Alle inzendingen over vroeg opstaan

Aan de keukentafel -het is drie uur in de nacht - peins ik over nachtwerk, korte nachten en vroeg opstaan. Het duurt een winterslaap lang voordat de zomertijd op haar tenen binnenschrijdt. De zomertijd - mijn zonnetijd - is goed voor me maar komt altijd te laat…

begrijp het vroege opstaan van een nieuwe lente wel had er zelf ook een handje van de dag vroeg aan te gaan sprong uit mijn bed na stijfheid van de winter meestal veel te tijdig een stempel op de dag gezet daarom voel ik het gezucht uit bollen van de lente knoppen die op springen staan dat gedonderjaag zit in de lucht…

slonzen voor de brunch uit het warme waterbed niet te vroeg opstaan te schoon aangekleed op en neer de kempenaer straat in de regen truitje strak trekken warm broodje met spinazie en gatenkaas ... kaasblokjes met spek op twee spiegeleieren een sportbustehouder op het zebrapad een meisje met grote tas een boodschappentas…

wat kan de ochtend soms donker lijken waar men licht vermeent als de nacht nog duidelijk weent bij het vroege opstaan van een verleden etmaal en onverteerde gedachten voortschrijdend worden uitgebeend tot een rusteloos verhaal dan schuif ik ze niet opzij die doeken voor de wereld het zal zeker niet helpen in mijn verwarring…

En je past weer op en je bent er weer daar wordt driftig gebruik van gemaakt en na twee dagen is het gevoel van vakantie op de achtergrond geraakt Je zit weer in de molen van vroeg opstaan en dingen doen uitgerust wás ik, maar de tredmolen van alledag maakt dat ik denk, verleden week waar was ik toen?…

Laat opstaan in een ver land of heel vroeg opstaan in Amsterdam.Het eerste is voor mij minder vreemd dan het tweede.Hoe laat heb ik wel niet door Amsterdam gelopen, zo laat dat het alweer vroeg was en weer licht .De stad leek dan eerder op een ets van Georg Grosz , niet door haar verdorvenheid,maar door haar kriskras lijnen en het boven en onder elkaar…

En zeker in het weekend, na een weekje verplicht vroeg opstaan, raakte hij toch veel lastiger uit bed. Puberstreken, vonden zijn ouders. Hij kon het eigenlijk niet helpen. Pubers hebben veel meer slaap nodig en hebben ook echt een later bioritme. Pubers worden zelf ook ouders en die vergeten dan makkelijk hoe ze zelf ooit geweest zijn.…

Waar komen de kinderen vandaan, moet ik diploma’s halen, mag ik op een brommer rijden, elke dag vroeg opstaan, verlengde pubervragen.…

Jij wel, je dacht toen je zestig werd, nog vijf jaar dan mag ik met pensioen en nu, na al die jaren van hard werken, vroeg opstaan, ploeteren voor je baas klaarstaan voor vrouw, kinderen en kleinkinderen is de tijd eindelijk aangebroken dat je mag thuisblijven en genieten van je welverdiende pensioen.…

Terwijl de een rustig is ingeslapen De dood omhelsde als daad van welbehagen Blijven er vragen wat behelst dit leven voortaan Elke dag weer opnieuw bij het vroege opstaan. De doden leven verder in andere oorden Daar waar zij in leven anderen en partners bekoorden.…

Alleen na die drie weken, als het normale leven weer start De wekker moet worden gezet, het broodpakket weer klaarstaat De vakantieplunje weer in de kast is neergelegd Weten we weer, dat de 49 weken aanbreken, van Wekker zetten, vroeg opstaan, en met zijn allen wachten op Volgend jaar!…

zondags staat hij vroeg op om een lange dag te kunnen luieren…

Neergelegd staat het meisje op (laat mij maar eerst opstaan, ik ken de weg).…

Voor Albert Zingend hoor ik Je opstaan op dit Vroege ogenblik - Op een dag die in het Donker wakker wordt - En begint er in Mijn donk're hart Een licht te schijnen Dat alle donker Voorgoed ten onder Doet gaan…

