5184 resultaten.
Mijn lichaam.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 628 Soms doe je niet wat ik wil en maak je mij van binnen even stil.
Je laat me de diepte van het leven voelen.
Niet makkelijk wat ze met verwaarloosde tuberculose bedoelen.
Zal het ooit nog zo zijn?
Alleen lachende dagen zonder pijn.
Niet te bevatten maar toch blijven hopen bijna 8 jaar lang met opgeheven hoofd door gelopen.
Bidden voor de wonderen…
Lichaam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 218 lichaam waarom blijf je weigeren
in mijn hoofd blijft het steigeren
je doet mij geen plezier
ik ben kwaad en vloek en ik tier
pijn ging je maar weg
luister toch naar wat ik zeg
ik speel toneel met mijn lach
maar ik heb nu een enorme terugslag
heeft iemand een goede tip
het duurt te lang deze pijnlijke dip…
Lichaam
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 224 Lichaam wat maak je mij kwaad
Waarom ben je nu niet mijn maat
Laat je mij stikken
Dat hoef ik niet te pikken
Stukje bij beetje
Dat weet je
Maar het ging zo goed
Daar gaan we weer
Een stapje terug dat moet
Nee, ik wil niet klagen
Maar je hebt zo van die dagen
Accepteren
Zal ik dat ooit leren!…
Lichaam te zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Denksels dwalen oeverloos
Door het brein, bezetten
Eiwitkabels die kronk´lend
Door mijn schedel gaan -
Gedachten gaan vruchteloos te keer,
Zonder ooit de uitgang te vinden
Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn,
Waarbij zij het lichaam vergeten;
Eerst maar eens het vel voelen
Waarmee mijn geest moet samenvallen
Voor ik verder opga…
Mijn lichaam...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 Als een boom
zal dit lichaam blijven staan
wachtend onomwonden
tussen het spel van licht en schaduw
tot haar vingertoppen sterven en
zuchtend ophouden te bestaan
de dans verloren...!…
onder nul
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 406 met de frequentie van eb en vloed
en een falende woordkeus worden
woorden op een hoop geworpen
ik grabbel op de tast naar iets
van waarde doch 't chronisch tekort
aan verbeelding speelt mij parten
bij het zoeken naar een onderwerp
voor een gedicht stuit ik
pijnlijk op mijn onwillige pen
en een inspiratie van ver onder nul
de som van…
Vluchtend zand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Geen goudkleurige akkers
met bloemgele korenaren
maar diepgebogen spijt
toen ’t spreken mij nog toebehoorde
in talen wereldwijds
het gezucht van falende duinen
en ’t zicht dat gelauwerd en tijdloos
de afstanden schiep werpt nu
stroken nevels met aan de randen
het stoffige vluchtend zand
zelfs het water krijt strepen
aan de horizon en…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.646 Verdrongen door een vale schaduw
Schuifel ik langs kale muren,
Besmeurd door vertwijfeling,
Uitgeput door gekwetste uren
Aan het eind van de dag,
Zo beklemmend zwaar,
Hoor ik alleen nog maar stemmen,
Zo verward en ondraagbaar
Ik beweeg als een vreemde,
Rusteloos in de tijd,
Gebonden door een cirkel
Neemt mijn falende adem afscheid…
Zonne Stra
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 237 Steevast sta ik
seconden te tellen
als taal struikelt
over z'n zin
bungelt huichelt
verder knikt
Telkens vallen
falende stralen
middels spraak
als hinderlijke steken
in de stilte;
de ketsende klanken
kloppen steeds weer
aan het oude zeer
van zwak glas
en jonge ogen
Maar het ligt ook aan mij,
leg de dolk naast me neer,
ik kijk…
Stiltespiraal
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 258 Tussen muren van eenzaamheid
krijgt de stilte nauwelijks ruimte
in volume van leegte
herhaalt het vacuüm een spiraal
ook zonder jou gaat de zomer voorbij
dwalen dromen tussen geesten
van overleden vrienden
die hebben gezien hoe jij
geboren werd
in dit zonderlinge land van stilte
en falende voorbehoedsmiddelen
ben jij het ongewenste product…
Waar moet ik heen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 209 Langzaam kom je zijn leven binnen
zonder te vragen of hij dat wil
'Waar liggen de sleutels nou?'
