Alle inzendingen over OR scheppen

Zo'n overtreding kost je scheppen geld dus heeft hij snel de foto nabesteld, verwachtend dat die in zijn voordeel sprak. Toen zag hij het bewijs met eigen ogen en zei teleurgesteld: Ach shit... bewogen.…

over het scheppen van de juiste afstand weggaan om te blijven, jezelf herkennen in wat is geweest en verlangen naar een beter onherkenbaar dubbelleven je met het andere gewone omringen getroffen worden door een détail mezelf en jou daarin tegenkomen me afvragen hoe wij zijn gegroeid…

De dans een kans om te ontsnappen aan de werkelijkheid Een nieuwe werkelijkheid te scheppen even God & Godin te zijn in de beweging van handen, vingers benen en voeten met elkaar in strijd Ik kan nauwelijks adem halen mijn ogen als op steeltjes.…

ik ben een lepel in het rek hang maar wat en wacht tot ik roeren mag te bedenken (en dat is gek) dat men dag en nacht op mij rekenen kan, elke dag het is een hele eer -zonder op te scheppen hoor dat ik telkens weer kopjes krijg, daar leef ik voor…

't Is zomer-nacht. De glinsterende stoeten Der starren wijken róndom, eindloos-diep; - 't Was, of de stilte plechtig tot mij riep: 'Bid! op de starren rusten Godes voeten!'.... Ik weet, ik weet niet, wie de wereld schiep, Of ze is geschapen, of we aanbidden moeten, Wat wij als Leven, Ziel of God begroeten, - Of eeuwig slapen zal, wat eeuwig…

in spaarzaam verlichte nachten laat zwarte inkt op maagdelijk papier nog de prachtigste woorden zien geen topgedicht later misschien de sterrenhemel trekt aan mij voorbij met ongekende kleuren in landschappen van ver ook als paradijsjes die de schepping overleefden voordat zij adam en eva kregen woorden spelen zo hun eigen spel…

Ik weet, dat geen die later dit boek leest, 't Begrijpt, - en wie de wereld gadeslaat, Weet dat zij slecht noemt wat zij niet verstaat, En goed het niet-verstaan van eigen geest. Maar ik, die dit boek schiep, ben niet geweest Schepper van 't niet-verstane, in andren kwaad, Maar van het wél-verstane - en, naar hún raad, Goede in mij zelf en…

zij heeft de doorregen bloemen gevaasd die ik haar heb geschonken er een schitterend kunstwerk van gemaakt waar genen met nieuwe kleurdeeltjes verschenen balanste harmonie in bloeiwijze de schepping volmaakt het naturel groen van jouw vingers deden de finishing touch aan het sprankelend ontstaan van een nieuw gat in de markt…

als de mens weer zijn god zou scheppen zo hier en nu in deze wereld en deze tijd dan zou hij vragen wat hebben wij nu nodig menselijk hersengeknars zou tranen deppen hij zou geen god met achterkamers wensen geen god die juichend sprak over politiek en niet zo’n god die Arabieren krijgshaftig verliet niet een die Afrikanen verdroogd liet sterven…

jij bent niet toevallig gekomen ter voorbereiding schiep ik jou in zeven dagen dromen boetseerde uit de beste klei jouw ranke vormen pimpte je op van teen tot top jij droogde naturel in aardse schoonheid het vleugje galaxy gaf jou al snel een goddelijk perspectief in het glazuur smeulde vuur dat fel opvlamde in de uitbundige…

ik zag haar ogen lachen zij schoof gekleurde delen in elkaar zonder dat zij vloekten verbazingwekkend snel vouwde en boog zij uiteinden tot hoeken in een vrijwel leeg heelal schiep vormen zonder dissonanten in harmonie naar alle kanten met als enige leidraad het spectrum van aard na alles en de zevende dag had zij het gehad…

Het landschap? Het was gewoon ik die mijn hand uitstak en wat objecten uit mijn vel strooide! Nu ben ik moe en laat alle meren zich terugtrekken onder mijn oogleden want mijn tong is van leer en mijn huid staat vol eelt door het afwerpen van onderhuidse spinsels. Ik noem het geen afscheid het is een land van helen in wording.…

ik ben de schepper niet als ik de golven zie in perspectief met hoge luchten en mijn kleinheid me doet vluchten met zand in mijn hand als verbondenheid met strand aarde en het uitgestrekte groene land het donkere blauw van eenzaamheid en stilte mij trekt naar het verre heelal waar het woord verstomt licht gevangen zit in gaten…

