Alle inzendingen over zaadjes

De vogels zingen voor mij en voor de hennep- zaadjes naast mijn stoel.…

Olifant en mug: beide zijn in Gods oog als zwevende zaadjes.…

het mistige gordijn Op mijn akker zal ik vertoeven nu ik voor je sta en zal je overdekken met wat door zaadjes is ontstaan…

van de minuscule zaadjes die ik in de vroege lente zaaide oogst ik nu de eerste vroege klinkers de medeklinkers volgen binnen korte tijd dus nog even geduld…

Ik was een kampioen in rietjes vullen Ze stonden voor mijn zaadjes in de rij Zo trok ik er een mooi zakcentje bij Maar hoor nu Wieke Paulusma eens lullen Mijn zaakje gaat door haar vast naar de kloten Al is mijn teelvocht vers en onbespoten…

Dus neem ik ook geen dames meer op schoot, Want dan gaan vast nog veel meer zaadjes dood.…

Dus neem ik ook geen dames meer op schoot, Want dan gaan vast nog veel meer zaadjes dood.…

Door het gespetter met zijn kuif raakte hij een trage duif die het tortelen vergat en van kop tot teen erg nat nog wat zaadjes van de erg doorweekte grond at.…

Ik geef een hymne aan de wind en tover een leger van glimlachjes die stralend hun zaadjes verspreiden. Ik open mijn voeten en laat de aarde stromen.…

soms zag ik de sneeuw op je smelten heb mijn zaadjes diep in je gelegd heb ook geschopt tegen jouw kluiten wat is goed en wat is slecht nu ik weet wat jij hebt te bieden kan ik niets anders voor je doen ik begrijp wat jij kunt verwerken lieve moeder, ik wil je groen…

Onze zaadjes worden verspreid, zo gaan we nooit verloren. Dat is waar, zegt de paardenbloem, wat goed om dit te bespreken. Want je hebt gelijk, zo heb ik het nog nooit bekeken.…

En ik plantte de tuin vol met zaadjes van wilde bloemen zag in gedachten oma’s huis met er voor haar tuintje met lathyrus zo teer en fijn de frêle bloemkopjes deinend in de lentewind even was ik weer het meisje zonder moeder even weer oma’s kind…

En ik plantte de tuin vol met zaadjes van wilde bloemen zag in gedachten oma’s huis met er voor haar tuintje met lathyrus zo teer en fijn de frêle bloemkopjes deinend in de lentewind even was ik weer het meisje zonder moeder even weer oma’s kind…

ik hoef geen zaadjes te planten die bloemen laten bloeien voor jou met onze handen vouwen we licht uit warme zonnestralen vragen wind en wat regen om ze kleurrijk te bewegen ze vervliegen weer snel tussen sluiers van druppels in de vrolijkste kermis van de hel…

“Nietus,” zei ze. ”Dat is omdat de aarde een bedje maakt voor alle zaadjes en zonder water gaan die dood.”…

Toen ik voor je koos, heb ik een stukje van mijn tuin onkruidvrij gemaakt, zaadjes gestrooid, wilde een mooi bloemenbed. Jij staat in de schaduw. Je plantjes vormen een wortelrozet, van wit tot donkerpaars in alle mogelijke schakeringen.…

gisteren fluisterde de wind haar woorden toe na een warme nacht vielen ze als rijpe vruchten in haar schoot de zaadjes van het goed luisteren hadden wortel geschoten juist het on uit gesprokene werd koesterbaar in de palm van hand en hart liefde straalde uit twee paar mensen ogen zo mild en zacht…

Ik wist niet beter dan je diep en indringend te verhalen van het seksuele leven van de aardbeien en de zaadjes buiten op de vrucht tot je bijna stikte van de lach, boos werd omdat je vond dat dat niet hoorde.…

- bent u de dood - ze hielden hun adem in er gebeurde niets mijn stem brak en ik stamelde tegen de Noordster - bent u het licht - met neerhalende zeilen gleed zij langs de dagen die voorbij waren gegaan ik voerde dan een gesprek met verleden en met heden met vogels en met bloemen met dichters in elk jaargetij en zag zaadjes…

