Alle inzendingen over 1 januari

Zo vieren wij het nieuwe jaar met een ren en duik naar elkaar van het frigo toilet naar bed naakt klappertandend van de kou maar dat is slechts een moment dan sluit het dons zich over ons ontdekken we een lichaamslijn die onze beide lijven huiver strelend snijdt voeden we ons met de illusie van een even eeuwig zijn…

25 januari staat in het teken van rust, Dus niet smakken, al is het dat je er meer van lust. 25 januari staat in het teken van stilte Warme voeten, weg die kilte 25 januari staat in het teken van vrede Die nogal met voeten wordt getreden 25 januari staat in het teken van concentratie En dát is nou iets wat ik heel erg graag zie Maar het…

Eenmalig nieuwsbericht (in plaats van kaarten): Tot ons verdriet zijn vanaf volgend jaar De crematoria hier de sigaar En geven ze massaal de pijp aan Maarten In januari moet de deur op slot Want vanaf dan heerst er een rookverbod…

“Ja, met de brandweer, u heeft brand ? O jee ! Waar vuur is, is waarschijnlijk ook veel rook. Wat zegt u ? Een probleem ? Dat denk ik ook, én vuur, én rook, het zit u echt niet mee ! Da’s niet het rookvrij werk dat ons beloofd is, wij komen wel wanneer het vuur gedoofd is”.…

Bij Unox is een staking uitgebroken En dit was wat de stakingsleider zei: "De werkplek hier is allerminst rookvrij Zolang wij al die worsten moeten roken." Natuurlijk staan de stakers in hun recht Zodat de rookworst vast het loodje legt.…

de echtheid van het leven zachtjes wuif ik haar weg even hoor ik nog vuurwerk verder weg en toch dichtbij dat het jaar verjagen moet dat ik liefst vergeten wil de uitgelatenheid vervaagt in de nevelmist van alcohol als ik langzaam mij verdrink in de euforie van het delier dat mij daarna dartelen laat als de lammetjes in de wei met brallende…

Eind januari. Over de Pielisvlakte daalt de winterzon.…

eind januari - lenteknopjes op de uitvaart van herfstblaadjes…

Het jaar begon goed op 1 januari het was droog toen ik opstond ik zette 's avonds ervoor al de wekker deed het licht aan van het aquarium Daarna ging alles fout, erg fout, er viel van alles uit de lucht ik was er niet op bedacht, jij? niemand zag het aankomen, niemand?…

Op 1 januari 2006 telde het dorp 742 inwoners.…

Eén januari – een peuter lakt haar nagels met chocopasta…

en zich wijd uitstrekt over mijn netvlies in de enige waarheid januari je wenst mij over je zon heen te kijken, zo bescheiden en grievend ben ik, van de snijdende kou in mijn ogen, als januari nieuwsgierig en ingetogen.…

Wanneer je aan de vloed ontkomen bent Dool je nu half verdwaasd tussen de lijken En bukt je keer op keer om goed te kijken Of je misschien nog één van hen herkent. Want je moet weten waar je liefste ligt, Dat is jouw identificatieplicht.…

De zondagsrust kwam andermaal ter sprake: Het deugt niet dat men winkels openstelt. Maar wel gaat men dan naar het voetbalveld Om slaande ruzie en kabaal te maken. De zondagsrust duurt blijkbaar één kwartier: Tijdens de pauze dus, zo rond half vier.…

d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1 1 1 1 2 1 b c b a g b a g 1 1 1 1 1 1 1 2…

0 1 0 1 0 10 1 01 1 0 1 0 1 0 1 01 10 0 1 1 0 0 1 1 0 0 10 0 101 0 100 1 1 0 1 0 0 1 1 0 0 01 1 0 11 00 1 101 (Aan mij zijn al die woorden niet besteed, U zult van mij dan ook geen toespraak horen, Ik dacht, ik zeg het u maar van te voren, ’t Is handiger dat iedereen dat weet.…

zeg jij neen, ik zeg toch dat het januari is en alle vluchten zijn al volgeboekt…

januari 2010 met oostenwind over de Deldeneresch... bevroren tranen in de bedding van mijn wangen…

