Alle inzendingen over voor gewone werkneme

Charles gaat sabbatical in de united states Laroes betaalt voor ons een losse grijpstuiver een half miljoen euro uit de algemene nospot geen algemeen oprotfonds wat opvalt niemand komt in de gevangenis ruikt aan de bedelstaf iedereen passeert af iedereen blijft Charles is een voorbeeld voor werkend nederland binnen het jaar regelt-ie…

"Gewoon" een diefstal, van "gewoon" een auto, uit een "gewone" showroom, door "gewone" inbrekers. We gaan en blijven, 't "gewoon" vinden, en dat is 't toch ook "GEWOON"…

Ik kijk, luister naar het weerbericht, mens en dier verdwijnen van de straten nog onbeslopen vallen gedachten open. Menigeen spreekt geleerde onzin uit hoe onvervuld wel of niet een en ander ontspruit wellicht debet is aan huidige temperaturen. Geen zin nu af te reizen naar verre landen die gouden gloed elders te ervaren daar rond zwerven…

Hoorde je het haar ook zeggen 'ik weet niet wat jij doet, ik ga alvast, leg mijn rug en voeten recht, echt vooruit het leed is geleden ik ga nu vast op pad het is wel tijd voor zondermeer dat. Niets was en is onmisbaar of onuitwisbaar in ook dit misschien toch wel kortere bestaan. Mijn werkkracht naast onze intense vriendschap zal wellicht…

Links rechts polarisatie er daalde op aard het ijzer naar zijn aard door twee bokken poten uitgezaaid…

omdat vandaag nooit gisteren blijft en elke tel zijn geschiedenis schrijft omdat in het troebelste gedachtenwater alleen de waarheid bovendrijft en oude kwaadspraak naar nieuwe leugens neigt omdat de wijsheid in alle talen zwijgt en licht met donker de liefde bedrijft omdat ik niet verdraag dat de droom wordt bedreigd en in die…

Zonder na te denken, zeg k mijn dagelijkse zinnen, weet ik liefde te schenken en de mensen te beminnen...…

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

Zijn wereldje is heel klein geworden, de kinderen druk, zijn belangrijk geworden, voor hem bezoeken hebben zij geen tijd, of is het gewoon…onnadenkendheid.…

gewoon zoals ik ben en voel, dit ben ik gewoon .…

Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg om te voelen hoe het ook anders kan, anders dan nu. Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg maar toch liever ook niet..…

Zo heel gewoon, een vriend van mijn eigen zoon, vraagt, wanneer ging U het laatst uit eten? Bijzonder is het antwoord evenmin, want iedereen mag best weten, dat dit amper meer voorkomt.…

Gewoon maar doorgaan en net doen of alles gewoon is, wat helemaal niet zo is, maar dat weet niemand, dus gewoon doorgaan, gewoon gewoon doen, zoveel mogelijk alles gewoon maar gewoon doen. Net zolang tot alles weer gewoon is. Maar je weet niet of het ooit nog gewoon wordt.…

morgen is het weer zomer dan hangt aan het groene ijzerwerk rondom mijn kleine buitenterras weer het opgehangen plastic in zwart gevuld met een kleurrijk gewas of beter gezegd, eenjarige plantjes zij blijven twee seizoenen zo sterk als de kwetsbaarheid van oude van dagen er zijn nog vetplantjes in rieten mandjes, overjarigen zoals dat…

Soms denk je dat je anders bent, maar juist dan ben je gewoon. Maar wat is gewoon? niemand is hetzelfde dan zou het saai worden en dat is anders. Anders als gewoon is dus eigenlijk normaal. Want wanneer je anders bent, ben je dus eigenlijk gewoon.…

Ik merk dat aan gewoon de rand van mijn ledikant, als een van de vele dromen weer een zaadje plant.…

