Alle inzendingen over OR rust OR vertragen

vol in vertraging een doorgaande beweging slakkengangetje…

Alles verandert, mensen vertragen dat vaak -- met hun tradities.…

Je deed het moeiteloos, je was al continenten ver, voordat ik je ging missen, te gretig ingehaald, te veel gevergd, jij was alweer een klip voorbij, wuivend, leek zorgeloos, keek vanuit je hoge plaats op mij neer, ik maande je stil te blijven staan, wat je beantwoordde met nieuwe vragen zonder een stap te vertragen, verkoos je de…

Traag glijdend omringd door duister Berust ik zuchtend in het feit Dat de tijd zijn sporen nalaat Is dit dan vertraagzaamheid…

De taalvernieuwing maakt mij enthousiast, ons volk is vindingrijk in woorden maken, waar andere dan weer in onbruik raken als ze verouderd zijn of ongepast. Ik moest naar Schiphol voor mijn vlucht naar Praag. Dat ging zoals gewoonlijk vliegenstraag.…

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

Bij stilstaand water dat rust, in een maanbeschenen meer. Het is hoog tijd geworden, dat we de tijd vertragen. Kwantiteit is te veel. Kwaliteit te weinig. Prioritijd genoeg. Laten we de tijd vertragen. Dus. Van eventjes naar altijd, en dan weer terug naar NU! Naar waar we samenleven. Met planten om ons heen. Met mededieren.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

In mijn ogen is besef Vertraging van licht In mijn ogen is leven Dragen van besef Koesteren van licht…

Versnel me, vertraag me Beantwoord me, bevraag me Verlaat me, belaag me Prijs me, beklaag me Verdraag me Daag me . . . Uit.…

kijk naar de bomen met scherpe en brede toppen zij tonen de hoogte, groeien naar de lucht om bij tijd en wijle te dromen als de rust je wilt stoppen, zodat je even mag bekomen…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

In vertraging zie ik wat is, de eindigheid van de kosmos. Eeuwigheid is het tij, snelheid de vloed. En ik, wie ben ik, dat ik mag zien in vertraging? Eb ik weg in die grote zee als een traan? Maar ik, ik zie toch die ene druppel? De regenboog als een teken van een diep verbond. De duif heeft het begrepen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

uit heksenketel ontsnapt,rustig thuiskomen in een toverbos joz.le bruyn haiku 27/01/202…

nog één keer strijk ik door jouw haren vol ongeloof en verdriet wat eergister nog gewoon was is dat vandaag helemaal niet twee-en-een-half, je kwam net kijken rende zo de wijde wereld in nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten zorgt jouw einde voor een nieuw begin…

stil bewoog je hand boven mijn huid het was geen raken meer een vriendelijk vragen net geen ontmoeten wel een warm begroeten in een vluchtig eerste verkennend contact getraind als jij was voelde je energieën ontspannen de hunker naar meer in verbazing opvlammen jij lachte om de focus in rust te vertragen leidde af…

De akker lijkt een spiegel door zon aangeraakt Ik wandel erlangs vertraag mijn pas ontdek in deze spiegel: verten.…

met zwarte lagen dekten wij ons toe behalve zij die dat door branden nog even wilden vertragen een lach van het is mooi geweest was niet altijd feest maar wij hebben voor ons werk gestaan de plicht gedaan het gaf rust aan nabestaanden te weten dat zij die gingen nog altijd deelden in het fysiek en geestelijk aanwezig zijn in…

woorden zijn hier onkruid zij zouden gevoelens verkillen ik zwijg derhalve verder kan zo de hongerige rust vol met bewondering stillen…

Vertragend schikt zich de leugen ontsprongen aan een vuige list gedrukt door een vuistdikke stempel existentie voordat ik wist Warempel…

Op de donkerrode tennisbaan suist een bal heen en weer. De tribunes zijn leeggehaald uit veiligheidsoverwegingen. De formule bevredigt: de spelers imponeren als tijdens een topwedstrijd. De lichamen in de juiste posities. Tot moord in staat. Nu en dan slaat de vermoeidheid toe in de vorm van een reeks troebele gedachten en het spel wordt gestaakt…

Jaren vliegen spontaan voorbij, terwijl dagen kruipen mogen. Minuten kunnen stil gaan staan. Herinneringen koesteren, is oude kennis vergaren. Is denken in verleden tijden. Geloof in verwachtingen, spiegelt onze toekomst voor. Hoop, die nooit doet leven. Tussen verwachting en herinnering, wacht de werkelijkheid op ons. Hier vraagt aandacht…

Droevige omhelzing van lucht en land waaronder een wenend kind traant in wolken van zure wind, neerslachtig door hartstocht overmand. Weemoedig land, verzopen van verdriet doordrongen van kil bestaan onder snakkende lucht, in grijs vergaan en geen zonneschijn meer biedt. Zijn het "her-ineringen" die smachten doen, zinnen verzinderen?…

zuig mij in je armen redder van de nacht vertraag het doodse malen over het vermaledijde aardse dwalen zing met mij over jeugdige frêle velden die glooien in de einder van mijn dromen zij zoeken warmte met liefde te omzomen zodat engelen de tederen maken tot helden zuig mij in je armen redder van de nacht vertraag het doodse malen over…

De slak luiheid en vertraging. De nieuwe mens wil vooruit. Leidt een zittend leven. Houdt van gemak. Wie veel snel wil, versnelt zijn tijd. Vooral mannen. Ze doen dat. Sneller. Aandachtige mensen zijn slimmer. Ze vertragen de veel te snelle tijd. Ze willen weinig langzaam. Lang leven de slakken.…

Beeldschoon jouw afscheid langzaam kleurde de lucht rood in Zomerland…