Alle inzendingen over thuisland

in het donkere huis leek niemand meer te wonen alsof hij voorgoed vertrokken was doch aan de wazige einder werd onverhoeds het licht ontstoken alsof hij was aangekomen daar waar zijn reis ooit begon (aan A)…

Zo is mijn woestijn: een stilte met het geluid van een geweten in de groene kathedraal van de jeugd had ik nog geen besef maar nu ik ouder ben klinkt de schoonheid in het zuiver zijn van wat is: de dood heeft er geen thuisland en de vreemdeling geen grenzen.…

Hiep hiep hoera voor koning Simeon, De man die in zijn thuisland Bulgarije Zich niet gesteld heeft boven de partijen, Maar vorstelijk de kiezers voor zich won. Een koning die zichzelf verkiezen laat Dat is tenminste echt een democraat.…

Trad zou het goede voorbeeld moeten geven, Maar in zijn thuisland scheidt men onverdoofd Met vlijmscherp zwaard het lichaam van het hoofd Van hem, die weigert naar de wet te leven. Dat is wat ook in dit geval zo steekt: Het is de vos, die weer de passie preekt.…

de wereld is zijn verstand verloren of was het er één wiens frustratie zo was opgekropt dat hij de vrijheden van zijn thuisland niet aankon zodat hij kon overgaan tot het beramen van om hen die het leven liefhadden nodeloos mee zijn dood in te sleuren gewoon, omdat het kon…

Mahuchihk springt maar liefst 2 meter 10 Een stokoud mondiaal record verbroken Dat lang als onaantastbaar werd besproken De Oekraïense laat haar veerkracht zien Haar thuisland heeft een lichtpuntje, maar dan Toont Poetin dat het altijd lager kan…

Denk je werkelijk voor de wereld van bomen in het thuisland van een droom dat deze liefde kan vervagen wil je begrijpen dat het kan dat jij je misschien vergist en niets van dit alles bewaard blijft voor later of ga je mee met die vrouw op de kade in een wereld zonder vertrouwen of genade.…

De waterkant, met spiegel van de zomer bood weinig soelaas tegen de innerlijke onrust die zomermiddag op het adolescentenkamp voelde ik de heimwee dieper dan ooit naar het land waar ik geboren was als klein kind verkocht aan Hollanders maar door ‘t Indische bloed in mijn aders stroomde rivieren van weemoed voeren zielenboten tegen de wind…

De Veluwe legt haar vloeren zoals eeuwen geleden hard en ruw soms in losbandig scharlaken avondlicht dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig…

Het thuisland van de zeehond is de noordpool. Maar nu is er zo’n zoogdier per abuis ver weggeraakt van zijn natuurlijk thuis. Voor onderzoekers is ’t een kluif, een leerschool. Voorlopig zwemt het diertje in de Seine. ’t Vangt fijn veel vis; verdomd dat beest heeft veine!…

Wij mogen dan wel niet naar Mozambique Vanwege de kleingeestige kritiek Van lastige aanstaande onderdanen, Maar nu laat ik voor mij en mijn vier vrouwen Net zo’n mooi huis in moeders thuisland bouwen."…

Haar eigen schoonheid is zij zich vaag bewust maar zij staat vast voor hem De vreugde van het moederschap - het diepst gevoeld door een onvruchtbare vrouw Heimwee dringt door tot het hart en verschrijnt tot zielenpijn als het thuisland onbereikbaar is De woorden van haat verwoed geschreven verhullen niet hun bron - liefde…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…

Verdeeldheid zaait zaad in onveilige thuislanden, het zal blijven knellen. Roestige bestanden, twisten verdonkerd nerven, worden minder transparant. Globalisering? Vensters op een kier, wie laat de maskers zakken? De oude wereld haalt de bruggen op, ademen onze mussen dan vrijer?…

Het waren geen toevalligheden: Neerslag van regen intensiviteit van onze liefde zoals het moest die mooie zomerdag en in de groene schaduwzijde bracht jij mijn hoop terug naar het pelgrimsoord het ging als in een film we liepen samen door het onweer naar de kade, naar het schip om ons thuisland nooit meer terug te zien.…

Nijdig werpt de zee haar golven op 't strand met de vele verloren dromen die al duizende jaren meezwalpen op zoek naar hun thuisland.…

