in het woud van morgen

raap de bladeren, mijn zoon
in het woud van morgen
ze vertellen van wat is geweest
maar vooral wat komt
en dragen de vergankelijkheid,
het sterven,
doch ook de nerven
van wijsheid die bevrijdt

buig, mijn zoon
voor de aarde in bloei
vertraag je pas
bij het voelen
van het zachte mos
denk daarbij
aan de mensen
die onevenredig woelen

kijk naar de bomen
met scherpe en brede toppen
zij tonen de hoogte,
groeien naar de lucht
om bij tijd en wijle te dromen
als de rust je wilt stoppen,
zodat je even mag bekomen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 september 2007

julius-dreyfsandthotmail.com

levensweg inzicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 19 stemmen 463