44 resultaten.
Vijgen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
252 Vijgen uit één stuk
wel bij wijze van spreken
meer dan een genot…
Vijgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
388 Bijbels en exotisch en Athene's
antiek icoon behoeft de vijg
zich geen schaamblad voor te
binden; zoals het is vertoont
het zich, bloot en buitengewoon.…
Nazomer
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
283 De late zomerzon is zoet en zacht,
het licht diffuus,
de bomen nog mooi groen
na eindelijk wat regen
terwijl de laatste vijgen rijpen.
De meeste zomergasten weer naar huis
een enkeling is nog gebleven,
de druiven zijn geplukt
maar de kastanjes hangen nog
terwijl de laatste vijgen rijpen.…
Vijgenboom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
223 Vanochtend zat ik
gelukkig onder de vijg
- zomaar, met koffie…
De vijg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
207 kleuren donkeren
in zichtbaarheid van
rood en blauwe rotsen
naar donkergrijs waarbij
het frisse van de vijg
een exquise traktatie blijft
onbereikbaar ben jij
op het tussenpad
waar zendgemacht geen
soelaas meer geeft op
schermen die niet kleuren
op elk nieuw gebeuren
het is de wereld
waar bewegen niet wordt
geregisseerd door emoties…
verboden vijg
netgedicht
2.4 met 226 stemmen
49.966 je rijpt tussen bladeren van leer
de witte nerven die ik streel
je schuilt achter wijde lobben
de schort van jouw schaamte
aan knoestige takken hang je
als een peer van violet
die nog drogen moeten
barsten tussen de tanden
als ik jou pluk
klapt de zondeval dicht
recht in mijn verhit gezicht
zoiets noem ik geluk…
Dwaze moeders
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
924 met de macht
een vijg van kots
dampt achter heuvels
en dwaze moeders
huilen zacht…
raamwerk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
172 na de sloop
liepen we
langs het
puin door het
lege land
het leven van
alledag was
ruw uit haar
raamwerk
geschud
een stormwind
rukte de
laatste
vijgen van
de bomen…
DENKEND PROEVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
179 Op de mesthoop van vergetelheid
ligt een zilveren lepeltje
dat men somtijds opraapt
om de vijgen en dadels
der menselijke vragen
zacht drukkend of draaiend te kneden
tot zoete vruchtenmoes
waarin Sirachs woorden smaken
als hervonden wijsheid.…
Mijn merels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
260 Netten konden niet voorkomen
dat m’n vijgen werden opgevreten
De merels hebben het op hun geweten
Ik zag ze loeren vanuit de bomen
Vanmorgen is er een tegen 't raam gevlogen
Weerloos versuft, wees gerust, 't zelfs niet overwogen…
De onderste vijgen
netgedicht
4.5 met 40 stemmen
154 ik heb lange
takken gepakt
om de mooiste
vruchten uit
de boom te slaan
natuurlijk heel
voorzichtig aan
de onderste vijgen
waren zelfs als onrijp
snel verdwenen
maar in het topje
van de boom groeiden
dichtbij hemel en zon
de mooiste hun droom
zelfs met takken
kon ik ze niet pakken
moest klimmen en in
een wankel evenwicht
viel…
Ogen vol dromen
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
717 Zij kijken mij aan
hoe diep
zijn toch die ogen
hoe warm die gloed
ik zie opnieuw
het bergdorp
stof en stenen
wilde lavendel
granaatappelen
vijgen en kweeperen
vier kinderogen
vol dromen
een middag vol gloed
wat een vuur
ingetoomd hier woedt
een lach
in plaats van woorden
die graagte
dat trillen
van de lucht…
Stromend water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
203 De zwarte bij voert hem
naar een volgende bloem,
die vijg wordt boven de stroom,
zich laat vallen om
mee te drijven en in een volgend leven
boom te worden.
In de schaduw van die vijg
legt de dichter zich neer
om in een volgende droom
op te staan en weg te lopen
naar een andere bron.…
Het herfst zich feest.
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
263 De vijg ontkleedt zich schaamteloos
de druif is laveloos
en paddestoel is high.
Het herfst zich feest
en moedt zich vol van wee :
het jaar is bijna over.…
In de campo
netgedicht
4.3 met 17 stemmen
615 Omringende wildernis verspreidt
een geur van vijgen en
op de hoeden van terugkerende vissers
kronkelen vastgepinde libellen in wanhoop.…
Pardon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
996 Het binnenoor doet me stil neigen
Richting de grond onder de voet
Die in m'n mond was blijven steken
Zodat ik eventjes zou zwijgen
Waarna ik weer wat lucht kon krijgen
En fluisteren wat ik nog zeggen moet
Met een lief woordje dat precies voldoet
Aan wat we dagelijks bespreken
In de verhalen die ooit dromen leken
Over bestemming van de vijgen…
lach vijgen uit de boom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
501 reik mij je hand
in niemandsland
wordt niet gelogen
we zijn gevlogen
naar dit gele strand
en daar pardoes geland
ik lach vijgen
uit de boom en droom
jouw liefdeslied
je glijdt iets onderuit
zon bruint witte deeltjes huid
vogels klinken goddelijk luid
golven murmelen zacht
hun koren tot zwijgen wij geven
elkaar wat we…
Vergroenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
150 Met een lach heb jij
In een duurzame bui
je kleding verwijderd
behalve het blad van de vijg
zij was zo vrij
van bil tot dij de
intieme zone met
lente te vergroenen
over de uitstoot
van stoffen praten
wij niet we doen alles
wat klimaatneutraal gebiedt
de kledingindustrie
ligt op een oor
elektrische auto’s zingen
in hetzelfde koor…
Recycling
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
241 Augustus, als de zameltijd begint
dan snijdt de maaimachine met zijn scharen
de akker kaal en oogst het rijke voer
dat daarna gul gegeven wordt aan paarden,
hun vijgen schijtend op het draafparcours,
die warm en dampend meuren langs de kant.