Ze kokhalzen de ondode afscheidingen naar de wereld van zaadjes en nieuwe kiemen. Het meisje was allang afgestorven, maar ze baarde een vers nageboorte. En hij; het levende teren, lokt het ongedierte in zijn parmantig stinkende stronk. Ik ben mooi, raspt hij narcistisch.…

ingevreten totdat ze kloppend vol hun gastheer verlaten Stel dat er nog twintig mensen waren zou dat voldoende zijn om te blijven bestaan of zou met dat aantal juist het uitsterven beginnen onhandig en angstig in een groot woud waar het kleine welig tiert en luid Ben geen man van de wetenschap, maar toch je vraagt je af waarom er zoveel zaadjes…

de vreugde, de melancholie van mijn geschreven woorden verloren zijn ze mogelijk nog niet ze zweven in windstreken graven zich ergens in de aarde als zaadjes in een akkerland misschien groeien ze als blozende bloemen in ’t zand waaraan vlinders zich letterlijk minnen of wie weet strijkt er een zweefvogel neer en pikt er de vruchtbare…

Aan het werk dus: Zaad De spermakwaliteit holt achteruit Want weekmakers bedreigen al uw zaadjes Ze zijn bijvoorbeeld met steeds minder maatjes En wat er over is, zucht naar verluidt; 'De start is puik, in een stoot ben je er Maar man wat is zo'n ei onzettend ver!'…

in mijn tuin gaat alles anders, plant en bladknop kruid en zaadjes zijn gewetenloos spontaan. ------------------------- Uit: 'Mijn duizenbladig boek", 2005.…

Vandaag wens ik iedere vrouw, dat ze, zoals ik kreeg van jou door een zucht van hartstocht kusjes krijgt op heel haar rug als dwarlden bloesemblaadjes door een vlaag wind en bedekten haar hiermee en dat liefdevolle zaadjes bij haar binnenvloeien, wel of niet bemoederen zullen maar die wel blij ontvangen worden, als werd ze gezalfd op kwetsbare…

Dorstige zaadjes wachten op jou om het donker te verscheuren en de schaduw te leggen. Naakte takken, smeken kachels om nog één dag. Rivieren proberen zich de zee te herinneren en het rood droogt op handen. Regen, waarom ben je een douche voor het groen als je zijn leven kunt zijn? He regen, waarom val je op regen?…

O goddelijke gij smaakt zacht, zoet en zuur, zaadjes die in de mond zich tussen tanden laten vermalen opnieuw smaken zich losmaken verhalen, u smaakt naar meer Helaas mijn lichaam of is het mijn geest of beide samen kan u niet verdragen en ik betaal het zuur met rillingen rood aangeslagen delen maag en darmen spelen op in woeste doorloop…

ik spit de tuin om poot de aardappelen zaai zaadjes voor kruiden voor zolang het duurt plant de tulpenbollen snoei de rozen nu het nog kan verwijder het onkruid voor zolang het duurt maai het gras schud het hooi en alles zal wel goed komen voor zolang het duurt laat de tomaten rijpen en de druiven zijn zo zoet immers er is tijd…

Wandelen met de wind mee geeft minder frictie Wilde narcissen doen een rondedans pikken als kippen naar hun eigen grond De eerste pruimenbloesem strooit ze blaadjes als zaadjes Soms is er de lentelage zon, dan doen rossige pluimpunten aan je haarkleur denken Je zou de mooiste plukken We zouden naar huis gaan Je zou hen met je…

Want wat zie ik daar op de tafel benee, Wat lekkere zaadjes ,ik pik er één mee. Maar daar loopt ook de kat van de buren, Hij zit achter de struiken te gluren. Voordat ik het weet,springt hij op mij af, Maar ik vlieg snel weg,dat is zijn straf. Ik vlieg weer terug naar wie ik was, En sta weer te kijken,naar de vogels in het gras.…