Alle inzendingen over zwakheid

Het is weer goed gekomen Ik heb je terug genomen Je houd van mij , dat zeg je vaak Maar elke keer is het weer raak Je opvliegende buien, de haat in je ogen Terwijl ik je lief had, je nooit had bedrogen Ik kan niet zonder jou, zeg je daarna altijd weer, En dan proberen we het nog een keer Ik hou je vast, en kijk je aan, "Lieverd ik laat…

Wij mensen willen wel graag het goede Maar door onze zwakheden lukt dit niet We zijn steeds zo onzeker op dit gebied O, God, wil ons voor het kwade behoeden. U kent en weet onze zwakheden bij naam Wil ons helpen om naar Uw wil te leven Dat we naar het allerbeste mogen streven En dit proberen te toen in Jezus'naam.…

Het is om even hoe je mag heten, toch zal ik je strelen, om zovele dromen met je te delen, de zwakheid van je kracht, tot mij zal blijven spreken, tot je droeve ogen zullen breken, in een morgen of in de pels van een nieuwe nacht. ( Saudade 2, groet uit Lissabon )…

hij is mijn grijze haren mijn slapeloze nacht hij is mijn angst mijn liefde mijn zwakheid en mijn kracht ik vervloek het en vergeef hem wel zevenduizend keer hij is mijn kind ik hou van hem niet minder en niet meer.…

Hij is mijn grijze haren mijn slapeloze nacht hij is mijn angst mijn liefde mijn zwakheid en mijn kracht ik vervloek het en vergeef hem wel zevenduizend keer hij is mijn kind ik hou van hem niet minder en niet meer.…

Hij gaf mij Parkinson om mij tonen dat ook ik val onder het gewone een mens als iedereen met zwakheden en talenten Dat is alles wie ik ben vliegend als een vlinder stekend als een bij jij blijft de grootste een voorbeeld voor mij…

Het end bereikt van Lands End waar mijn zwakheid en spieren op de proef waren gesteld slaakte ik een unthinkable zucht of the largest lighting na ontiegelijk te zijn uitgeteld…

Op de grote levensweg met veel vreugde en moeite is het ook een heldendaad te kunnen strijden tegen kleinzielige hoogmoed vol kracht en durf eigen zwakheid en gebrek zien en dit niet willen verbergen voor de buitenwereld.…

En ons opbeuren uit onze zwakheid? Dank Heer, dat wij weten, U laat niet alleen. Als we het niet meer kunnen Heer En ons einde komt in’t zicht Dat ons oog dan op U mag zijn gericht Want bij U zijn we veilig, altijd weer.…

Het moeilijkste is zwakheid te tonen het zijn van warme handen, vingers die niet houden kunnen, knieën die omknikken, angstige ogen en, finaal de monstrans van zwakte: twijfel Gemakkelijk is het kracht te meten elkaar strelen en diep voelbaar zijn heet tot genotvolle uitputting; sterk als steppegras; groen, filigraan mooi zo is passie:…

Gedenkens taaie kunst en wens ik niet te weten: Ik hadd' er liever een te leren van vergeten. Zou mij te voren staan al wat ik heb bezweet In lijden of in vrees; het waar een pak van leed Dat and're schouderen als mijne moesten dragen: Zou ik ook al de vreugd van all' mijn blanke dagen In ene spiegel zien: een sterker oog als 't mijn Moest…

de regen van verveling spoelt de witte schoonheid weg die mij zo boeiend kon verblinden de grauwe werkelijkheid komt weer natuurlijk bloot te liggen onder deze zwakheid kom ik niet vandaan daarom staan er nu wat doodgezwegen woorden op de bleke wind van mijn gelaat…

er is geen loslaten zonder liefde, zegt de ochtend terwijl hij met een lemmet mijn huid opensnijdt ik leg mezelf te vondeling op veel te kleine bloemen samen met het geluid dat ik liefheb de avond zal van zwakheid spreken wanneer ik mijn mond opensper om regen zichtbaar te maken…

Na onweer, donder en bliksem, Waarin ik in een flits In al mijn zwakheden Werd vastgelegd, Mijn ik teruggebracht Tot het kale zelf, Begint het licht te gloren, Heradem ik licht en lucht, Word ik elke dag opnieuw Gezocht en ook gevonden, Elke dag opnieuw geboren…

ik heb ze uitgehangen aan de takken van bomen mijn zwakheden en dromen in kleur en kwaliteit gedateerd door onvermogen om ze onder ogen te komen het zijn geen geheimen maar het voelt fijner om ook de onzichtbare stukjes te delen hebben en houden is nu compleet de laatste rafels dansen op de wind ben weer zo gelukkig als een kind…

