Alle inzendingen over wachtwoord

Het beste lijkt mij, allerliefste, dat jij jouw wachtwoord aan mij geeft en ik het mijne aan jou toevertrouw. Het is ... o jé! wat was het nou? Ik ben zo bang dat op een dag - je moet er niet aan denken - de dag waar wij zo bang voor zijn opeens gekomen blijkt te zijn. En hoe je het ook wendt of keert, Het wachtwoord is verdwenen.…

Bevrijd word ik van donderdagse ‘plichten’: Mijn wachtwoord is door Russisch tuig gehackt, En als dat gajes deze site ontdekt Dan leest u hier straks Russische gedichten. Maar Russisch en cyrillisch valt niet mee, U telt dus als gewaarschuwd mens voor twee.…

ze zeggen dat het in de sterren geschreven staat tussen hemel en aarde schuilt een gedachte in atmosfeer uitgespaard eerst was er niets toen een oerknal nu een zwart gat het blijft een gedachte aan honger naar meer en wachten op antwoord telkens weer…

je zit al niet meer in mijn hart dat heb je goed verbruid mijn lijf is uiteraard der zaak ook niet meer voor jou (toegankelijk) nu moet je ook nog uit mijn hoofd dan is het vuurtje echt gedoofd en o ja: systeembeheerder, kan ik voortijdig mijn wachtwoord wijzigen?…

Maar nooit je wachtwoord!…

wist u dat een gekookt ei verdrinken in 't IJ het aanrecht afnemen met een doek van de toiletbril huiver een truitje strakke borsten de hand aan uw gebruikersnaam wachtwoord met hoofdletter en cijfers zich onthouden zich niet aanraken?…

Zijn wachters tijdloos, kwetsbaar zonder hellebaarden, met het wachtwoord onbekend. En nodeloos draagt dit lichtkind mijn verwonde beeldtenis langs de wachters: hij kent het wachtwoord nog.…

het wachtwoord is wederkeer en mijn navel de poort door maar lang genoeg te staren herschikt zich het werkelijke langs de zomen van het harde meer in mijn waarneming ben ik omringd door keelzeer bevind ik me in de armen van kaalslag fratsen kortom, die met de zon ondergaan telkens weer…

Vertaald naar een gedicht van Hilde Domin voor de Dode Dichtersalmanak ---------------------------- uit: 'Wachtwoorden', 2015.…

De site die deze dagen vaak een klacht hoort Heeft vast ook Tofik Dibi wel vermeld (Stelt hij zich aan je voor, de groene held Vertelt hij dan z’n naam of toch z’n wachtwoord?) Bob Ross liet ons de einduitslag al zien Hij schilderde vooral graag met Sap Green…

Zet malware-scanners driftig aan het werk Check ieder wachtwoord: is het lang en sterk? Maak met XP van Windows korte metten Écht veilig wordt het pas door dit besluit: Zet smartphone, tablet, desk- en laptop uit!…

kon je het verdriet voelen van zo velen om je heen het eelt op je ziel zou smelten in mededogen nog steeds heerst het taboe pijn niet te mogen tonen flinkheid en aanvaarding zijn als deugden aangeprezen zie de mens in kwetsbaarheid elk harnas heeft roestige gaten geen robots zijn wij met wachtwoord op ieder lijf staat DOOD geschreven…

Tussen eenzame harten onbegrepen anderen begrijpend met aandacht, mijn wachtwoord de hoofdsleutel in mijn genen Spartelend deed ik het al verder kon ik nog niets als baby, als volwassene zou niemand het moeten afleren zou niemand het moeten opeisen wanneer hij zich gekwetst voelt door gekwetsten, verongelijkt door de wereld van schijnvolwassenen…

echt zo sterk je was het niet daarom had je mij nodig althans, dat zei je was het aandacht een machtig spel je haalde het beste in mij naar boven ik herkende mijzelf niet stortvloed van wijsheden bang om je te verliezen alles gedaan om je te vergeten wat overblijft zit diep van binnen soms komt het weer naar boven een bloemenpracht van wachtwoorden…

gefluister, geschuifel, gedruis een knecht die zijn wapenloop kuist het wachtwoord klinkt vals en onjuist zodat de wacht zijn hellebaard kruist de rabauw rekent zich bij de gilde waar ook een wetraadslid heen wilde maar wiens machtswellust zich snel stilde zodra men een buskruitvat tilde de snedige sabel ter hand en stoelen en banken aan…

