Alle inzendingen over wingerd

bloesem mij rozerood windt me wild als een wingerd bedekt door liefde senryu…

waar zou je willen ademen tussen de varens tussen de varens waar zou je willen ademen onderde wingerd onder de wingerd waar zou je willen ademen tussen de populieren als het windstil is waar zou je willen ademen onder de linden onder de linden waar zou je willen ademen tussen de golven tussen de golven ---------------------------…

Een krank en schamel hout, Het minste van het woud, Door iedre wind geslingerd, Reikte ik mijn ranken uit, Weerstaan, maar nooit gestuit, Een dorre wilde wingerd. Geen mens die naar mij zag. Al waar ik kroop of lag, Mijn groen ging alles dekken. Tot in dit woest revier De goede hovenier Mij wijs kwam stekken!…

Krachtig heb ik je geplant. Aan geen takje zat een blaadje. Maar dat veranderde: je kreeg een bamboe-crucifix als steuntje. Er ontstond een groen concert. Waarna je ongemerkt verdroogde... Oei tuinman, waar blijft je gietertje? Verplaats je in een bladerorkest! Want dat tierelierde in omvang: takken met kleverige handjes klommen naar de…

Oude zuilen staan gebroken en verlaten, omkranst door wingerd. Ik houd me ledig, besef hoe mijn leven is: onnoemelijk vol. De zon gaat onder: ingehouden reuzenkracht glanst rustig en lief.…

Van nacht zal ik bij fakkels en flambouwen de wijnkaraf tot op de grond beschouwen, van rede en religie ga ik scheiden en met de dochter van de wingerd trouwen. 23.…

langs het mossig muurtje blader ik het najaar door vuur de wilde wingerd aan vlammen zal zij stil zal ik staan mijn leeggeroofde armen zullen kraken onder vallend hemelglas tot het sneeuwklokje witter oogt dan wintergras houd ik een stille wake…

Waar ooit iedere boom en blad zich nestelde in de zachte morgen sluipt nu de nacht ongedurig rond maar tijd dringt zich op gestaag de wingerd wacht op de bloei en jij zal zijn waar ik jou plaats dichter bij of ver van waar ons was…

Een wilde wingerd omarmt lieflijk de grote den voor mijn huis Haar takken wiegen zacht heen en weer op het ritme van een warme bries Kon ik zijn als die boom mijn gevoelens laten stromen op het getij van het bestaan en me laten omarmen door 's levens ranken…

't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt, Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen, Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen, Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.…

Onder de wingerd dans ik met mijn zwanenarm een voor een de druiven boven ons hoofd sierlijk naar jouw verlangende mond in mijn schoot .....Voel jij wat ik voel? Of kijkt jouw verlangen teveel vooruit en maakt het zich zorgen of het zo blijven zal?…

Sindsdien groeit er nabij kootwijkerzand Een wingerd die zich tergend traag en sloom Om een bolide slingert langs een boom Waar bugs en zoef en max loom zijn gestrand…

Nachtelik vliegen vogels van de wilde wingerd weg Schrikbeladen klapperen vlerken dof in deemstering Knakgeluid van takken veelvuldig kort ontsluieren_ _ _ _ _ vlerken _ _ _ één ogenblik niet-herkenbare ruimten de ruimte is van knakkende _ _ _ _ vlerken _ _ _ _ vol Plotseling zijn…

Nachtelik vliegen vogels van de wilde wingerd weg Schrikbeladen klapperen vlerken dof in deemstering Knakgeluid van takken veelvuldig kort ontsluieren vlerken éen ogenblik niet-herkenbare ruimten de ruimte is van knakkende vlerken vol Plotseling zijn vogels schrikgeschud ons tot-dingen-gestolde Angst…

Door lege ramen kruipt klimop en wingerd binnen en neemt kamers in bezit. In kelders huist het ongewervelde en draait en draait zijn blinde cirkelgang. ------------------------- uit: 'Boze wolven', 2002.…

Sterk verzwakt wankelt het geraamte van de eeuwenoude kerk in haar laatste uur Wilde wingerd bedekt het grauw gelaat waaruit miljoenen tranen zweten Haar middenschip draagt nog het geluid van diep begraven leed onder de rotte gewelven Kermende geesten kunnen hun doodsangst voor het helse vuur nooit meer vergeten…

Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem en wat er wriemelt, wat ingewikkeld wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij, weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen: deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt erover, stort en wordt van kracht.…

Zachte geur van bloemen De wilde wingerd komt dichterbij Dit verlangen kan ik niet benoemen Dit lege mijmeren in mei Liefde lijkt geen uitdaging meer Hoewel ze dat nog is Ik spiegel mezelf zoveel voor Uit angst voor eenzaam gemis Te chaotisch voor verbintenis Maar niet weer een vlucht In de prilheid reeds ergernis Weer maak ik van liefde…

Waar de wilde wingerd groeit wil ik dwalen. In gedachten dan te zingen ritmisch, op de geur der dingen om me heen. Als boven de bemoste grond vertraagde tijd tot stilstand komt. De kloosterling in mij, verwond ontwaakt in duizend rusten. Gelijk ooit 't verleden is begonnen... Een tel, tot eeuwigheid gesponnen uit draden van geluk.…

Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem en wat er wriemelt, wat ingewikkeld wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij, weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen: deze wildernis.…

waar liefde zich als wingerd hecht groeit en bloeit het nieuwe leven in moeders warme veilige schoot waaraan steeds meer ongeduldig de vader en het broertje luisteren tot op een zomers zonnige julidag het mooiste meisje van de wereld als esmee zich dan tonen laat dit prachtige wonder van het leven sprankelt levenslust en optimisme zoals…

o Naakte liefde, grijs en broos; mijn arme herfst, uw lent’ genaderd: een moede wingerd, bloed-dooraderd, die lenkt naar nieuwe oktober-roos; een arme, bibberende schaâuwe die duister om uw schoonheid rilt; - - o norse min, die danken wilt noch durft te rouwen… ------------------------------------------------------------------------- uit…

Dat keienpaadje naar de witte woning aan het spoor -waar wilde wingerd zich had vastgebeten rond de eik- is weggevaagd. Er komt een multiculti woonerfwijk te bouwen op het liefste dat ik uit het oog verloor.…

Ik zou liefst aan jouw voeten zijn even streelbaar als je handen balsemduin en alsemstranden wingerd van een roosmarijn Je blik heeft mij getranscendeerd bedwelmd raak ik en in de ban van huid en haar word ik als man gehypnometamorfoseerd Een herfstsonate in de zon is jouw geliefde melodie veelkleurig geurig, tu m'écris je bent de…

als ik naar je kijk lees ik het leven in ied’re groef die jouw gelaat doorslingert als twijgen van een wilde wingerd waardoor ik niet meer vragen hoef de diepte spreekt over je pijnen die niet naar je lippen willen stijgen geleden worden in berustend zwijgen en zich verwoorden in scherpe lijnen ik strek m’n hand en streel ze glad wil…

hoeve Bouwlust heeft verloren en is nu een eenzaam krot de deur staat nog wel open maar de planken zijn verrot griezelig kruipt er schimmel op de wanden in de voortuin zwiept de wingerd ferm zijn takken door het raam tussen distel en brandnetel ligt een bordje met een naam dat verpulvert onder mijn handen er knagen kevers aan de balken…

Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd - Een loverlijst, begloord door de avondzon - Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel. De koperen sloten vonklen in het zonnelicht En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om, Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust.…

zetel achterover De mouwen opgerold Een lome blik, de longen vol Van zuchtend lover en vertrouwen Tot ik in die fluwelen klauw stik Hoe ik haar begeer blijft haar vraag Terwijl ze om een ander snikt En ik elders niets meer waag Dan een beleefde knik Uit het slipje dat rondslingert Snuif ik een vreemde geur op De sterkere kiem, de wilde wingerd…

vroegrijpe jasmijn drapeert zich elegant rond een wild tegenstribbelende wingerd wordt er echter subiet weer afgeslingerd door een klimlustige roos met zwarte band maagden klimmen dartel in palmen juffertjes verschuilen zich in ’t groen lonken naar het ontluikende seizoen terwijl ze meewuiven met de halmen maar als het botert tussen alle…

mag ik jouw tuin lenen om de stilte te horen en de wind traag en met geblazen wolken terwijl de witte rozen langzaam slingeren rond de groeven op de grond voordat de winter met verschraalde vlagen de maannacht laat betranen op woorden van steen en de wilde wingerd likt aan het slapend rood mag ik jouw tuin lenen zodat ik…