Alle inzendingen over OR eenzaamheid OR verdwaald

langs lijnen Ik ben verdwaald tussen liefde en haat, zoveel wrok, dus ik haal uit zoveel pijn, dus ik bind in wroeging een lijn breekt tussen jou en mij ik verdwaal.…

Ik ben verdwaald... verdwaald in mijn verdriet Op zoek naar de idealen van mijn dromen. Ik doorsta een lange reis en ben onderweg een grote spiegel tegengekomen. Ik heb mezelf bekeken me met vroeger vergeleken Ik ben niet meer wie ik was ben een ander geworden.…

Verdwaald in het leven Soms hebben we dat even Dat we het niet meer weten Door een duistere sluier omgeven Dat we even in duisternis leven Tot de zon weer zal doorbreken En de duistere sluier zal afbreken Zodat we door het licht zijn omgeven Zodat we ons weer op de goede weg begeven Zodat we weer verder gaan met het leven Zodat we de duisternis…

Een nevelig gebied bedwelmt mijn hoop, laat me verdwalen. Ik loop rondjes om mijn evenaar, draai wat doelloos om mijn as. Een horde spinsels dromt tezamen, vermenigvuldigt zich alras. 'K voel mijn bloed dat zich een weg baant. Maar de weg loopt krom, loopt dood. Ga ik deze kruising nemen? Of zie ik mezelf dan bloot? Ik loop verder langs de…

liet zij samensmelten als vuur en haar vrouwzijn tot diep in haar ziel verstond In een helder moment praat zij zacht en ziet zij de wereld vanuit een ander licht Voor heel even verschijnt er een glimlach op haar rimpelig zichtbaar oude gezicht De wereld om haar heen vervaagd en voelt zich verloren in haar lege geest Langzaam graaft de verdwaalde…

soms spant de wereld zich als een kruisboog zoekend in een cirkel naar een doel niet wetend waar het onbekende verblijft; laag of hoog de oceaan is tevens te groot voor mijn handen; ongeacht naar waar ik grijp en hoe diep ik ook in de diepte kijk mijn gedachten zijn als lucht eer zij kunnen verzanden…

herken ik ben te lang blijven hangen in het vertrouwde vastgeroest in de dagen van weleer eigenlijk moet ik mij onttrekken uit het oude echter, mijn hart toont geen enkel verweer het leven raast als een sneltrein voort vermoedelijk heb ik die trein niet gehaald op mijn gemak reis ik naar het volgend oord zodat ik bij aankomst niet ben verdwaald…

Verdwaald Tussen zomer en winter Dag en nacht Niet weten wanneer het ene begint en het andere eindigt De eeuwige zoektocht Naar iets wat ik nog niet ken Of wat ik vergeten ben…

verdwaalde mensen in de stad werpen hun schaduwen op straat geketend aan een doelloos pad bewegend in dezelfde maat diep bedolven onder vele smarten hebben zij zich in een waan gehuld die de leegte in hun dorre harten slechts met vluchtige verlangens vult ik lees de wanhoop in hun holle ogen en voel de pijn van hun verloren strijd terwijl…

Sporen tekenen mijn scherm met verdwaalde letters die elke eenzaamheid of het verlangen naar dode echo’s laten vergaan. Vergaan is stil staan en de tijd vragen waar hij op wacht. Vandaag en met momenten die onrustig maken. Verloren in deze ochtend die geen dromen vindt in alle gezichten die ontwaken.…

zo zoekt het hart zich een huis treft in alle kamers witte muren tikken van verwarmingsbuizen in ons is alles besloten daarbuiten sluimert eenzaamheid storm, wind en regen men gaat weg om terug te komen verliest om vrij te zijn verdwaald te raken handjes geplakt aan vogellijm…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Waar ik ooit zo eenzaam was toen ik zocht naar jou. Heb ik vast ideeën in overvloed. Nu heb ik geen idee.…

weg kwijt en leek in de leugen verdwaald De donkerbruine stilte kreunde in die donkerblauwe duisternis Doordat geen hem ondersteunde herhaalde zich zijn geschiedenis…

De ochtendbries verwaait de eenzaamheid van de nacht die je het gevoel geeft verdwaald te zijn in het dichte woud buiten jezelf waar krachten strijden met je hart het ochtendgloren betovert de stilte van de vroege ochtend geeft inzicht in de passie die op een dag je hart doordringt om eeuwig te blijven branden een…

met geur van zachte handen komt eenzaamheid alsnog naar binnen rakelt verdwaald verhalen op vanuit een veelbesproken tijd terwijl ik me had voorgenomen mij op mijn woorden te bezinnen het zwijgen toe te laten als in de nacht een stil besluit jij leerde mij dat kracht kan liggen in 't niet benoemen maar laat me nu dan nog ontdekken hoe…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Hij dacht aan verder gaan, maar hij was verdwaald in zijn gedachten, hij keek naar buiten en zag de volle maan, terwijl de heldere sterren naar hem lachten. Slapen met geesten is zo eenzaam, hij had alleen maar een signaal nodig, hij mompelde haar naam, dan was zijn onzekerheid overbodig.…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn ik om te zijn Mijn God, geef mij de liefde Laat me vrij, laat me gaan…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in Zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn 'ik' om te zijn Mijn God, geef mij Liefde Laat me vrij, laat me…

Mijn gedachten zullen roepend zijn als verdwaald zonder jou in woestijn gelijk schaduwen zonder vaste vorm zoals sluiers nevel in ochtendstond over velden zicht beletten.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

je rijdt in je rolstoel door de gang tot aan de afgesloten deur naar het trappenportaal je wacht op de bus ik geef je een kus je bent verdwaald in jezelf je kijkt me aan met nietszeggende ogen alsof ik in de verte sta woorden die ik zeg zweven schijnbaar hulpeloos zelfs: 'je bent de liefste, ma'.…