Het is koud en het wordt kouder in mijn mond, zie het blad in de tuin de kiezels op het pad aanwassend mos maakt veel los ik zag dat, kouder dan gisteren is nu deze ochtendstond. Net als de woorden ook uit mijn mond, want alles is slechts een onderdeel en no more, onderdeel van een decor. De hemel sprak vroeg weer even te luid elders is…

Hij was laatst in ’t Belastingparadijs Toevallig liep er ene Eva rond: Ontduik je mee? ’t Is financieel gezond ’t Circuit is wonderschoon, hoewel wat grijs’ …en hij ontdook… maar werd toen after all Verzwolgen door een multinational…

Ik ben niet gewoon ook niet ongewoon maar van gewoon hou ik gewoon niet "Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg" vind ik een gekke uitspraak niet een 'te gekke' want dat zou weer gewoon zijn Ik hou ook zeker niet van gewone mensen Ik hou dus niet van de massa Ik hou gewoon van het individu en die mag best gewoon zijn…

Met mijn gekleurde gedachten zie ik je schaduw voorgoed verdwijnen in een dankbare leegte van een gebroken moment. De tijd was een toeschouwer die op ons leek en het moment bewaarde in een gedachte die zijn navelstreng verloor. De pijn volgt ons niet meer en verstopt in…

de dichter droomt van oeverloze stromen die traag door een oneindig laagland gaan hij peinst over de zin van het bestaan en wat er na de dood zo-al zal komen hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten z’n ganzenveer bedwingt het perkament beschrijft de wolkenvelden die frequent extase of een zwaar gemijmer brachten hij weent om bloemen…

Je ogen vertellen levensverhalen, je lippen beschrijven boekwerken, ik kan maar niet van je gezicht afdwalen, en kan niks negatiefs opmerken. En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn. Vraag me niet waarom, of hoe zoiets nou gebeurt, ik geef…

Een zonnestraal, een zuchtje wind Een brede glimlach van je kind De koffie 's morgens voor je werk Het zingen, zondags in de kerk Het wandelen, de rit per fiets Een vreemde groet je, uit het niets Het leven als je wakker wordt geniet er van, het is zo kort…

Gekleurde bermen waterkant wijde verten niemandsland Zwanennest haas in de wei fluitende vogels de ochtend is van mij Neveldruppels kwakende kikkers opgaande zon Op zo een moment wou ik dat ik schilderen kon...…

Een duplicaat van jezelf dat noemen ze een Kloon Hoe kunnen ze het bedenken Ik vind het belachelijk gewoon, om zover door te denken...…

Sinaasappels zijn oranje het weer wisselt per seizoen De zon die ons verwarmt het gras nog altijd groen De zee die met vloed opkomt en met eb weer snel verdwijnt De blaadjes aan de bomen de maan die 's avonds schijnt Zo "gewoon" als de sneeuw wit is en de hemel die meestal blauw is Zo vanzelfsprekend is het voor mij dat mijn liefde alleen…

Ik droom niet van een mooie auto Of nieuwe kleren Wat ik zou willen, heb ik al vaak genoemd Al duizende keren Ik wil gewoon zijn Ik hoef niet speciaal of excentriek Ik wil heel gewoon Helemaal niets uniek Net als iedereen Wil ik mijn leven leven Net als iedereen Wil ik mijn leven zin geven…

rust heerst in mij de bladeren zijn gevallen net als gedachten een plek vinden en de strijd in mijn gemoed allengs verzachten rust heerst in mij ik kan weer geven de ander zien en horen de eenvoud van intens contact kan mij weer bekoren ja,,het lijkt niet groots of van gering gewicht toch raakt het dat wezenlijke wat…

ons en alles gewoon zomaar mocht en het normaal was dat ik stief van verdriet heel gewoon.…

Waar ik op doel, blijft bedreven in een wederkerend ochtenduur, gedreven door een lopend vuur, noem het gewoon maar liefde, dat is alles wat ik kan of voel, wordt simpel in een ommezien geschreven.…