Ik heb gehuild om de kinderen in het toenmalig Saigon ik betreurde de doden van de Bijlmerramp ik word droevig door de mensen die van huis en haard verdreven zijn en nergens een thuisland kunnen vinden er zijn genoeg rampen te betreuren genoeg ellende om over te zeuren daarom kruip ik dicht bij jou dan voel ik noch honger noch kou en…

een visser vaart uit ver van het land in een wrakkig bootje zijn hart draagt liefde mee op de grote dobberzee het water, water zee zo diep kleurt als de ogen van Anka blauw, zo blauw zijn wonderschone vrouw “bootje, bootje breng mij veilig naar de haven met mijn vissenmand naar het thuisland” * Naar een Dalmatisch volksliedje…

In het thuisland van de heimwee tijdens verregende al lang vergeten zomers bij het verdwijnen van mijn zonderlinge gedachten om van mijn innerlijke rust te genieten kijk ik naar zwaluwen in de lucht om mijn bewustzijn te verbazen zie ik ze vliegen ik zie ze vliegen zo dat de zon voorgoed voor God kan spelen strak in blauwe onmetelijke…

een week of drie dan toch met het hoofd in elkanders handen het hart verwarmd tot 30 graden - en meer tijdens de korte nachten - hun plekje om eens los te laten wat een ander soms begeert maar niet vinden kan noch wil samen gedachten lezen in het hart weten dat het toch wel juist moet zijn zij twee daar aan de einder van een verreweg thuisland…

Tot mijn opgestaan genoegen zag ik eenmaal nog genegen met mijn ogen er de Kaap mijn hartlam uit een erfenis en ik dacht terug aan affodil aan rookmis en die akkedis die appelkoos en kanniedood die wildebees -de wildernis Mijn Boesmanland werd Anderland mijn thuisland weer een overkant ik droom van tokkelossie dan als zon voorgoed verdwenen…

Mij met beide vlerken beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi open deed, het is de vogel vrij van naam, ik duid dat ik hem heb verstaan, met verder ons eigen pad te gaan. Illustratie: Claudia Dacosta…

Wanneer je thuisland wordt kapotgeschoten dan vlucht je weg, desnoods in rubberboten je rent, je zwemt, je klimt over een muur!…

Hij zwerft eenzelvig op de werf kerft diepe krassen met zijn stem het scherpst van elke vlucht en trede breng de huivering in mijn lichaam, het zijn de onbekenden op mijn erf, of die kraai die vleugellam schipbreuk leed kleur of niet, verwondt door zijn diepste geloof of scherf, hield met beide vlerken beet, door eigen ziel zijn thuisland…

Rechtstreeks van onder moeders’ rokken lang geleden naar Neuchatel geëmigreerd had een spetter hem fris en onverveerd naar zijn thuisland terug weten lokken Vluchten vertelt hij me op een Amsterdams terras moest om dienstplicht te Papoea in de tropen en celstraf voor vaandelvlucht te ontlopen, toen al zeker dat na Luns tijd voor verjaring…

(ik zag hoe een moeder haar kind in de armen sloot het kind was warm, de moeder straalde) buiten lag de dood op grote schalen hij telde ogen, groot en ver, de afstand gaf ze blauwe dieptes over bomen hing de lucht in witte leegte een thuisland aan de buitenkant van niets waar vruchtbaar leven sporen had vergat een groot verweer dat…

Het zwerft eenzelvig op de werf snijdt diepe krassen met zijn stem het scherpst in elke vlucht en trede breng de huivering in het lichaam, huivering van onbekenden op ons erf, een zwarte kraai die schipbreuk leed die mij met beide klauwen beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi weer open deed, werd het een vogel…

bergen die dringend verkend dienen misschien wel volgende zomer waar geitenhoeders nog tellen met droge witte bonen zien of ze hun schaapjes al op het droge hebben staan, de winter komt eraan zoals ieder jaar weer wat feller ze spreekt met fierheid in haar ogen over haar strijd in een nieuwe wereld en haar eerste brief naar het thuisland…

Ooit zette ik een kruis over Dingen die iedereen Logisch leken te zijn En zocht naar een mol die Bewees dat mijn waarheid De echte zou kunnen zijn Ik dwaalde rond over Bergen en dalen Toen vond ik het instrument Dat bewees dat alles Niet zo was Als het klonk op dat moment Naar mijn thuisland waar Harmonie heerste Heb ik het toen…

drie thuislanden en duizenden vrienden, streven naar liefde, vrede en een multiculturele samenleving. Eens keer ik terug...! en de tijd dringt.......…