Alle inzendingen over vervelend aanspreken

Terwijl ik probeer Orde in de dagelijkse Chaos te scheppen, en Mijn gedachten tot rust Te manen staat daar Opeens een man van De gevestigde orde, Het openbaar gezag, En spreekt mij de Woorden toe die ik Versta als 'Wie mag u Wel zijn' - en terwijl Ik overduidelijk bezig Ben in het algemeen Maatschappelijk belang Voel…

nog heeft zij dat schuchtere het plotselinge groeien naar verblindend bloeien in een richting die lichtvoetig over problemen tippelt en toch adviezen geeft die het leven op een sprankelende manier aanspreekbaar maakt haar lach en ogen verwelkomen jou maken je woorden lichter in hun vlucht naar waarheid en sterken jou naar…

Een stoephoer netjes met trottoirprostituée aanspreken is cool...…

Onmeetbaar geduld met aansprekende beelden, een kind wacht en hoopt...…

lief lachten de demonen terug ze spiegelde vaak en als zij vervelend werden toonde zij hen de rug zij was gewend de stemmingsbeelden te bekijken voordat een meerderheid van vormen op herkenning begonnen te lijken dan zweemde rest heel traagjes naar normaal was aanspreekbaar waren reacties volkomen legaal een leven lang was…

ik was verrast, recht boven mij en puur op mijn gezicht gekrast op een licht tussen alle graven komt langzaam dichterbij, schilder de ruimtes waar ik oversta met een droge kwast, lees een verlichte gang in haar onvermoeide ogen en word ik onder mededogen begraven, steelt ze haar figuur, in een holle last van weelde van haar aansprekelijke…

Wie ben ik eigenlijk, denk ik. Wie vraagt zich dat af? Ik natuurlijk, zegt hij. En wat doe ik dan? Jij moet luisteren, fluistert hij. Je hebt je vandaag weer uitgesloofd. Ik kon je niet bereiken in je hoofd. Anderen wil je altijd overtuigen. Dat werkt averechts. Ik wil dat je nu gaat slapen! Ik wil wel, maar het lukt me niet. Iets in mij…

als een gipsverband heeft de tijd zich om mijn benen geslagen, om mij heen zie ik niets of lijkt alles zoek morgen en gisteren stellen mij dezelfde vragen ook vandaag vouwt zich op tussen het stoffig papier van een langdradig boek zwaar op mijn bureau, waaraan ik zit en zit…

komkommer en kwel tijden van niets slechts denken is iets dat troebelt me wel komkommer en kwel gebogen en gebukt onder het lijden dat mislukt rest nog slechts het verlaten van mijn vel…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

winterdag, verlaat ik mij op de dromenmaker die ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘ langs versteende gletsjers, om uiteindelijk op het gladde ijs en door het doolhof van mijmeringen te dwalen, scheer ik langs de diepe dalen van goede bedoelingen die aan mijn moed voorafgingen, verstomd in eeuwig zwijgen van een stille wereld en in de verveling…

Ik neig steeds maar weer naar verveling. Aan verveling kun je niets doen. Zo lijkt het. Het is als een handvol wormen in je hoofd. Die niet weg wensen te gaan maar doorknagen. Totdat alle poten onder je stoel van zekerheden doorgeknaagd is. En je ten val komt. Verveling. Die wormen in mijn hoofd zaaien de twijfel. Twijfel aan alles.…

Wat te doen Verveling slaat toe Muren op me af geel, zwart en groen Stilte alom Niemand om mij heen Helemaal alleen saaiheid slaat stom Red mij van eentonigheid Breek door, breek vrij Verlos mij van mijn eenzaamheid Word wakker uit dit lusteloze bestaan Sta op, beweeg, ga Leef Hee, kom aan…

Als ik me verveel, Is dat nooit substantieel. Het is vaak Meer een vorm van vermaak Dan noodzaak. Maar veel Is enkel virtueel.…

puur uit verveling een jurk gekocht terwijl hij haar het liefst naakt zag pfff, wat een vervelende dag…

Corona maakt een eind aan brood en spelen: geen carnaval, geen reisjes naar de zon, geen Koningsdag, geen voetbalstadion, wel jongeren die zich nu dood vervelen. Benadruk toch het nut eens, overheid, van hobby, kunst en creativiteit!…

G-e-8-e heer Schröder, Vindt u het vervelend als ik u met Gerhard aanspreek ? U mij altijd al de links-ste leek Dat ik mijn hoop op u heb gevestigd Als u mij daarin nou eens bevestigt En dus de honger uit de wereld week. Suc-6…

En altijd als ze mij met U aanspreken denk ik dat ze de L niet kunnen zeggen. Misschien kan IK maar beter accepteren dat U dat toch niet meer zult kunnen leren.…

sommige mensen spreken me oorverdovend aan. niet door hun woorden want die zijn geteld en afgewogen op een schaaltje als waren ze van goud. maar... hun daden volgen hen. zij hebben nog iets van die oude boerenwijsheid: woorden wekken maar voorbeelden trekken. misschien, onbewust ,zijn ze geïnspireerd op die oeroude bijbelse zinsnede…

Waarom verschillende Vragen verzinnen Bij eenzelfde antwoord Dat toch nooit iemand als Juist uit zou willen Spreken, al is het uit Verveling…

het is wat zei ik en schraapte mijn keel ja, knikte zij het is al jaren zo dat ik je verveel het is wat zei ik weer de deur viel toe, voor de laatste keer…

ik, de dichter deel met u de verveling door enkele minuten heen volg mij in het trage ademen der seconden vier de oogleden ze zijn door loomheid te zwaar bevonden maak de wimpers tot één horizon waar licht verstilt en de dag zich aan donkerte vertilt…

we knipten in onze vingers en hadden koren, vaak. Zo ging het vroeger vroeger dacht ik onzin maar was ik vaak gelukkig nu praat ik enkel nog maar wat onzin. Bagger. en wat moet ik ermee? mijn zinnen praten wat en burpen over 't land: boeren dus. verdomme!-…

ik zie u aan weet wat u denkt zeg het maar niet voelt zich niemand gekrenkt raden is leuk is knoeien met een vergiet ligt er iemand al in een deuk nee, het is al even ernst wat de klok slaat een zondagsgeluid waar iedereen praat een windje laat zich krap voelt in zijn huid knap vervelend als de stilte van een nog maagdelijke bruid ik…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

Ik kreeg wat ik wou; nu heb ik nergens zin in – ik rommel maar wat.…

Ik word te dik Ik kan geen kant op Het gras staat te hoog Niet voor Collie Zij voelt zich hier thuis Voor mij is het een sprookje van Grimm, het bos is donker het maakt de hele nacht geluid en duwt tegen het huis aan dat niet zo mooi is als het lijkt met het luxe glas, de tierelantijnen en de luifel boven de deur Het is de hele dag…

Etend in de trein, schrijven we op de ruiten -- tekens van leven.…

een vale zon in lucht waaruit het leven is gevlucht gebruikt door lijven die vergeten te bewegen een dag die krom trekt door gebrek aan perspectief verveling is de dief die uren heeft gestolen de trage stroom van dingen die gebeuren het drijven op gewoonteruis slaan van klokken en van deuren de avond ademt nog geen duisternis omdat…

Je kunt in Almelo straks in de bieb Een homo, moslim of zigeuner huren Om mee te praten voor een aantal uren Het doel: doorbreken van het stereotiep Voor mij nu al de goodwill van de week, maar Die mensen zijn toch ook in 't wild aanspreekbaar?…