Alle inzendingen over weekdieren

En het lukt mij maar niet om de codes van hitsige vrouwen te ontcijferen ik interpreteer hun tekens allemaal als onbedoelde uitnodigingen zoals die ver omhooggestoken arm die mij haar zwaar behaarde okselhaar toont donkerbruin en glanzend van zweet en deodorant als een verwijzing naar haar schaamhaar neem ik aan ik kom nooit verder dan…

In een schelp leven als bewegingloos weekdier; soms de zon voelen, dan dat verkwikkende schuim: wensloos tevreden bestaan!…

De weekdieren zijn drie weken te laat, Maar vanaf heden zullen alle Belgen Weer volop onze Zeeuwse roem verzwelgen Zodra de mosselpan op tafel staat. Alleen voor Wina Born kwam het seizoen Te laat om zich nog eens te goed te doen.…

Op saaie dagen verglijdt de bruine wegslak in een zilverspoor…

Onder de waterspiegel krioelt een gehorzel en ik knijp het uit mijn net marsmannetjes en bloedzuigers geeuwen plakkerig in de mazen en ik zie zoals een eikel uit de voorhuid glijdt zo ontbloten zij stekels en zuigers en de tandwielen die hen aandrijven aquatische insecten priemen een plekje in mijn weekdier van een hart…

Een weekdier kent zijn troost die in de bodem ligt verscholen.…

Neem ik altijd weer wat schelpen mee Als souvenir van mijn lievelingsplek Is dat ook niet zo gek Ze hebben prachtige vormen en kleuren Eentje met ribbels, de ander glad en dan hun geuren Een mossel, die nog is gevuld Zeewier dat krult Oesters met hun grillige vormen En dan een heel aparte met paalwormen De zwaardschede, het huis van een weekdier…

Stuk gruiz'len, 't strand op, van de horizont Groenglazen bergen tot wolken van kralen; Veilig in duisternis van kalken schalen Woont 't weekdier, vast aan nooit bewogen grond.…

Zijn verleden is zijn meesterwerk: kalken lagen vormen wenteltrappen, waaiers, slagen. Hijzelf, een paar gram snot zonder gehoor of gezicht, bewerkt zijn tombe: geen dier van groot gewicht. Hard het lot van de heremiet in zijn vochtige toren. Gekookt wordt hij verkocht bij myriaden. Zijn levenswerk is afval, een broze hoorn. Strandwandelend…

Ik heb veel ontzag Voor zo’n vlinder voor een dag. Slechts een kort leven Is dit dier gegeven, Maar een kort gelach. Ik hoop op langer plezier Met mijn week-dier.…

op het klamme strand van haar huid waar de lagune zich opent huist het weekdier in wier dat deint op de hijgende ademhaling van een zee die het akkerland verkleint spiegels waarin wij herkennen spatten uiteen en in scherven dalen wij langs atonale toonladders, happen naar licht dat zich nestelt in haar vergezicht jij, stamelt zij met…

Op de lieve mevrouw van de overkant, de jongen met de groene baard, het lekkerste hapje uit de krant, de salonsocialist, het sprekende weekdier, het grijze toppunt van onkreukbaarheid. Stem een regent of opponent of dilettant, alles is goed, behalve Trots en Vrij – laat Vreeswijk liggen waar het hoort, ver onder ons niveau.…

ik dagdief me naar je toe, al besta jij enkel uit zondag en ben ik slechts jouw weekdier.…

Ik keek mijn ogen uit naar het weekdier in mijn dagelijkse bad herlas mijn twintig boeken twintig maal, herschreef mijn honderd verzen onophoudelijk en had lief alsof ik nooit had liefgehad. ------------------------------- uit: 'IJsbeerbestaan', 1999.…

Ik de bouwer met angst gekroond wend mij af als wapen tegen het geweld van ijs ik ben het weekdier met een stenen schild in een kristal paleis, de steenhouwer eist zijn loon met scherp gerei en beitelt de dubbelhartigheid op de schansen van mijn troon als laatste bewijs.…

Lentetijd tropische kalendertijd Springtij Schrikkeldag Het jaar dat langer wordt De lente die op zich wacht Weekdieren Rustgetijden weekenden inluiden Schrikkeldag weekdagnamen doen opschuiven Donderspreuken bliksems geplensde regendruppels in tropische stormen tijd verstommen voor en najaarstormen herbronnen houdgreep herwonnen…

Een vervormend weekdier binnenin zijn schelp van diamant. Het sierlijke Schierbeekeiland had weliswaar zijn loopplank in Beerta uitgelegd, maar dat verhinderde hem niet om als een vogelvrije zeerob te reizen met zijn muzen, een eenvoudig Groninger met rijke baronessen in zijn deftige herenboeraura.…

buldert de strijdlustige storm van het harde Arabische krijgswezen die aanzet tot steeds wreder aanpakken verder _ onder de lage hemelboog waar de golven rustig en vredig welven op de maat van diepe overdenking die uit Zuid-Azië komt aanwaaien klinkt schappelijke terechtwijzing zeewinden uit het Westen kruisen elkaar boven dat gevreesde weekdier…

kaken verhalen over jouw waarde zijn de fabels van je pijn, glad van adel en ruw van bolster schijn jij voor het liefdesspel het wonder te zijn dat voor de mens moet vrezen jij dier, zonder oren herken je toch de branding waar het licht in ’t zonneval jouw ogen zacht bevallen van kiem tot oesterkind getooid met helm van kalk en lijm het weekdier…

als een schelpdier vermomd je lippen broos je adem breekbaar dansend langs de vloedlijn van mijn begeren je haren spoel ik door mijn vingers en vind jou  je weke schelp toch steeds weer een verrassing jij, verzoend met zand en zee je proeft het zout op mijn lippen  en weet niet waarom ik jou in tranen breek mijn mooiste schelp…

Oude zelfkennis, oude angst voor bloedverlies, pas op voor roofdieren en droom van vampiers droom van heksen die het bloed drinken van ongeboren kinderen die het bloed drinken van hun moeders het zoete bloed dat ook steekmugeitjes voedt het bloed dat leven geeft aan alle dieren, een lichaam is een koffer vol bloed blauw bleek groen…