En aan die kleffe keutels paardenstront
eet menig musje weer haar buikje rond.…
Een boertig gebeuren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
224 Loeiend loosde Bontekoe
zijn rijpe vijgen...…
het paardenvijgenparadijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
270 het paardenvijgenparadijs
het paardevijgenparadijs
het paardenvijge paradijs
het gepaarde vijgenparadijs
de behaarde paradijsvijgen
de paardenvijg, sec (m/v)
het vuige paardenparadijs
het paardenvijgen para-ijs
een aan ijs gerelateerde paardenvijg
een aan paarden gerelateerd vijgenijs
-paardenijs ligt maatschappelijk lastig
het paard, de vijg…
Lichtschip
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
161 Er komen steeds meer kleuren in de vlag
tot het hele spectrum straalt als een zon
een baken
op de onrustige reis
Het is maar een vlag
geweldloze communicatie
in de wind
een zwijgende blik
De stok een toverstaf
een zieneres, baken
van geduld
uit goed hout gesneden
Eik en linde, vlier, vijg en kers
de bomen van Moeder Aarde
beuk en…
Santa Margherita
gedicht
3.2 met 28 stemmen
8.866 Palmen
wuiven er in de wind en ver op zee
deinen de vissers met de blauwte mee
Dit is de parel van Ligurië
wij gaan de trappen naar beneden
om inkopen te doen: olijven, vijgen, ansjovis
en wijn, die hier bijna voor niets te krijgen is,
we wandelen zeewaarts onder sinaasappelbomen
zwemmen, zonnen en weer omhoog gekomen
zien wij het speelgoedtreintje…
Ontbijt op het terras
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
261 Het brood ruikt vers
de vijgen zacht
de pruimen zonder pit
de ochtend zonder schroom
ik heb mij niet geschoren
mijn tanden niet gepoetst
liefde maakt blind
de haan op de toren
slank draait welgezind
rozen roder dan de onze
je vindt er geen
je draagt een T-shirt
van de mijne lila
lavendel blikt wat nijdig
die ene oorring
aan je…
De eerste mensen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
145 Mannen zijn voorzichtig
ze versmaden liever hun kansen
dan te vertrouwen op hun neus, maar
tot een hapje zijn ze wel te verleiden
als je aandringt en
er zelf niet ziek van geworden bent
Inderdaad, het is begonnen
met de beroemde appel, een vijg
Na de eerste wilde ook hij meer
We leerden
door het gebladerte heen te kijken
te onthouden…
Natuurlijke historie
gedicht
3.1 met 18 stemmen
10.434 Ze hingen wat rond bij een bron en leefden van
noten en vijgen.
In de vorige werelden was er of stront of niets dan
hel engelenzang uit zeer strenge engelenstrotten.
Er was ooit een wereld waar zwaluwen zwijnen
knipten en schoren, voor niets.…
Kriebel
hartenkreet
3.1 met 13 stemmen
3.762 Zij speelt rechter en beklaagde
De gevallen maagd met vale kaken
Die me haar prikkelsteen gunt
Op een lauwe avond waar lid en vijg versmolten.
Mijn deugden kerf ik in jouw gelaat dat blaat van milde verwijten.…
Hemelbestormer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
223 Een groot dichter zal ik zijn,
mij sieren wagen, krans en wijn;
de lauwerkrans zal ik krijgen,
een smaak zo zoet als vijgen."
Zo dacht ik in mijn overmoed,
verlangend naar meer geld en goed;
verlangend naar der mensen eer,
nu zittend bij de pakken neer.…
Onvermogen
poëzie
3.7 met 7 stemmen
2.636 Zo weinig als men wijn uit netelen kan drukken
Zo weinig als de moor* kan bleken zijne huid,
Zo weinig als de los* zijn vlekken wissen uit,
Zo weinig als men mag* van dorens vijgen plukken,
Zo weinig als een steen zich rechten* kan of bukken,
Zo weinig als een trom vanzelf slaan geluid,
Zo weinig zonder vocht opschieten kan het kruid,
Zo weinig…
La Carrière, Rosnay
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
710 scheren
en geen moment de grond raken
rakelings
langs de smalle ladder omhoog
schieten
en weer terug
vallen
door het vervallen raam
Waar onkruid onder de pannen groeit
nog authentiek
nog niet bedorven
Waar insecten
oor verdoven
duiven koeren
op de cour
Geraniums de potten kleuren
en blauw geverfde emmers
bij de waterput
Een vijg…