Soms ben je weg
denkt hij dat je niet terug komt
dat het een vergissing was
'Hoe kan ik dát nu vergeten zijn?'
Opeens ben je er weer
dwingend aanwezig
'Wat was die náám ook al weer?'
Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen
neemt…
Ik ben de kubus 1
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Net nu ik lag
En mij tekende
Getekend werd
Heeft elke lijn zijn
Klank, en elke stem
Zijn gewicht,
Toch gaat het niet
Boven het parallelle,
De ontbering van hart
En ziel, falende, wegende.…
- Nietszeggend -
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 144 nietszeggend en stil falend
warm en vochtig
wild als dieren, onwennig aangepast
aan het langzaam stervende bladerdak.…
Dood in de kop
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Waar het leven
Niet meer woont,
De dood niet
Langer wacht
Maar nu al
Is komen wonen
In wat mijn brein
Schijnt te zijn,
Terwijl het lichaam
Zo op het oog doorgaat
Met leven, nog,
Worden graven
Opengebroken
En vind ik de
Dood die uit het
Leven is opgestaan,
Is het alleen de dood
Nog die leeft…
Gebroken moederhart
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 699 geven wat ik bezit
genoot ik dagelijks van je ontwikkeling
hoe je mij zienderogen steeds minder nodig had
tot die ene dag
de grond onder mijn voeten wegvaagde
waardoor ik jou verloor mijn kind
hoe ik ook met mijn handen steen
voor steen weghaalde brak mijn
hart om jou mijn kind
verdoemd daar
mijn kind verdween
in het grote niets
falend…
Val
gedicht
2.0 met 27 stemmen 15.259 Wij houden
wij houden graag vallende
vrienden gezelschap hun falend
hun jasjes ontglippend
gereedschap onderscheppen wij met een glimlach.
Wij bouwen aan een toekomst zonder doden.
Wij wrikken aan de pijlers van pest.
Onze hartstocht geldt een leven zonder jou.…
Gespleten analfabeten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 terecht
De minister zet voor een paar miljard
nu onbevoegden in
Het zal niet baten want de kiem
ligt in het huisgezin
Vader spreekt kleutertaal
Moeder brabbelt maar wat
De kloof begon in de wieg
en werd een gapend gat
Geen drang en dwang
Dat zou de vrijheid schaden
Geen harde kennis-eisen
Dat is hier te beladen
Laaggeletterdheid door
falend…
Teveel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.395 Ontklede toen je lichaam dat je liet
liggen vlak bij mij lagen je armen die evenals
je benen en je buik, billen en borsten
naakt lagen...
Toen pakte ik toch de sprei:
het werd te veel voor mij…
lijf en koepletten van een levend lichaam
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.722 het levend lichaam loopt
in de rechter dij ontstaat
een gevoelloze spierlaag
als het lichaam gaat zitten
komt de dij weer bij
het levend lichaam lag
wel de hele nacht in slaap
wordt wakker met een zwaar
gevoel in de onderbuik
thermostaat van de prostaat
het levend lichaam ademt
maar als het de vage geur
van een roos wil opsnuiven
voelt…
Vrouwen, de gevulde van veertig
gedicht
2.0 met 100 stemmen 26.533 Vrouwen, de gevulde van veertig
zitten in hun vlees als in een
luie canapé. Wulps en weelderig
en weldoorvoed. Onderuitgezakt,
gewichtig opgepropt in negligé.
