Alle inzendingen over vunzig

We gaan naar Thailand hebben we besloten Maar wat lees ik vanmorgen in de krant Seksspeeltjes zijn verboden in dat land Je mag die vunzigheid daar niet promoten Wij hebben slechts één seksspeeltje in huis Uit voorzorg laat ik dus mijn vrouw maar thuis…

Goor, vunzig, gadverdamme, ik ben woedend. Hoe kan een kok toch zo iet smerigs maken? Een hamburger! Bah, ‘t is om van te braken.…

Eén lichtkring op wat vunzigheid. Die gloor is met dat goor in strijd. Daar gaat zelfs geen verloren meid. In mij is net zo’n stille straat. Waar niet één lamp te branden staat. Waar sedert lang geen mens meer gaat. ---------------------------------------------- uit: Vermoeide jeugd (1922)…

Vettige levensgenoot zou aan Parkinson lijden Wie ben ik maar ik denk van ja Schoentje wrong, enge angsten dik vet troef Vallen hier toch net twee dikke politievrouwen binnen Ze kwamen net uit het ei gekropen Bleken ook niet zo snugger of onderlegd Blijde boodschap dat ik drink, iets nieuws onder de zon Met een ziekte wordt niet gespot wisten…

Mijn vrouw vindt zulke films maar vunzigheid, dus ik betaal mijn porno steeds met strijd.…

Ik wilde eerst een schuine mop gaan tappen Maar ik bedacht me echter net op tijd Want voor je ´t weet krijg ik hier ook vast spijt Op vunzigheid gaat men mij niet betrappen Verbaal ga ik dus niet ejaculeren Want dan wordt dit gedicht echt kut met peren…

Incest Waar eigen bloed Misbruikt in ongeremd gijl besef Nacht na nacht opnieuw vermoord Wordt de stille kreet nimmer gehoord Achter hermetisch gesloten deuren Kan steeds het vunzige gebeuren Gesmoord verstikkend in ademnood Is de liefde voor altijd dood…

nergens vind ik luwte zelfs niet onder een boom of in holle gebouwen overal die ongure schaduw van vunzige vlerken die aan me kleven, in me klauwen het dondert niet meer vreet me, ontleed me tot mijn haveloze torso de bodem raakt laat er gras over groeien en krijs, krijs dan om wat de aarde heeft buitgemaakt…

een pokdalige pikpest worstelt zich woestweg door vunzig vleesmoeras built uit blubberballen bellenblaast gore gassen stinkt een rotte stank reptiel type kutkrokodil langs Lange Linschoten lebbert lekker in lilvraat zodat zelfs een zwerfkat (k)anaalstaartsgewijs jankgeilmiauwend vlucht…

Zacht zitten zweten warme billen doezel zus foezel zo Hier niet gillen wees beleefd boven tafel met die handen vuig en vunzig Macht geeft kracht Wij zijn de goden De Meesters van het Universum Ik heb de wereld in mijn hand -dit tere vogeltje dat beeft Zal ik knijpen als ik durf? Zal ik knijpen als het moet?…

Verachtelijk, vol van vunzige viezigheden vielen vuile vlagen vadsige vechters voor vier vrolijke vlotte vlechtsters vulgair vlijmend van vurige verleidelijkheden Voorvocht vonkelde voor vaderland verrade verborgen vuurlinie van vijand Vele vechters vertrapten vlechtwerkgranaten vlogen verrast voorbij, van voeten verlaten.…

de dichter schrijver wel eens als wereldverbeteraar geroemd pleegde bacchanalen in woorden geschriften verhalen maar iedereen die een joint prefereerde werd door zijn woord in de vunzige Vlaamse kerkers geslagen gefolterd zelfs vermoord zijn hersenen drijvend in alcohol dreven hem steeds verder tot ter dood als de beroemde…

Kijk het eelt in mijn handen Ontstaan met keihard werken Hanterend de slopershamer Bij het afbreken van kerken Moge ik het tot aan mijn dood toe doen Gewraakt zijn hardheid en natte zoen Handen tastend onder mijn witte buis Snikkend toegelaten bij het heilige kruis Bij de gratie van gezegend te zijn Onder de mantel van het geloof De vunzige…

Peters maakt zich geen illusies Er bestaat geen sociale economie Laat staan zo`n maatschappij Graaiende hebzucht Kom bij me Rijk kotsende idioten Tubaspelende krachten Verwacht geen vergeving Almachtig egocentrisch mens Gooi maar spuug maar Ik vang vreet en slik Zal jou verteren Kom op met vuiligheid En vunzigheden Kom bij me Mijn naam…

Ik brul haar bulder-lied zoals zij mij schier murw brult nu ze zich in golven hult, haar katterug opkrult tot wulpse bergen, neerstortend in het vunzig diep van haar décolleté. Toen God's voet haar betrad was ze onbeschrijflijk glad en plat, de zee. Lieve Steenberghs…

daar helpt geen lievemoederen meer aan vol schaamte wurgen zij zich in de strop van drugs en pillen of in het vunzig leiewater tijdens een kille winternacht.…