Staande gespierde trots gesmeerde kleiën billen in een mist van elementen Handen van steen en water Kneden, kneden, kneden de essentie geslacht op uitgerafelde tafels van vlees Het gebed van organen wachtend op een verhullend teken Getekend de akte van de lendenen Perfide onvermogen van de perfecte lichaamscurve en het ziedend persisteren…

wat bewoog de dichter de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn hoe te achterhalen wat de dingen waren voor ze neergeschreven zijn wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels en het trekken van de lijn was het afzien of verstrooiing was er wilskracht deed het pijn waarmee de klanken zijn gevormd trilt wat na in rijm nimmer…

Wat nooit bestond, laten bestaan. Wat onbegrepen is, begrijpen. Wat blind is, laten zien. Wat bedekt is, ontdekken. Wie dood is, tot leven wekken.…

Het is onhoudbaar de schijn te vertalen in een spiegelbeeld Op beide afstanden iets wijder dan schouderbreedte net boven schofthoogte trek ik een lijn Rechts van mij het bos een decoratief monoliet afstekend tegen het glazuur, mijn plafond daaronder was ik het groen in gedachten met hier en daar een weider van koeien voor de authenticiteit…

Een blad papier te zijn wit halsstarrig wat onder de huid zit gepropt in de keel gesloten in zichzelf Ik trek een horizon met witte potloden wit en maagdelijk ontspruitend uit een wonder gekropt uit mijn lichaam zelfsluitend Halsstarrig teken ik witte V’s vogels in formatie het wit op 't witte landschap komt tot leven de vloed steekt…

God schiep als een voorbeeldig dier de nijvre mier. Zijn tweede schepping was nog beter: de miereneter.…

Ik weet wel dat zoiets beslist niet mag, maar banen scheppen is een goed motief en daarbij bleef hij zeker niet passief. Toch mooi, hoe hij zichzelf van werk voorzag. Eén opmerking tot slot van dit betoog: gelukkig was hij geen gynaecoloog.…

Onbekende scheppen met de leegte van de nachten beladen, in jouw haven liet ik zinken. Roze orchidee met mijn handen maakte ik weer levend.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

ik veegde langs blauw maar het wit wilde niet wijken zocht hogerop waar beweging alleen al tot grote strepen verijsde al ben ik god mijn hand kan niet scheppen in een aards beseffen pas in het zijn kan ik ervaren hoe het is om het goddelijke voor tijdelijk te evenaren…

gebakken stenen gestapeld naar eigen aard nemen ruimte in gebruik scheppen uit het niets een tastbaar figuur openen een eerder niet bestaand luik waar cement een besmuikt rijm voor het collectief vergaart ze dichten het licht tot muur…

Oh Gerd pas nou toch op met wat je zegt Nou zat je weer bij Buitenhof te kleppen En over je successen op te scheppen Dat moet toch straks bij Geert weer uitgelegd! Nu even op tv de bolle bof En straks weer op je knieen door het stof.…

Wie samen wolken blazen, scheppen rust en ruimte. Wie diepe rust beleven, beseffen wat vrede is, en wat gelukzaligheid.…

De zalen zitten vol bij elk concert, Als Boef of Kleine Viezerik daar rappen, Ook Nasty, Lijpe weten sfeer te scheppen, En lof voor Rotjoch, die geridderd werd. Ik denk, omdat ik streef naar nog meer roem, Dat ik mij voortaan Stomme Klojo noem.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

wie nieuwe dagen wil scheppen zet de zakken met oude ideeën op straat gezichten die je niet kunt zien zijn altijd vol van mogelijkheden wie voortdurend in en uitzoomt zoekt naar het mooiste perspectief harten die in slowmotion kloppen vinden een mooi moment om op te houden…

Met handenvol Scheppen ze hun vervoering over mijn levenloos lichaam Overladen me Met Judasbloemen…