Alle inzendingen over verlekkerd

een ondeugende herfstachtige wind doet rokken bollen zomer nog de schalkse wandelaar in de Haagse schilderswijk kijkt reikhalzend naar half ontblote dijen snelt zich naar huis om daar met zijn dame te gaan vrijen…

Ik trek me niets aan van zijn woordenbrij, En kijk verlekkerd naar mijn schilderij.…

Klef dwepen weken met de e – het versje kweelt verlekkerd mee.…

Als m'n beneden buurvrouw bezig in haar tuin, plantjes wiedt en toespreekt met haar vinger vermaant kijk ik graag naar haar Hoe zij de de haren uit haar gezicht zwaait haar borsten vrijwillig meebewegen Hier past alleen verlekkerd kijken dankbaarheid voor haar heerlijkheid…

Acht borsten, werd op het journaal vermeld, Dus zocht ik zwaar verlekkerd naar acht tieten, Want jongen nou, dat is pas echt genieten! Niet meer dan zeven heb ik er geteld. Wim Overweg maakt meestal snelsonnetten, Maar wisselt die soms af met sonnettetten.…

Kijkt me verlekkerd aan en zegt: ik ga ze persen oma, dan heb ik geperste aardappelen! Wat nou, de tijd verandert, de taal eveneens, dus maken we van een prak, een geperste maaltijd en zijn geen van allen de weg kwijt.…

zij draagt in pracht van klederdracht de herfstmand met stralende lach haar appelwangetjes blossen zomerrood een huid met nog het warm donzig bloot langgerokt schrijdt zij langs hongerige ogen die verlekkerd kijken wat geuren beloven een schitterend assortiment van een kwaliteit ook dit jaar ongekend een heerlijk defilé van…

badhokjes op het strand ademen nog oud verleden de Pier ligt fier te wachten op nieuwe dagjesmensen bewolkte lucht op maandag met koude huiverlucht ziet enkele grijze kuiven en verkleumde kinderen mosselen met frietjes moeten de mensen warmen een echtpaar lepelt verlekkerd een advocaatje met slagroom op een groen bewierde strekdam…

En gezelschap, dan kan ik lachen om jaloerse ogen en de verlekkerde die van mij wegkijken naar een ander - niemand groet ik als mijn meester iedereen heet mij welkom 'Servus', waar ooit oorlog was…

Een reus is op ijskreem verlekkerd en op honing van dikke hommels, die de longen van de rots doen brommen als dwergen in een waterdichte kerker. Een reus weet wat hij wil. --------------------------------- uit: Renaissance, 1963.…

de kikker wacht nog voor hij verlekkerd springt diep in de tietencanyon…

liefde laat zich niet verleiden tot het maken van een keuze van wie je houden mag of kunt liefde landt in roze wolk gehuld bij ieder die zich geborgen weet in de genegenheid van een ander liefde is een veilige haven die jij bij de ander vindt om wie en wat jij bent en betekent liefde reikt ieder een roze wolk die zich verlekkerd kan…

Verlekkerd keek-ie naar d'r bloemkooloren. Hij raakte van d'r aardbeineus bezeten. Het peenhaar, dat de kroon was op d'r hoofd, was puik. Ze zag eruit om op te vreten.…

Terwijl ik denk: och was ik nu maar thuis Begint zo’n hond meteen aan mij te ruiken En duwt zijn kop verlekkerd in mijn kruis.…

Ze was verlekkerd op de topkeukens. Wat restaurantkeuze betreft was ik behoorlijk jaloers op die dame.…

Hij was ineens een ramptoerist en bleef er na het plaatjes schieten verlekkerd nog wat nagenieten. In wezen was-ie 'n topsadist: door buurmans zeer werd vreugd gebaard. Hij vond het zeer de moeite waard.…

kijk om je heen zei ze en ontdek en wees je bewust ontdek het leven ik deed het in de tuin en ontdekte een kevertje dat met gevaar voor eigen leven zich een weg zocht door het gras bang om op z’n rug te belanden als een hulpeloos schaap de eekhoorn die al springend zich verlekkerde aan de notenboom de wolken die hun route door de lucht…

Verlekkerd voelen zij elkanders huid. Het bruidje is zo lelijk als de nacht. Ze liggen samen in het felle licht. Hij denkt: 'Slechts op m'n tastzin komt het aan' en streelt d'r borsten met z'n ogen dicht. Het liefdesspel brengt vreugde met zich mee. Hij is tevreden met z'n tastorgaan: z'n brailletijdschrift. Hij is abonné.…

Speelgoed van dit jaar en snoep waar zelfs mama en papa op verlekkerd zijn. Die oude man met de mijter blijft zijn zakken vol proppen en denkt nog lang niet aan zijn pensioen. Zet dus die schoen maar klaar! Claire Vanfleteren ©…

In de kleinste kurketrekkert een rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes, vol kietelende tentakeltjes, moet je zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd…

Toen Andromeda werd geofferd Wreef Keros zich in zijn tentakels En gluurde hij door de caleidoscoop Toen de maagd was vastgeketend En het verblinde monster zich verlekkerde Kronkelde het gruwzame lot naderbij Toen de wanhoop bezit nam van de prinses En alleen schaarse sieraden haar lijf bedekten Vielen Perseus en Pegasus uit de hemel…

natuurtalent Jouw hitte ontwaakt mijn passie Verliefd op de allerlekkerste vent Ik snuif je geur diep naar binnen Jij kleed je tergend langzaam uit Wil je proeven je zalige lichaam Als rijp sappig en exotisch fruit We blijven vrijen en versmelten Tongen teasen maken overuren De lust zwelt onze natte lippen En laat iedere minuut uren duren Verlekkerd…

Er liepen drie honden vooraf zo gezwind Vol leven, En dreven Als ’t pluimpje op de wind; Zij stoven En snoven, Het muiltje vooruit, Verlekkerd op buit, O jagerke, spoed wat uw gangen: Ras is er een haaske gevangen! Wat kijkt zo de jager met lachend gezicht, Verhemeld? Iets wemelt Van verre: wellicht Een prooitje. Wat fooitje!…