Eén lichtkring op wat vunzigheid. Dat goor is met die gloor in strijd. Daar gaat zelfs geen verloren meid. In mij is net zo'n stille straat. Waar niet één lamp te branden staat. Waar sedert lang geen mens meer gaat. 1922.…

Het is je tijd Zei de dood tot de meid Laat je nu gaan je hebt Geen recht meer van bestaan Maar zij, wulps jong en mooi Gaf zich niet zo maar ten prooi Ze had wel erger mee gemaakt Werkte immers als een lichtekooi De dood een onbetalende agressieve klant Trok naakt ongenaakbaar aan haar hand Mee zal je gaan jij hoer, vunzige ‘Slet’ Ik…

Openlijk geëtaleerd verwerd liefde tot vunzigheid tederheid tot banaliteit; verlegenheid tot schaamte. Het verdwenen vertrouwen maakt het onmogelijk ooit nog gevoelens te tonen omdat die kwetsbaarheid misbruikt zou worden.…

kerken en op EO-tv "De aarde is vervuld van goedertierenheid van Goddelijk geduld en goddelijk beleid" maar daar merk ik in de wereld niets van God leeft zeker niet in Frankrijk met 299 seksuele kind-slachtoffers (van 2 tot 12 jr) daar is de ver van de aarde verwijderde wereld vervuld, vervuild van smerige, vieze, seksuele, smerigheid, vunzigheid…

mens en dier verjagend jankend in de as pijn in mijn hart Alweer een kermende moeder tussen de puinhopen van een oorlog gevoerd uit winstbejag pijn in mijn hart De medische misgreep die meer vernietigd dan heelt ongestraft weer een leven verminkt pijn in mijn hart de angstige ogen van het kind waar het smerige zwijn zijn vunzige…

Weeïge drank adem was mijn deel Passie raasde wulps zonder enig gevoel Tierde met niet aflatend venijn door jou heen Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen Ongeremd laat je smerige lusten op mij los Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren Grenzen steeds gewelddadig verlegd Mijn geest verstijft kil niet te beroeren Daar vunzige lust ongemeen…

onnavolgbaar Woutertje Bos is geen kerel nee vroeger toen had je Den Uyl dat was een vent die man stond tenminste nog voor iets in 's mans glorietijd sprak het geachte lid ome Joop stond voor niets hij leidde het land naar de afgrond aanwezig in de studio Alexander van opvliegertjes excuus en lege dozen overzeese gebiedsdelen in vies vunzig…

Het adellijk loof kaalgevreten door het vunzig ongedierte van horden rups en bladluis in walgelijk wuft gewemel. De tengels kringelen omhoog als bloedbestorven slagaderen snakkend naar het uitspansel van onbedoezeld zuurstofrijk. Blauwzwart ligt de hemel te wentelen in weifelzucht.…

de zwaluwen troepen samen voor de aftocht trekken met hun verleden naar het zuiden de vunzige lucht is drachtig van bange dagen onweerswolken nopen ons te wachten op de stille komst van nieuwe ijstijden wij die zijn uiteengerukt door het lot tellen in onze handen de schaarse sterren en onze voornemens voor de komende week we schreven brieven…

Stinkende mestvlieg werd ik, die op drek Aas van het gore en vunzige, en bevlek Met vuile spot 't mooiste van 't mensenhart. Mijn ogen hunk'ren naar de ellende heen, En gaan gulzig te gast op elk gezicht, Waar lach van leed wreed-ingevreten ligt, En 'k denk gretig: 'Hij ook, niet ik alleen!…

Godverdekanker…” of vunzig-gulzig smakkend gewoon voor de lol tegen het zere been van wie dan ook… Gelukkig maar is dit type mens antidotum tegen de groeipijnen der zuurpruimerij een beetje zaad op de tieten van de altijd maar correct mentaliteit We dronken en aten de camping een doodstrompet in zijn bloei verlaten droop…

Nooit gewerkt als escorte, geen misprijzing aan deze dames Trappen geschuurd ook vunzige garages gereinigd, best heftig. Niets spijt me, totaal niets, ik kan mezelf nog Een blik in de spiegel gunnen, dik zelfrespect dus.…

Zo was het misschien vroeger; nu mijn droefenis inniger is, Nu voel ik van de Herfst enkel 'd onvolmaakte, vunzige treurnis. Nu voel ik hoe een sterrevende zonneschijn Vermeerdert van dit treurende getij de werkelike pijn; Vermoeid of niet, - wie kan het weten?…

Hij brouwt er aan zijn vunzig voer en voedt zijn voze leden met doem en diepe duisternis - als éér zijn ouders deden. Bij valavond moet hij weer uit om deemstering te zaaien; dan dreint hij zijn doordringend lied, vol raven, roeken, kraaien.…