Ik wil u schoon vergeven Omdat ik wonder-schoon bemin; Vergiffenis in liefde Weet ende nog begin Ik wil u schoon vergeven Omdat ik bij mijzelve weet De zwakheid van m'n herte, De diepte van uw leed.…

De dagen verlaten dromen verstommen Mijn hart bloed, breekt gemeend grijpt resterende gebroken delen De doos beloofd een blijvende kijk zwakheid broos betoverend Vingers bieden broederlijke steun in de allerlaatste honger stuip Slaap zacht…

hij was een meester in het verleggen van verantwoordelijkheden die hij pas als laatste redmiddel naar voren bracht daarvoor speelde hij menselijke zwakheden tegen elkaar uit door ze alleen al te benoemen met een achteloos gebaar geknipt en geschoren kwamen zij timide onder het mes vandaan dachten een deal te hebben maar hij had…

Gistermiddag deed ik het nog, maar ik had onmiddellijk spijt, vreemd gaan die dingen toch: de gewoonte raak je niet kwijt. Ik wil het heus wel bedwingen, maar je verslapt daarbij zo snel en dan, ja zo gaan die dingen, ach, u begrijpt het zeker wel. Zult u mij betrappen op heterdaad, stoor u niet teveel aan mijn gedrag, weet dat het niet…

Poëten worden oud, de goede met de kwade; De middelmatige met mij; Dit hebben zij gemeen, veel tot hun eigen schade: Zo lang zij leven, dichten zij. Vergeet hen, die hen leest en in hun beste jaren Hen liefhad! ’t Is een zwak, en ik erken ’t als gij; Maar zwakheên zijn er veel bij grijze en schaarse haren, En deze hoort er bij. ---------…

"Oh, volmaakte slaap aan liefde gebonden, beschonken rust,weerspiegelt in tweespalt van gedachten, beklonken sprong in beider ongewisse golfstroom, blijft ongeschonden, berust in een omvattende droom, waar lust een kunst is van totale overgave, streeft naar gelukzaligheid, vernieuw en overleefd, zich verlicht in zwakheid.…

Bij God mogen we ons kwetsbaar opstellen Hij kent ons, weet precies wie we zijn Aan Hem mogen we alles vertellen Hij weet van onze zwakheid en pijn.…

Nemen is geven Dood is leven, elke zwakheid wordt in kracht volbracht. In de paradox is elke tegenstelling opgeheven: Dag wordt nacht en nacht wordt dag.…

Waar zwakheid en weerbarstigheid elkaar bestrijden in een ziekte opzoek naar evenwicht. Met geloof in hulp van God zal ik dit dragen. Mij geschiede naar uw woord. De tijd door God gegeven, zal ik voleinden; zolang dit aardse leven zich voltrekt. Doorleefd gebed gesterkt tot aan het einde hoopvol wachtend tot ik samen val met Hem.…

Onschuldig begin Speelse plaagstootjes Aftastende ronde Glimlachende knipoog Klikkende woorden Verkleinende afstand in ruimte Groter tijdbeslag Warme knuffels Troostende kus op de wang Vier ogen afspraak Groeiende magneetband Geheimenverklap Blootgelegde zwakheden Fatale kus…..…

Ik wil je zwakheid zien, je kracht om te zien hoe prachtig je bent. In je naakte eenvoud, Puur mens.…

Dat we zwakheden hebben weet iedereen, Dat hebben we allen wel gemeen. Sommige zaken zijn logisch, zo vanzelfsprekend, Komen vanzelf, hoe je ze ook berekent. Ons hart wordt misleid door nuchter te denken, En ons leven vertroebelt door al onze wensen. Doch we zoeken een uitweg in dit labyrint, Ieder hoopt dat hij de zijne vindt.…

in Heerenveen Reed sneller dan ze deed voorheen Haar schaatsen klapten driftig door En het publiek riep toen in koor Kom op ze zitten op je hielen Straks rijden ze je in de wielen Ze kwam toen bij de finish aan En wist ik ben voor goud gegaan Haar enkel zonder het textiel Bleek echter haar achilleshiel Dus de moraal van dit gedicht Uw zwakheid…

hij had de moed woorden op schrift te stellen die menigeen niet eens in handen durfde te nemen (tenminste niet in het openbaar) alles omtrent de daad en wat daar zoal bij komt kijken wist hij te vangen in tederheid en toch bleef het opwindend menselijk bijna met alle zwakheden en verlangens kortom hij had de lef poëzie te verrijken…

Spreek me aan..., praat tegen me, met mij, en niet achter mijn rug, over krachten en zwakheden..., Ík, mens, die al genoeg heeft geleden.…