, opstaan, opstaan…

Opstaan, tegen de verdrukking. Opstaan, voor de weerlozen. Opstaan, gezamenlijk met anderen. Opstaan, voor vrede, voor vrijheid, voor rechtvaardigheid, voor mooie idealen. Opstaan, voor elkaar. Maar niet iedereen kan meer opstaan. Velen zijn opgestaan en dan gevallen.…

Als ik ’s ochtends vroeg mijn ogen open wrijf dan is het maar met moeite dat ik zo zitten blijf. Ik zit dan wat te gapen en rek mij ook nog uit terwijl ik liever liggen blijf en mijn ogen maar weer sluit. Me nog eens lekker instop en nog eens driftig gaap en dan weer even wegzeil in een diepe slaap.…

Niet te branden uit het bed, het is zo donker, hoor ik gekreund nog maar net! Niet te porren op te staan, doe dan ook geen lampjes aan! Ik kijk eens rond en besluit dan snel, die dag begint ook zonder ons wel nestel me gezapig wederom in het nog warme bed! Hoe heerlijk is nestelen?…

ik zie je in gedachte staan je luistert naar de wind die spreekt in bomen herfst in droge bladeren misschien hoor je van lente, leven en opnieuw toch in de winter ben je teruggekeerd, naar de kale bomen, ze zeiden niets en lieten jou begaan een enkel blad laat los nog voor de zomer…

Ik heb gedroomd vannacht van water groen water het mooiste water dat ik vroeg in de ochtend zag stil was het wij waagden 't bijna niet te spreken er lag een steiger er zat een meeuw die onverdroten was het de stilte peilde…

Twee reigers baltsen en dat al in december 't is vroeg dit jaar…

al vroeg in het voorjaar schreef ik dit punt diep in mijn buik ik wachtte op een geluid of een ander teken van leven helaas brak het niet open zoals u ziet het wordt een dag zonder gedicht vandaag…

Te vroeg.…

Kwam je te vroeg uit je cocon, ik wilde dat ik je helpen kon! Ach vlinder, nu kun je niet meer terug, voortaan niet meer te vlug, uit je coconnetje kruipen hoor. Daar is het nu nog veels te koud voor!…

elke katje aan de tak herbergt een eigen verhaal het klontert aan mijn ziel en aan mijn voeten, en stuwt het verzinsel uit het krijt van de taal, soms ontluisterend om voor de verleiding te boeten, bestrijkt alle geneugten en begeerlijkheid altijd te weinig en zeker niet genoeg, ook daarmee is te leven, misschien is het nog te vroeg…

Ik probeer genoeg Maar Wanneer is het te vroeg Wanneer is dat te laat Ik word niet meer kwaad Ik word zelfs gelukkig door gedichten Maar Wie kan dat Belichten ?…

Je vroeg me Je vroeg me of ik je mag... Ik zei nee .. Je vroeg me of je mooi was.. ik zei nee.. Je vroeg me of je in me hart was.. Ik zei nee.. Je vroeg me of ik zou huilen als je weg liep ik zei nee.. Dus liep je weg.. Ik pakte je arm en zei: Ik mag je niet... Ik hou van je Je bent niet mooi...…

Ik vroeg het raam om vergezichten tussen lamento en bittergaar er is geen ontwaken geen opstaan, geen vlucht uit de dodengalerij op de rug van roemloze slaap…

Opstaan, slapen gaan en hiertussen beminnen in kortere of langere zinnen. Opstaan, slapen gaan en hiertussen bemerken, dat werken door moet gaan. Opstaan, slapen gaan en hiertussen zingen, met schoonheid omringen. Opstaan, slapen gaan en hiertussen leven, jezelf geven gelukkig zijn.…

Uit de hemel vallen druppels Als woorden in een moeizaam gesprek Grijs-grauw is de stemming Als ik opsta uit mijn bed Waar is de liefde Die me vervulde in de dagen van de zon Waarheen is zij vervlogen Wie plaatste deze bitterheid er voor terug...…