inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 99):

Het signaal

Hij dacht aan verder gaan,
maar hij was verdwaald in zijn gedachten,
hij keek naar buiten en zag de volle maan,
terwijl de heldere sterren naar hem lachten.

Slapen met geesten is zo eenzaam,
hij had alleen maar een signaal nodig,
hij mompelde haar naam,
dan was zijn onzekerheid overbodig.

Hij werd wakker met de zon,
toen iedereen nog sliep,
hij keek uit zijn raam, hij glom,
omdat de zon hem riep.

Toen wist hij het zeker!

Schrijver: Frank Niesten, 10 november 2001


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 12.578

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
josefien niesten
Datum:
29 oktober 2003
Email:
josefien.niestenplanet.nl
Leuk om een gedicht van een naamgenoot te lezen. Een positief gedicht met een vleugje spiritualiteit!!
Naam:
Marjolein van Kaam
Datum:
19 maart 2003
Email:
marjoleintje86hotmail.com
Hartstikke mooi!
Maar ik vind dan ook al je gedichten erg mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)