inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.046):

TOMELOOS

Hoe hoog nog kan het dak
mijn schreeuw de wind doorklieven
de tijd voorbij gereisd
een zucht in lucht bewaren

een wachtwoord vol met hoop
houw ik uit grauwe muren
de hamer vastberaden
de code in jouw kleur

ik oefen barensweeën
als wou ik jou opnieuw
als zouden twijfeltouwen
jou nimmermeer verstrikt

mijn hand omvat de rand
waarop je glimlach wankelt
het glijden onvermijdbaar
tot daar waar wind zich keert.


Zie ook: http://jeloupoems.blogspot.com

Schrijver: JELOU, 7 april 2012


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 472

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
9 april 2012
'Mijn hand omvat de rand waarop je glimlach wankelt'

prachtig, zoals dit hele gedicht trouwens weer!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)