Alle inzendingen over van nacht naar dag

en weer ontstond uit de nacht de dag de zon stond op haar strepen ik ondervond dat alles mag met mijn zotte kop, maar ik had dat niet begrepen het gaat zo vlug, ik wil de dag terug doch haar kleurenpracht is weg, gevallen voor de nacht…

Voorbij nacht van zwoele omgang zacht hijgt in ons nog hartstocht na van ritme dat wij vonden in gekuste liefde dat door zinderende ochtend blijvend nieuwe dag ingaat voor komende nachten en dagen.…

Mijn herinneringen zijn foto's waar het leven overheen raast van wit naar donker nacht naar dag gevoelens alweer opgelost in zwart of verbleekt in de felle zon Kiekjes van de aarde stilgezet, toch vluchtig door het snelle tollen in de eeuwige hemel van de tijd van wit naar donker nacht naar dag naar voorbij, voorbij voorgoed voorbij…

Als nacht de dag verlaten heeft de zon de maan beschijnt verliest de koude van de warmte tot de zon in harmonie haar licht doorgeeft aan de maan Maar als de nacht de dag vast blijft houden in haar onrustgreep mis ik je zo, mijn maan je stille zilverglans die waakt terwijl ik slaap want ik zie alleen een zon die mijn maan overbelicht…

Bij Hammerfest bleef onze zuiderzon dagen en nachten achter de horizon. Zonder duister bestaat daar geen licht. Zonder nacht geen dag. Zonder pech geen geluk. Naar de zuiderzon zijn we teruggekeerd. Boven Trondheim kwam hij al welkom heten. Bedankt zon. Dag dag. Dag nacht.…

Gesteld je was teleur te vol van veel verwachting na al die dagen zonder nacht leek immers alles eindeloos Nu dool je tijdloos rond met een te leeg gevoel in nachten zonder dagen teveel te maakt roekeloos…

Tranen verzuipen in gesproken woorden verstoppen zich achter verdronken zinnen laat nacht geen dag meer worden laat mij slapen in verloren lente…

Ik zie je staan daar op de maan vannacht en weet zonder einde geen begin zonder nacht geen dag straks valt een sterrenregen als klaterend geluk naar beneden…

Sterren dansen wijkend nu de dageraad eindeloos worstelt om de nieuwe dag van licht te voorzien. Ik wals in schemerlicht tussen nacht en dag en streel het schimmig beeld van ochtendglore, waarbij zonnestralen in nevelige wimpels door het nachtelijke wolkengordijn boren.…

Neergeslagen vormt de nacht, mijn dagen. Opdat ik niet slapen wil alleen slapen voelt zo... stil....…

regen is niet hard genoeg de hagel nacht en dag schuint langs het venster dat ik niet sluit maar open laat mijn vogeltje dat schuilt doorwaak de duisternis met koude pootjes…

wanneer de nacht de dag weer kust de ochtendgloed gaat komen dan dringt de werkelijkheid zich op vervagen alle dromen wanneer de dag de nacht weer kust de duisternis gaat komen vervaagt de hele werkelijkheid door nachtelijke dromen…

Ik drink mijn dagen weg, de werkelijkheid hoeft voor mij niet meer. Ik blijf zweven tussen dag en nacht, de dagen vervagen in een grijze mist. Ik slik mijn geluk, wanneer ik dreig te verstikken in de mist. Nu hoeft het niet meer, ik heb mijn weg gevonden.…

dit is de tijd dat duister het licht ontluistert steeds vroeger valt de avond, verdonkeremaant de nacht de dag want de nacht wacht niet als zij lengt en steeds kouder invalt, gelijk de winter alleen herfsttijloos geeft nog een sprankje roze…

In de paradox is elke tegenstelling opgeheven: Dag wordt nacht en nacht wordt dag.…

