Alle inzendingen over wortelen

Berust in mijn gedachten achterwege de lange nachten van achter de coniferen mijn hoofd aan het verweren wortels in mijn ziel verstrikt als een debiel verweven in lange melancholie was ik maar als A. Jolie…

Als alle bladeren zijn gevallen en de boom weer leeg is dan vult mijn brein zich met wortels vanuit de grond van mijn hart het verleden verlaten alle gedachtes in het hier en nu maar herinneringen blijven van de bomen die tegen over mij stonden die ik zag, toen ik het licht zag de wortels van de bomen zijn spiegels van mijzelf al zijn…

nog altijd woon jij in mij en ik weet dat je nooit vertrekt wij zijn samen een geweest twee handen op een buik vier handen uit een buik dezelfde haren gelijkenis op bijna ieder vlak en nu jij dood bent leef ik met de herinnering jij blijft mijn wortel ik jouw tak…

toch ontstond er twijfel wantrouwen groeide aan de boom die zijn wortels onder haar voeten had gevestigd zij brak een tak nam een blad las de nerf en begreep…

Wie op het schoolplein voor de pesters juicht Zal men maar zelden strafwerk toebedelen Terwijl (zoals het helen leidt tot stelen) Zo'n pester voor gejuich altijd weer buigt Een voetbalbond die optreedt tegen koren Is dus niet vreemd. Maar domweg naar behoren…

Tussen twee snelwegen in staat de oudste boom van Amsterdam Z'n stam kent alle stemmen en alle graveertechnieken Z'n takken kennen alle winden en hebben oude fietsen, hevig onweer en kerstverlichting doorstaan Deze boom wil z'n leven in het rijke bos, waar hij vandaan kwam Het kwam er nog niet van en het zal niet snel gebeuren Z'n…

Een poging om zich uit te spreken in een zon beladen droom, wordt het begraven , in de zoom van het getij, waar het z’n voeten heeft geplant, proeft het van de natte klei, waarop de groene zoden waken, gevormd door de wortels van de tijd, die het zoeken naar de doden heeft gestaakt.…

Voor Omke Boom van machtige statuur, Wortels die zo diep in de Bodem verankerd waren, Reus die leefde van alle moois Om zich heen hier op dit Prachtige land, ons mooie Westerkwartier - Neergehaald door een Vroege najaarsstorm die Zich onverwacht liet gelden, Maar zijn schoonheid blijft, Laat voorgoed zijn sporen achter…

Ik kom uit bij de wortel En verdeel mezelf Onberekenbaar Spijt kan nooit vergaan Verdriet blijft al keer ik terug Oorsprong beheers ik niet Eenzaamheid ook niet Zelfs mijn eigen lichaam Weet niet van mijn bestaan Dit leven ken ik op mijn duim Dat zuig je er niet zomaar uit Maar leef altijd nog met de dag In mijn hart spreek ik Geef…

over velden met blauw bloesemend vlas worden schaduwen van de zonsondergang langer de beek legt de wortels van de oude boom bloot ik denk alles dichtbij weinig is onwrikbaar…

Wortels verdwijnen In een berg van hooi en stro Klinkt een zacht gepiep…

wat doe ik hier wie heeft mij hier geplant wat is dit ding onder mijn voeten dat vlak lijkt maar bol is beweegt maar stil lijkt te staan onzichtbare wortels houden me neer terwijl daarboven vleugels zweven en zwenken raken voeten niet los zijn armen krachteloze mensenwieken gevangen in onmacht gedetermineerd de blik op oneindig…

kleinkind op bezoek zij graaft naar haar wortels - fotoboek als schop…

Sedert zijn dood is mijn grootvader 0 ten hemel / 0 ter helle gevaren aankruisen graag opdat duidelijk wordt hoe dat zit. Hij was vader van velen, tuinman, burgerman uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien wel van toen klokken nog kunstwerken waren en nieuwe techniek. Sedertdien gingen er meer, trok mijn vader zich terug, (beleefd…

Wortels die zo vaak Al te vergeefs in de Diepte naar water Hebben gezocht, Levensbron die daar Nog wel is, maar Tot op de bodem uitgeput - Hebben zich nu naar boven Gericht, zoeken het leven Nu boven de grond: Aarde overspoeld met Overvloedige regen, Rijke modder voorzien Van voedsel en vocht - Ze hebben hun weg Naar…

