Netgedichten

netgedicht (nr. 37.907):

bezinnen

met geur van zachte handen
komt eenzaamheid alsnog naar binnen
rakelt verdwaald verhalen op
vanuit een veelbesproken tijd

terwijl ik me had voorgenomen
mij op mijn woorden te bezinnen
het zwijgen toe te laten
als in de nacht een stil besluit

jij leerde mij dat kracht
kan liggen in 't niet benoemen
maar laat me nu dan nog ontdekken
hoe stil zijn te verstaan

Schrijver: annabel, 6 maart 2011

annekest

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

taal

3.0 met 7 stemmen

219

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: lucas
Datum:: 7 maart 2011; In de stille hoeken
van je wezen
wasemt je licht
een bezielde, heldere bron
een wereld van woorden
die waaien over de weg
van je droomgezichten
zwaarbeladen
met bitterzoet verlangen

Naam:: elze
Datum:: 7 maart 2011
Email:: lia_elzehotmail.com; jouw zinnen zijn de ballustrades van jouw ziel, vertrouwd in nieuw klassiek, schitterend

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 7 maart 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; het stil zijn schommelt op verschillende hoogte...elk gelaagd met een ander en oh zo vaak diepgaand gevoel...Een erg mooi gedicht dat die stilte opzoekt, in mij.

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 7 maart 2011; Mosterd na de maaltijd kan soms heel heilzaam werken, ook al is de oogappel niet meer voor handen. Stilte heelt waar ware liefde gloeit. In stilte ervaar ik tevens de ware intentie van mijn geliefde, die zo diep gaat, dat ik vanzelf zwijg.

Geef je reactie op deze inzending: