58 resultaten.
Dit Eiland
gedicht
3.0 met 19 stemmen 4.536 --------------------------------
uit: 'Voorbij de wegen', 1920.…
Konijntje
poëzie
2.0 met 4 stemmen 2.106 .
--------------------------------------
uit: Onze baby's (1920)…
De Grote Oorlog (4)-Werbeek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 Werbeek
Omstreeks 1920
---------------------------------
De oogst komt eraan
het werk moet worden gedaan.
Twee mannen ontbreken.
Met elke houw van de pik
snijdt de smart in het hart.
--------------
Tranen van verdriet
om onherstelbaar verlies.
Miljoenen treuren.…
Laatseptembermorgenlicht
gedicht
3.0 met 18 stemmen 13.018 geding
Straalsgewijs ondervraagd
Staat 't nachtelijkste ding
Met potenvol vandaag
Het lichtrequisitoir
Maakt alles recht en klaar
Vaas liefste en trompet
Zijn bij elkaar gezet
Naar ninivehse wet
Van 't onontkoombaar daar
----------------------------------------------------------------
Uit: Verzamelde gedichten (1981) van Paul Rodenko (1920…
EENVOUD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.428 Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen,
Die op ons wegen staan als bloemen van het veld…
Verdoken in het gras, door weinigen geteld…
Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen.
‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt
Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt:
“ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…
O DOOI-WIND
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.092 O dooi-wind, dooi-wind, dooi, o wind, o dooi!
Gij die van ’t zuiden aanvliegt, maak, o maak
Dat al, wat stokte, weer op gang geraak’,
Dat al wat dor is, word’ weer mooi!
- Ik ruik de geur alreê van gras en hooi
Uit gras en zooi – en dat weer ’t al ontwaak
Tot nieuwe muziek en zangerig vermaak,
Dat ook ikzelf uit kille koude ontdooi!
Ik zie…
Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.668 Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd,
een zuivere vrucht, een reinblank ooft,
zo zal het liggen in de schalen
van mijne handen, de goudovalen,
dat mijne mond het proeven moge
het rustgezicht, rijp overtogen,
met de lippen, die zwellend openbreken,
de volzoete en met de neergestreken
koele oogleden en de tere âren
in de slapen, de holle…
M'n poëzie
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.071 O! Snaren van m’n jonge ziel
Ik voelde uw trillen zacht,
Wijl ’t woordje op u nederviel,
Dat door m’n tranen lacht.
O! Zacht en zangerige woord,
Waarin ik peerlen vind,
Hebt gij m’n vreugde niet gehoord
Toen ‘k worden mocht uw kind?
O Gij, die m’n gedachtjes kust
En wiegt m’n droefenis,
’t Is of m’n innerlijke rust
Door u beveiligd is…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.765 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing een scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw arduinen richel
Hier en daar vergroend van mos,
lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder…
INTERVIEW
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.148 Een interview? Waartoe? 'k Beeld nu al jaren,
— En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord -
In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord
De stemmingen, die door mij henen varen;
En al de beelden grijp ik bij de haren,
Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord,
En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord —
Mijn duistre Stijl, goddank…
Zee
poëzie
5.0 met 1 stemmen 598 O,'t leven van de zee, waarbij ik was gezeten,
Dat aanzwol uit een ruimt' waaronder bergen staan,
En tot mijn voeten kwam met dreun en kolking slaan,
En in een zwalp uitzwom van ruiseling verreten.
Het doffe strand was rood als leme, antieke vazen,
Beklompt met stenen, grijs, als schaalgedierte donker,
De lange leking straalde en droop…
BLOEMEN-TENTOONSTELLING IN DE HAARLEMMERHOUT.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 820 Wat tronen opgericht — en geen vorstinnen!
Hoe heffen zwarte stammen 't dak omhoog
Van baldakijn of luchten glorie-boog,
Hoe wijken hier bossaadjen tot beminnen
Verlokkend, zoden om de dans te ontginnen
Van reien, daar zich licht-gewiekt bewoog
De voet, die droeg de schoonste bloem omhoog:
Gestalte, onwis zijn 't vrouwen of godinnen?
Geef…
Sterven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 783 Wat machtige deining hief het teer lichaam
En deed het weer in wilde branding zinken ?
Wat verre wind deed kreet na kreet verklinken,
Alsof die over wilde golven kwaam ?
Was het een klacht, een vraag, een lieve naam
Uit lief verleden in een plots herdenken ?
't Scheen al zo ver : wij wilden u te ons-waart wenken,
Waar wij aan veilige…
Gij zijt het midden maar van dit gedicht
poëzie
4.0 met 1 stemmen 699 Gij zijt het midden maar van dit gedicht:
Een zelfvolmaakt, goddelijk gaaf fragment,
Maar in de tijd zonder begin of end
Met al wat al-schoon door dit donker licht:
Diep uit verledens sproke vreemd-bekend,
Rijmend naar U, rijst mens- na mensgezicht;
Vanwaar der toekomst meer luideloos ligt,
Deint Uw echo met ver-eeuwig accent.