Zijn we niet gebaat bij een aardse diversiteit, de oorsprong in de oer wortels van intimiteit?…

met de ogen dicht zonder een vleugje licht drijft ze mee op hoge golven als een kale tak van de boom waarvan de wortels afgesneden zijn in wanhoop en pijn en wereldse schijn de eerste willen zijn…

Mijn wortels zijn door een rivier omgeven, met water van het zuiverst soort, hoewel ik lig geveld voor dood is er één hoop, mijn wortels leven. Vrij naar Psalm 1.…

liggen m'n wortels? in den Haag? dat is de vraag Maar ik heb ze tast niet in het donker van aarde van hét ongeziene het vreemde .....ongewis Er is niets mis met m'n wortels.…

Ik word geschut en bewogen Wind raast door dit lijf Mijn wortels laten los Er is storm in mij Demonen bevrijd Ik wil al mijn wortels doorsnijden En meegesleurd worden Zwakte en kracht Liefde en haat Boos en blij Wie had ooit gedacht dat de lijn zo dun was?…

Prinses Irene kan met bomen praten Die zijn vaak hard en vangen alle wind Net als Bush en Bin Laden, maar ze vindt Dat zij hun strijdbijl achter moeten laten Ik ben benieuwd als ze elkaar gaan spreken Hoe diep ze moeten buigen om te breken…

Ziet gans het land wit van sneeuw in vlokken Files staan van Muiden tot Almere Waar men wil maar niet kan asfalteren Met aan kust de seinen ingetrokken Windstil zelfs bij zee gaat het niet stuiven Weer voor pop en bal laat ons maar schuiven…

Twee handen woelen in vochtige bosgrond Een stem. 'Tien dagen geleden - hier - veertig of vijftig.' Binnen de jaarringen is dit moment nog geen tiende millimeter dik. 't Graven stokt het licht druipt langs de stammen. Twee handen de polsen gebonden steken zwart biddend uit de aarde omhoog. --------------------------…

ik rol voorzichtig het papyrus uit breekbaar na zo lange tijd letters fluisteren betekenis vloeien rimpelend ineen tot muren water in de doorgang trekken karavanen langs vluchtend voor egyptes slang het is hun laatste gang na vele plagen daagt het beloofde land maar de wortel van gespletenheid raken zij niet meer kwijt de vloek…

( en zaden verwaaien ) Een traan ontrolt aan het verblinde oog weggezonken in het licht van oude aders Een hand ontvouwt levens ouder geleefd en jonger te gaan Het geheim kleurt zachte gezichten zonder des maskers treurnis Het is geen heilig moeten om de wilg te verplanten als wortels krom trekken Het is het verwaaien van het…

De dag was lang, schoot maar niet op, -planten weigerden wortel te schieten,- die maar niet leuk wilde worden omdat jij bent weggegaan met koffer en al. Zouden de kikkers nog kwaken en zou de zon en de regen nog een regenboog worden, of was mijn orde voorgoed ver- stoord en bleef ik een dode boomstronk?…

waar mijn wortels diep lagen in zandige grond. ik zie in gedachten kristalklaar voor de geest dat dorp in de kempen waar ik als kind dolgelukkig ben geweest ik hoor nog de oude fanfare en ook de meer moderne harmonie, de klok van de toren en soms alle drie.…

Wat als de wereld van binnen gaat beven, hevig de korsten doet scheuren en alles buiten de banen wordt geleid. Wanneer het zilt vervangen wordt voor lava en een moeder haar handen rond haar hart legt om het ritme van de angst in te tomen. Slechts om haar kinderen de kalmte te laten bewaren. Opdat de opvliegende schreeuw lichtjes dooft…

tijdens de ontmoeting van schaduwen blijft taal verborgen in onontwarbare kluwen het zwarte bloed sijpelt aderloos door de hersenpan het ego heeft er weet van weerstand is pijnlijk broos en het gaat aan niemand voorbij vaak al scherven voor het bakken in tere vormen of kleurloze brei men draagt het mee over de horizon heen zonder…

er knapt dood hout en glijdt langs takken die bewegen nog zwiept de wind een laatste keer en valt wat over is gebleven niet volgroeid in vele lentes magertjes gebloeid na zomeren in schaduw en nu aan aarde terug gegeven toch zijn de wortels gaaf de stam is fijn vertakt zij wordt nog niet gekapt…