. --------------------------------------------- 'Meer daklozen door verscherpte regels' 3 november 2008 AMERSFOORT - Door de verscherpte regels dreigen duizenden mensen met een lichte handicap met ingang van 1 januari geen zorg meer te krijgen.…

Doe geen suiker Bij de honing, Ze is zo Al zoet genoeg - Wat nijvere bijen In alle eenvoud maakten Moet door de mens niet Nog eens dunnetjes worden overgedaan, Wat de bijen maakten Is immers zoet genoeg Is immers goed genoeg…

jij drong binnen in mijn huid ademde mij slechts door jouw mond en bewoonde elke porie tot ik je uit zou zweten in nevels van vergeten maar indringend als jouw zijn was in mij wasemde ik enkel tranen waarin ik jou niet vergeten kon en ik liet jou binnendringen in mijn adem ik nam met elke levensteug ook een deel van jou in me op jij…

glazen hart geblazen in de ronding van jouw liefde als zandkorrels zo talrijk zijn de scherven waarin het breekt jouw vuur doofde niet maar angst verteerde jou en je ging heen liet mij achter met schilfers vol glazen pijn elke keer weer lijmt mijn hart zich met kleuren van de zon huilt in de regendruppels de dauw van een nieuwe dageraad…

sterren houden de nacht gevangen in een zilveren schijnen van maan en droom het zwarte wijkt voor het licht zichtbaar trillend dansend rond de spiegelende ginsteringen op het water stilte houdt de nacht in haar greep wanneer een uil zacht roept in stereo een antwoord echoot het duister uiteen, hoorbaar stil als het zachte klotsen van het…

ik ving jouw kushand met mijn ogen en beantwoordde jouw zwaaien met een zonnige lach maar in mijn blik leefde reeds de stilte in de schaduw van de dood toen verlangen stierf in 't weten mijn hand had voor het laatst jouw lieve lach gespiegeld in het kijken van mijn ziel…

in het uur dat verloren lijkt te lopen tussen het einde van de nacht en het aanvangen van de dag ontwaakt in breekbaar licht de morgen het stille van de dageraad tooit zich met gouden randen en kleedt de dag weer aan met oranjerood satijn snaterend rimpelt het gladde water op de zondoordrenkte spiegel waar in eindeloze cirkels de nacht…

ik draag jou mee ik draag jou mee in veel te grote zakken van een lentejas die ik nog steeds niet uit kan trekken ik voel jou in mijn handen wanneer mijn vingers dwalen door de leegte van verzamelde herinneringen van ogen, lippen en een lach gevangen in hen beiden van puurheid en gevoel, liefde naakt ontvangen in een ziel en 'k…

ik ween mijn tranen aan de binnenkant enkel ik zie ze nog huilen traag volgen ze mijn wangen (aan de binnenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik wil wel verder gaan en ik heb je losgelaten al blijft gemis en verlangen leven in mijn verdriet ik huil niet meer om jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt…

doelloos dwalen sterren door de nacht ze missen je ogen die verlangende blik tevergeefs zoekt de maan het geluid van je lach want je verdween om voor eeuwig te drijven op de golven van dromen die zich verbergen in elke ster en misschien had je moeten wachten was je droom reeds dichtbij maar je wou naar de schommel om te zweven door de…

Men brengt zijn kind snel naar het klaslokaal En laat het in de pauze overblijven. Men heeft helaas geen tijd meer om na vijven Ook nog te zorgen voor een avondmaal. Ben benieuwd hoe lang het nu nog duurt Vóórdat men zijn kind naar kostschool stuurt.…

Vanuit de coulissen van de hemel strooit zij haar stralen over de aarde Zij verwarmt nog niet nog bleek is haar licht Licht zo oorverdovend stil en kleurloos bleek stil als het lied van de doven bleek als de schaduw van de dood Er zijn sporen van eeuwig lijden een heldere bestemming ontbreekt in het niemandsland tussen dood en leven tegendraads…