinspectie…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

dromen van verre einders fantaseren over het onbekende landschap achter gindse horizon er bestaan verhalen van reizigers die er ooit zijn geweest... doch liever kijk ik met eigen ogen wat er zoal aan ontbreekt zo blijft het zoeken naar Utopia vooralsnog onvoltooid…

Boven verwachting En tegen de trend Van verwoesting Door vloedgolven Van de orkaan Trof men bij Saba, Antil met vulkaan Een bloeiend koraalrif, Niet eerder bekend Onschatbaar in prijs Als geschenk in natura Zwemparadijs In exotische flora…

Dacht dat je ver was, vader, een ander land was, mijn stem daar niet kon horen, dat je grijs gestold als steen, grimmig als een oude boom nors omschorst was. Ik kijk naar het omlijst gezicht, de stroeve blik langs mij gericht. Wat, als binnenste zich buiten keert, harde kernen fijn dooraderd blijken, nerven teer glanzend blootliggen, ik…

nova incognita dat men straks zal ontginnen…

Flora Incognita.…

Terra kom... waar zat je kijk maar wat je het liefste doet het vrouwtje vindt het altjd goed…

' ach ja, al die soldaten uit dat grote Terra Cotta leger, al die mooie, versteende doden zonder een eigen ziel of betekenis…

Het is geen doen in deze wereld hoe ze ook in het onaandoenlijke als een vergeten kerstbal hangt. Kom ook dansen bij ons, roept ze vreemdsoortige verbinding toe van ver over het uiterst denkbare. Ontspannen is het bij ons onterechte, wij hebben het rookalarm vernield, stikken doe je maar in de buitenlucht. Soms timmert iemand op een lessenaar…

Mama wist niet dat zoonlief was geschorst, Dus pakte zij zijn tas in met zijn boeken, Zijn thermosfles, een pak gevulde koeken, Zijn brood en ook een appel voor de dorst En omdat hij niet zonder kon op school Natuurlijk ook zijn lievelingspistool.…

wat zij in zich heeft alles geeft zij ons moeder aarde dat waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken daarom koester haar moeder aarde haar en haar gaven neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar…

Herinnering roept Vele levens op een rij Verleden voorbij Blauw, geel, purperrood Zwart en tinten witter grijs Een hemelpaleis Liefde komt, bloeit, gaat Ze geeft en neemt als de zee Mijn hart beweegt mee Lucht ademt voor mij Totdat de klok niet meer slaat Leven mij verlaat De eeuwige reis Als een rups incognita De…

vrede op aarde voor alle mensen en aardigheid vriendelijkheid op onze aarde dit is wat hij ons wou toewensen woorden zo simpel van zoveel waarde het zijn woorden die al eeuwenlang bekoorden toen en ook nu nog straks maar nooit is het zo teder liefdevol met mededogen gevangen in akkoorden als door Vivaldi in zijn Gloria in z’n et in terra…

rio incognita voorbij de evenaar…

tot zonsondergang de bronzen slag tot middernacht wijl zonderlinge dorpelingen sliepen, stierf de laatste klank weg na het middernachtelijk uur en legde je je oor te luister dan hoorde je de hese roep der nachtuil in de duisternis obscure cirkelgang des levens stil begin der jacht op muizen heden ik en morgen gij en van sit tibi terra…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

wat zij in zich heeft - alles - geeft zij ons moeder aarde waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken koester haar moeder aarde haar én haar gaven. neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar overvraag…

zou ik haar vragen om in het terra van de dansende coulissen, geuren parfumerend langs de Arno, mee te gaan naar Piazzo della Signoria gevels met witte luiken zijden jurken, losjes en nonchalant over de schouders, bandjes zichtbaar, glimlachen neergelegd in marmer waar pioenrozen uiteen vallen, de maan zijn sikkel kwartiert…

Verder, in een uitgeholde terra-nis, daar ruist een 'rio', spuit een waterval. Schemer, een waas, met zweempjes pastel. Een kikker springt op uit een verstilde aqua-krul. Mimet hier iets? In deze holte huist een goddelijke grond die dóórdringt in je hart, zo intiem en zichzelf daar ontmoet; als kiem.…