Geamputeerd van het normale leven wandelt ze doelloos rond, urenlang wie bent u ..waar ben ik gebleven vervolgt haar rondje door de gang waar is de tijd gebleven stilletjes aan werd nacht een dag een dag de nacht het leven is haar deur voorbij gegaan de klok tikt door totaan de erewacht.…

Ach laat de nacht de dag maar zijn, de dag lacht mij al langer uit Als de dag weer dag is, trek ik er weer op uit Ach laat de traan de lach maar zijn, de pijn straalt in beide door Pas als de lach de lach is, dan ga ik er weer voor Ach laat het licht het licht zijn, zodat ik altijd schijn, op dag, op nacht op traan en lach…

Het is dan verleden tijd, Na nacht komt dag, Na regen komt zonneschijn Met alle problemen die je hebt, Je komt de vreugde tegen.…

Als iedereen de dingen zag als ik, de nacht, de dag, de zon die ze met steken groot als halzen van flamingo's aan elkaar naait, zou ik geen gedichten schrijven. Niemand zou ze lezen. Iedereen keek naar de dingen. ----------------------------- uit: 'Mooi leven', 2016.…

Ik staar naar de klok kwart voor twaalf weer een dag voorbij omgegaan zonder dat ik het merkte weer een dag van stilte slechts het tikken van de klok wezenloos staar ik voor me uit minuten gaan voorbij het is alweer dinsdag en met het wisselen van nacht naar dag groeit het besef dat je ook vandaag niet meer komen zal...…

In de voorwereldlijke schemering waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen slapen zij naakt en schuldeloos verstrengeld als op goddelijk bevel.…

Inspiratie, voorheen de gefleste geest Verstrikt en volkomen lamgeslagen Writersblock waarvoor de dichter vreest Muze van duizend-en-één-nacht en dagen Bezorgt illusies van alle dagen feest Blijft één nacht om inspiratie aan te jagen Inspiratie, thans de geschreven gedachten Vrij en volkomen vrij van vragen Muze van duizend-en-één-dag…

met alles wat ik ben sterke armen houden je dichter warme lippen kussen het voorhoofd versmelten we als één waarin de nacht de dag koestert stralende sterren onze koers verlichten tot de zon ons omarmt op weg naar zomerland…

wittte nevelen hangen boven zwarte polders nacht en dag over elkaar de regen spoelt de hemel schoon wat later legt het land zich in de zon te drogen plots is alles opgefleurd in vrolijke kleuren blauw en groen…

fluistert het roezebeest zacht Bij het krieken van de nacht is hij pas wakker en alert, z'n halsje vol van een pan met snert Zo slijt hij nachten en dagen, door al etend zich aan de vergetelheid te wagen…

Verloren dromen Levend in de nacht Vervlogen dagen Jaren Eeuwen Verborgen schatten Liefde Jeugd De tijd staat stil De stilte leeft Schaduwen van mensen Mensen uit mijn dromen Dromen verloren In de stilte Van de Eeuwigheid…

Je stem, ik luister nog steeds ernaar in de nachten en dagen waarop ik jou zie staan De stilte in je ogen het is dieper dan in je leven toen je zo gezellig nog meepraatte Mijn hart is genegen en de druppels traan stromen neer wanneer ik jouw naam nog fluister…

met alles wat ik ben sterke armen houden mij dichter warme lippen kussen jouw voorhoofd samen versmelten we als één waarin de nacht de dag koestert stralende sterren onze koers verlichten tot de zon ons omarmt opweg naar zomerland *…

jij maakt het duister lichter door het op te nemen met je hand je ontsluiert zo het donker doordat het oplicht aan de onderkant daar waar de zon geboren wordt en schemer dauwt in barenswee kus jij zacht mijn gezicht en breekt het licht de nacht en dag in twee…

Koele nachten koude dagen stromende regen en talloze vragen Drukkende borst beelden in m'n hoofd onweer en donder de rest is verdoofd Stoppen moet stoppen met denken alleen vrolijkheid kom de rest, ga toch heen!…