Alle inzendingen over (zondags)rust OR geduld OR gijsbertha

Eens zullen bloemen bloeien en bomen in blad weer staan jonge dieren in ’t veld stoeien wij samen de paden op gaan. Dan zal ook de zon weer stralen met golven warmte en licht dan zal ik niet talmen of dralen te schrijven een kleurrijk gedicht. Over liefde, genot in de natuur klanken van menig vogelkoor de heldere lucht als azuur, maar…

Hoe moet dat dan: geduldig liefhebben, aanhoren, verdragen, opschieten en tijd hebben; dromen en efficiënt werken, de tijd niet vooruilopen maar ook niet achterblijven, tevreden zijn en niet voldaan, rust vinden in het onvoltooide.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

we wandelden door het bos ik, aan de hand van mijn vader tot de schemer van bomen schimmen maakte dan lijken alle paden op elkaar staat de auto bij elk dwaallicht 'een stukje rechtdoor en dan links, nog even, we zijn er zo' de dood van blinde wegen ging geduldig aan ons voorbij de zondag is al lang in een zachte doek gewikkeld…

Zal ik ooit zo geduldig zijn als het seizoen dat nu de bladeren doet vallen in de zekerheid dat er straks weer lente komt? Zal ik ooit zo warm zijn dat de herfstwind me niet meer kan afkoelen tot zwijgzaamheid omdat ik me geraakt voel? Zal ik ooit zo wijs zijn dat ik de dingen kan aanvaarden ook als ze niet zijn zoals ik zou willen?…

Heimwee naar familieklittenband, moe van zondags lege uren?…

Er is iets met de zondagmorgen als stilte heerst in vroege uren, die langer dan gewoonlijk duren. Dan ben ik thuis, en als geborgen. Nog nauwelijks begonnen kijken straten voor zich uit met auto's, fietsen - zo door de ruit als voor gebruik verzonnen. Het heeft iets weg van Legoland, een speeltje voor een kind dat elke dag opnieuw begint…

Zo zondag is de morgen zo zeg ik zie ik je graag zo zonder zeg ik zomaar…

het is weer zo'n grijze-grauwe zondag een dag waar niets hoeft, maar alles mag achter pc, mailen en telefoneren nieuwe spelletjes proberen tv is ook iets voor zo'n luie dag boer zoekt vrouw is wat ik zag morgen weer een nieuwe dag op het werk na onze doorstart staan we weer sterk…

De zon laat via haar stralen weten, dat zij de naam vandaag eer doet!…

De zondag is aan mij voorbijgegaan Vlug ging zij zonder vaarwel Onrustig lig ik voor het slapen Af te wegen wat ik niet heb gedaan Zoveel mogelijke zaken te bepraten Alleen mijn ziel onder het deken Geeft U mij eens wat aan Zo is mijn bed te verlaten Graag had ik iemand ontmoet Op de fiets richting het niets Een wisseling van de ware…

Het was op een zondagmorgen, de lakens lagen strak gevouwen, we baden tot de dove goden of we alsjeblieft dan eindelijk... We zoenden, een fermate, jij wist plotseling hoe alles moest, als de moeilijkste knoop, zei ik. En er was hoop. Later stonden we erom te lachen in de vuistjes van ons kleinste kind. Ik strikte de linten in je haar.…

De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d' in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een warm, van onbestemd verwachten, In zondagsstilte eenzelvig kind.…

het is zondag. en niets zegt me dat het nog steeds hartje winter is. in de tuin groeit het verlangen naar strelende handen.…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel!…

De geur van rozen een gebrom hoog in de lucht zo teder de wind…

Maar zondag zou toch vrijdag moeten heten want ik heb vrij op zondag en een proper geweten!…

ik dagdief me naar je toe, al besta jij enkel uit zondag en ben ik slechts jouw weekdier.…

Hoe mooi, hoe uitgekiend, om: juist op deze prachtige zondag, in al haar glorie ze haar warme stralen richting ons sturen mag!…

Weldra keert de rust weer terug. Water is geduldig.…

Er bestaan mensen die denken, dat ze bio-grafen of bio-logen zijn. Ze beschrijven levens en leven. Toch, zijn ze veel méér dan dat. Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

Overal drukte, overal tumult Overal gehaast, en nooit geen geduld Overal moeten, en overal kunnen Altijd gestresst, nooit geen rust gunnen Waarom toch zo veel problemen ,en waarom al die zorgen? Want weet je? Misschien is er wel helemaal geen morgen!…

alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…

De zwaluwen vliegen laag zonnestralen rusten uit nachtregens drenken de aarde. Misschien heeft god genoeg van het scheppen het lijkt wel zondag vandaag Een stem ligt in de hangmat schommelend te rusten, onder een appelboom, te rijpen van bloesem naar vruchten. (foto: Irene Verkerke)…

Wat ben je ongelooflijk arrogant Ik krenk je trots maar dat kan mij niet schelen Mijn bed wil ik beslist niet met je delen Vannacht is hier geen plaats voor jou vacant Maar in dit werk ben jij geen debutant Jouw zachte ogen noden mij tot strelen Mijn hart wordt week ik kan het niet verhelen Jij wint terrein en krijgt de overhand Ik zie de…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen, ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

Ik voel het ongemak om blijven waar ik ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten…

de draad weer opgepakt. na weken dubben, denken, ervaren dat alles kan verkeren! angstig blijven en gespannen, in plaats van zalig en ontspannen! geluk is een mooie deugd, maar juist daardoor duur…

Ik heb geduld elke stilte word hoe dan ook gevuld. Ik vertrouw mijn gevoel jouw woorden, vertrouwensakkoorden. Ik ben niet leeg maar een sein of teken en gevuld zijn weer mijn lege weken. Ik wacht. Ik heb geduld. Ik vertrouw. Ik ben niet leeg.…