Ingekapseld, vetgemest
en opgefokt. Veelal voos dan vast
geslibd. Kooitje open, deurtje dicht -
stom wicht dat de geur van het hooi
is vergeten - vlinders van het zwaargewicht.…
Weer neergeschoten door het verleden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.229 Weer neergeschoten door het verleden
Lig ik verlamd met een berg
Herinneringen op mijn borst
Te zwaar om mij te keren naar het heden
Een gapend gat in de rug
Eens zal je leren
Wat je achter je laat
Komt toch weer terug
Kou langs de graat
Verstilt het hart…
paardebloem
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 960 Mijn geest zoekt een nieuw
Lichaam voor mijn ziel, ik leef
Al dagen niet meer.
Bevreesd zonder hoop,
Bedrogen, leeggezogen
Door dit vacuüm
Waarin ik als een
Levensloze zaaddrager
Zweef, vol verlangen
Wat grond te vinden
Om in te kunnen groeien.
Maar zelfs de aarde
Laat mij niet in mijn
Waarde.…
weerloos
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.345 de lange nacht sliep niet genoeg
het licht ontwaakte veel te vroeg
en regen striemde ruiten
het koude lichaam weerloos bloot
aan zwaartekracht van ouder lood
mijn binnen wil niet buiten…
Bejaard
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 2.236 Bejaarden heb je in soorten en maten
en op een dag, ben ik het ook.
Dus liefste vlucht nu het nog kan.
Vlucht nu we nog dansen,lachen en praten,
vlucht voor het grijze spook.
Want wat krijg je dan:
Gemier en gemeier, gezeik en gezeur.
Zo doof als een kwartel, dement als een deur.
Lekkende blazen, verzuurd tot het bot.
Verbitterde dromen,…
jouw lichaam
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.350 in het schijnsel van de heldere maan
blijf ik
even verstokt
staan
ware het als haar gloed,
over een rustige zee
straalt jouw schoonheid
mij tegemoet
als ik dan door jouw passie
heerlijk zal slapen
en na een nacht van dromen
stralend zal ontwaken
zie ik diezelfde schoonheid
voor eeuwig bewaard
als bij het eerste moment
waarop ik…
TROOST
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 839 Is het met je borsten mis?
Treur dan niet, want weet je,
Als je een bh een A-tje is,
Dan heb je toch een beetje.…
een suite van lijven met en zonder vitrage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 657 onder de burka
hoe zacht ze ook mogen zijn
de grote borsten
op siliconen
het grote borsten geweld
woedt in de lijven
het gevulde hart
loopt over van gouden bergen
met zon en zoet bloed
lekker warm in bed
pijn en geen pijn tegelijk
hoe wonderbaarlijk
modieuze meiden
bijna de hele winter
ontblote nieren…
Tweeling
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 776 ik ben een tweeling in mijn eigen lichaam
aan voeten en handen gebonden
samen spelen we mens erger je niet
thee en mariakaakjes staan op onze ribben
onze zusjes spelen met barbiepoppen in de linkerkamer
de rechterkamer is gesloten wegens restauratie
ik gooi nog wat blokken in het hartvuur
onze ingewanden rillen van de kou…
o ,liefde ik zuig je in mijn ogen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 449 o ,liefde ik zuig je in mijn ogen
als muts trek ik je over mijn oren
fameuze klanken besprenkelen
mijn tong – mijn huid in volvoering
als satijn omhul je mijn lichaam
geladen laaf ik mijn dorst
grijpend in deze storm
brand ze gaten in mijn kleren
blijf maar liefde, dring maar binnen
ik geef je wel onderdak
o , liefde drink me
jouw volheid…
nog
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.713 nog ben ik in naaktheid
van het afwezige
verstijfd in stilte
in het gestamel van betovering
een voorschot op het leven
nog blind in duisternis
vervreemd nog zal ik opstijgen
onaangetast in ontsnapping
beetje bij beetje uit het lichaam
nog nooit was ik hier
maar in teken van leven
werd mijn naam kenbaar gemaakt…