Verveling?

De hoogste piek van berusting
zal ik niet bestijgen, ik blijf
steken onder de toppen van
herinneringen, doemen de
schimmen op van het verleden,
peinzend tuur ik naar boven,
om te ontwaken - op de door
de tijd - versleten treden en op
een mistige winterdag, verlaat
ik mij op de dromenmaker die
ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘
langs versteende gletsjers, om
uiteindelijk op het gladde ijs en
door het doolhof van mijmeringen
te dwalen, scheer ik langs de diepe
dalen van goede bedoelingen die aan
mijn moed voorafgingen, verstomd in
eeuwig zwijgen van een stille wereld
en in de verveling van mijn paradijs.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 29 december 2010

pebmartenskpnmail.nl

Doolhof van vervelin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 345