Hoe hoog nog kan het dak mijn schreeuw de wind doorklieven de tijd voorbij gereisd een zucht in lucht bewaren een wachtwoord vol met hoop houw ik uit grauwe muren de hamer vastberaden de code in jouw kleur ik oefen barensweeën als wou ik jou opnieuw als zouden twijfeltouwen jou nimmermeer verstrikt mijn hand omvat de rand waarop je…

----------------------------- uit: 'Wachtwoorden', 2015.…

Op reis Vooral mijn wachtwoorden niet vergeten mee te nemen Vier middagen bezig visum aan te vragen, de vragen! Dacht klaar te zijn nadat granted vermeld Maarnee!…

waar vuur ooit verbond in pulserende warmte kromp het contact tot een dunne rode draad waarin info en data inhoudsloos passeerden in een lege straat oud nieuws versnelde de totale staat van ontbinding totale verwaarlozing van update en reset hadden internet platgelegd alleen de buren konden met wachtwoorden nog even binnen…

Mijn wachtwoord . . ., dat vergeet ik keer op keer. Wie was ik op dit forum ook al weer?…

En dan is er mist je ziet nog net een hand voor ogen Mist kent geen mededogen het komt plots je mist zicht Duur komt het je te staan als 'witte wieven' je de weg versperren Geen enkel gedicht mantra noch wachtwoord doet hen wijken ze blijven-hologig-naar je kijken Gesluierd, gehuld in witte gewaden ze wenken, reiken naar…

In menig labyrint verborgen wacht een woord - een wachtwoord - of men 't ontdekt, onthult, ontvreemdt, de enig, echte Kroonformule bezit wordt van de onvermoeide lezer. Op zijn beurt prijst de piekeraar the Master of the Enigma: 'Bijzonder dat wij tussen de lettergrepen het zo cryptisch met elkaar kunnen vinden.…

Door dwarsliggers, uit wrok of kinnesinne Werd hier het scorebeeld soms wat ontwricht Dan moet het maar met registratieplicht! Iets beters schoot het webteam niet te binnen Dus meld u aan, aanvaard het ongerief Uw oordeel houdt ons scherp en creatief…

glinsterend in video en met een stralende lach of in hologram met een knipoog ze zijn al in optie bij de zorgverlener als wandelcoach en op de werkvloer van de zorg als AI handje vast info aan de route gekozen en gaan met die licht gebakken batterij op wieltjes uitgelogd en wel gaan wij als stel de hort op en bij aankomst geen wachtwoorden…

elkaar op door de zeven wereldzeeën - een processie van de progressie - wind gelijk honing stroop tussen de personen de meest frivole tronie van de adem het meest idolate gelaat van de eenzaat - mimicry als leitmotiv het gelijk van twee bokkingen op een bord in een kamer te huur twee geheime schaduwen aan de muur spuwen een wachtwoord…

De stad ontvouwt zich bij dageraad— een bon die kronkelt uit de tanden van een taxi, jouw stem een inbeltoon in mijn keel— elke ster een wachtwoord dat we vergaten te wijzigen. We verzamelen excuses als browsertabs, laten ze gloeien tot het scherm zwart wordt. De maan sleept haar cursor door de baai— klikkende golven.…

Wachtwoord slachtwoord. Stort tezamen, Haters van elkanders talen. Uit uw bloed-doorlopen klont'ring Kreunt de roep die we allen slaken: Van de leuzen die verdeden. Dieper in de harten fluistert De andre roep, vooreerst verzwegen: Vriend of vreemd? Maar allen mensen. En: omarmt u, miljoenen!…

't Oog moet over d' erfgrond wijden, 't Oude wachtwoord heeft nog vat, Heeft nog vat op onze tijden: 't Poesje rooft zo licht je schat!…

't Oog moet over d' erfgrond wijden, 't Oude wachtwoord heeft nog vat, Heeft nog vat op onze tijden: 't Poesje rooft zo licht je schat!…

Beschaving en verlichting Het wachtwoord van de dag; Maar kruitdamp uit verplichting En wierook op gezag. Verbond en vredeknopen, Maar toch een oog in ’t zeil, En voor getrokken lopen Een halve schatkist veil. Het woord van diplomaten Verkondigd wijd en zijd; De letter der tractaten — Een wisselbrief op tijd.…