Alle inzendingen over vlieg

Dagen, vlieden, maanden, vliegen hoe harder 't waait hoe sneller we aan 't eind van 't jaar zijn... Dagen vlieden het zal geschieden.…

In mien pyama zat ik bie te kommen, en wat ik doun mout vandoage op te sommen. Ik mag noatuurlek niks vergeten, mor eerst n poar koppies thee en wat te eten. Twij kwassantjes heb ik had, meelkoekies, n stuk of wat, ain beschuut mit sjèm…

Ik sloeg vanochtend vroeg een steekmug dood, Maar had daarna wel een bezwaard gemoed: Het dode beestje baadde in het bloed En kleurde mijn plafond verwijtend rood. Maar weldra was mijn schuldgevoel voorbij: Dat bloed, bedacht ik eensklaps, was van mij!…

Dit spreekt me wel aan. Hoe kom je er op. Zoiets schiet mij nooit te binnen. Waar draait het hier om? Rebelleer je ergens tegen? Zit je daar over in? Je spreekt je niet uit. Je laat het aan mij over. Maar je weet het wel. Ondertussen. Helaas zit je er naast: ik voel me door en door geprest om jouw concept van boven tot onder met 'tjonge-jonge…

uit en vlieg in waar warmte op je wacht Windwhisper Zij die fluistert in de wind…

De vlieg verkent mij, kriebelt op mijn handen, en -- laat zich niet vangen.…

Dan vliegen we samen, met z'n twee, of willen er nog meer personen mee?…

Op een rotsblok vol mos Stond hij met de handen los Schrapend naar de laatste stappen tot Zich overgeven aan een duizelingwekkend lot Toen daar een adelaar van boven Een duikeling maakte op de wind Hij kon zijn ogen niet geloven Die buitelende vrijheid als van een kind Sierlijk gleden vleugels langs de stenen En scheerden ijlings langs de…

Hoe vaak heb ik niet uw handen geraakt, of gleden mijn leden langs uw warme huid en vluchtte ik verschrikt door de woeste beweging van uw wapperende hand als ik mij te dicht bij u waagde, omdat de kruimels die uit uw gretige mond op uw schoot gleden mij telkens weer lokten Ik weet het, mevrouw vaak noemt u mij irritant maar voor…

Het gaat erom, dat zij de vlieg nadoet.…

Als ik dan de anderen zie die vliegen met gemak eerst een lekker rondje en dan nog over het dak. Dan moet ik wel wat treuren en voel ik mijzelf wat sip ik heb wel grote vleugels maar ik ben en blijf een kip.…

Nu lokken de jaren van zwijgen Niet meer praten als een vrouw, geen gesprekken op de ijsbaan van de grote filosofen, nooit meer vergeten wat gezegd is Hij oefent oogopslag en voorhoofdsrimpeling op mededeelzaamheid terwijl hij niets te zeggen heeft Zinnelijk neuriet hij een liedje over luidop gapen in gezelschap wat onzedelijk…

'Aan de hand van filosofen laat ik je graag de beginselen van het vliegen zien.' Mijn droom van vleugels wenkt aan de wind in het gras buitelende opgestreken pluimveren ('aangescherpte slagpennen').…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

nog blanco is het beeld waarop ik mijn dag wil verhalen als mijn vingers zich vast warm lopen door van links naar rechts te dwalen op het door as vervuild toetsenbord er zit een vlieg rechtsboven op het scherm en terwijl ik dit schrijf daalt zij teder af zoekt haar plaats vlak naast de grijze berm alsof zij wacht wat ik te lezen verschaf…

Als ik ineens kon vliegen dat zou toch reuze zijn een stukkie door de Kalverstraat gewoon maar voor de gein. Een rondje rond de poppenkast die daar staat op de Dam een stukkie zo het Damrak op met de gemeente tram. En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

Vlieg voel je vrij Vlieg over de wolken en denk eens aan mij Vlieg over het strand van je geliefde Ameland Vlieg over de zee en in gedachten vlieg ik met je mee Lieve papa, ik mis je.…

Ik vlieg in gedachten met de wind, ‘k zwaai omhoog, voel me even weer kind, ‘k vlieg om de Eiffeltoren langs de Erasmus brug ‘k vlieg met de wind tot de brug horen laat, dat hij eventjes voor wat scheepjes open gaat, de bel klinkt doordringend ik open mijn ogen, de nacht is opnieuw weer voorbijgevlogen.…

Ze pikken het op Ze pikken het mee Onbewust gaat men in zee Hogerbewust zegt men ok Mee omhoog Omlaag Ga maar Al te graag Tussen regels en rellen tutjes en lellebellen paradijsvogels vuurkogels De druppels nog aan toe Vlieg mee Nog niet moe Vlieg heen Ook al is het niet met vleugels Maar te been…

Ik wil vliegen zweven op de wind Hoog in de lucht naar beneden kijkend wat is alles toch klein en dan ineens een diepe zucht Je ontwaakt uit deze mooie droom en je staat met beide benen op de grond ja echt ik wou dat ik vliegen kon net zoals de vogels hoog in de lucht…

Kijk mama, ik zie ze vliegen ........…

In elke vezel van mijn lichaam voel ik het verlangen, als een vogel de vleugels te spreiden met jou samen weg te vliegen. Vol vertrouwen leg ik alles in jouw handen om te gaan naar zon sterren en maan waar we elkander toebehoren.…

van crème brûlée naar hondendrol fopspeen restje tandpasta streepje slijm als enig spoor het hoofd leeggezogen op zin en zon gebeten wrokkig in trillend harnas tegen wind en beter weten iets klopt nog binnenin keilende kiezel uit katapult openspattend op de voorruit zonder erg - geen barst geen ongeluk geen slachtoffers…

Als een vlieg het leven mint dronken door haar geur verleid Door die charmeur Dat is de tijd wanneer zo’n spin haar kleefnet spant En daarin die vliegen vangt waaruit ze dan het leven zuigt Spartelend aan ’t kleverige draad als lunchpakket bereid raakt menig vlieg zijn hachie kwijt En eindigt als een sappig maal, ‘t einde van dit…

Een vlieg vloog bij zijn eerste vlucht 's avonds tegen de lamp. Een bij, die het van dichtbij zag, sprak van een grote ramp. 'Ach', zei de vlieg, ' 't valt reuze mee. Denk nou niet, dat ik lieg. Mijn leven zat er toch haast op, 'k ben maar een eendagsvlieg'.…

Vroeger liep je koddig En je sprak een eigen taal Tegenwoordig vlieg je zonder vleugels Maar in een kast van staal Van oost naar west reis je Door het luchtruim of op de grond De techniek brengt je overal Een vreemde taal komt uit je mond Vroeger liep je Geen zeven sloten tegelijk Tegenwoordig vlieg je En ik zwaai als je naar beneden…

met vaste vleugels dit vertrek zwaarder dan lucht stijgend bewogen…

Vliegen naar iedere bestemming. Vliegen naar elke stad op de wereldkaart. Als mens je voor even vrij te kunnen wanen. Een droom krijgt vleugels zolang je die in je hart bewaart. Een vrije vogel even los van de grond Een prevelende bidvogel die uit verlangen de zwaartekracht voor even verslond. Los hoog hangend in aardse gezangen.…

dan gaan hun oren flapperen en verschijnt het ongeloof diep in hun ogen ik vlieg dan lachend weg "aandacht krijgen"... geslaagd!…