Voor…
Een purperen vlammetje
poëzie
5.0 met 3 stemmen 504 Een purperen vlammetje,
kreitst en kranst
een vlinder, een vuurrode vlinder,
en glanzedanst
en zwiert en zwaait
en licht en laait
nu hier dan ginder,
doch komt en keert altoos, altoos
naar de zelfde roos!
Duizend bloemen met open monde,
duizend bloemen geuren in 't ronde...
De vlammende vlinder ziet er één
en anders geen…
DE OUDE ZIJDE.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 602 Wij zitten hier zo licht, mijn vriend, en kijken
Over de tijden heen en deze stad
In het gezicht van die kerk, die zij had
In 't vorig g'loof en oer-staat, die moest wijken
Met met 't getij der tijden, dat 't ging lijken
Een sprookje, een geur wel, die vervloog, gevat
In dat relieken-doosje, eens alle stad,
Waar restjes van bekartlen nog de…
DE BLOEIENDE BOOMGAARDEN.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.016 Bij maan-nacht zouden zij te samen komen
De dag valt lang voor wie de liefste wacht.
Ten akker trok al 't volk. Schoon haar de wacht
Op 't haard-vuur werd vertrouwd order de vrome
Schaduw der schouw en 't maal, wat zou zij schromen?
Is 't niet of nu reeds haar wat wonders wacht
Order het licht van hoge middag zacht?
Fluks is de sluier en…
Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.753 LXIV
Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren,
Worden de sterren in de nacht geboren,
Vuurbloemen die de rijzendranke roeren
Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.
En waar de heemlen van voor Hem vervloeren
Tot glazen glansbaan eindelozer koren,
Lijnen der stelslen weemlende contouren
Door 't klaar kristal donkervermoede voren…
FEBRUARI-MORGEN IN 'T WOUD.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.370 Wat macht'ge dromer en al-muzikant
En beelder heeft zijn tent weer opgeslagen
En weer betrokken na de winter-dagen?
Of sliep hij toen ook op het barre zand
En in 't nat loof, door koude onaangerand
Of vocht, hij, die het alles kon verdragen:
De koele hoogt', de felle wanhoops-vlagen
Der Onbetembre, haar zo nauw verwant?
En heeft hij haar…
't Is alles wenen, de storm, het huis
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.506 't Is alles wenen, de storm, het huis,
de grijze hemel om alles henen -
voor me een vrouw, hoor hoor gesuis -
ademen stil door al dat wenen.
O mijn hart klopt zo verschrikkelijk.
O mijn hart klopt zo verschrikkelijk -
zacht is haar huid, adem als bloemen zacht,
het lichte haar - verlangende ogenklacht.…
Interview
poëzie
4.0 met 1 stemmen 805 Een interview? Waartoe? 'k Beeld nu al jaren,
— En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord —
In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord
De stemmingen, die door mij henen varen;
En al de beelden grijp ik bij de haren,
Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord,
En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord —
Mijn duistre Stijl, goddank! wat…
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.565 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
De bolle winden blazen blauwe kuilen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 662 De bolle winden blazen blauwe kuilen
In 't asgrauw fulp der zware wolkenlagen.
Een brede bundel zilverlicht komt vagen
De rug van 't grijze paard, dat sleept de zuilen
Van 't woud, gevelde stammen, op een wagen,
Door 't blanke heizand. Matte zon bleef schuilen.
De wegen-eiken staan als ijle tuilen,
Maar de einder-berken, schimmenbleek, vervagen…
Omhoog zien naar de zon de waterrozen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 295 Omhoog zien naar de zon de waterrozen,
Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren;
Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren,
Die hier de dood stilde tot smartelozen.
Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen:
Dan staan in blauw doorschijnende pilaren
De doden: hun zwarte ogengaten staren
Boven hun grijns om macabre apotheozen.
Naar…
SMAAKMAKER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 438 Nog houdt de omheining, als weleer
– een hoge muur – de hoven dicht.
De middag groent in schemer neer:
een loof-getemperd bovenlicht.
Dezelfde mooi-gebogen dreef
koel, zwijgend, als een kerkenbeuk.
Mijn tuinbank – of ze wachten bleef
verscholen onder rode beuk.
De merel, in de koepelkroon,
fluit bij deze avond als van oud?
Weer schakelt…
Geduld.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 405 Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht
mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden -
een lijden met U groeiend door de tijden,
en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht
rondom uw huivre leden, tot het mocht
als dolken-kroon u door de slapen snijden:
‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’ -
maar lijdend gaaft uw laatsten ademtocht…
Bitter is de smaak van het leven...
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.625 Bitter is de smaak van het leven
Als van wilde vruchten in herfsttijd -
Iedere vrucht wekt toch nog even
De hoop op wat weldadigheid.
Want het leven is geloven en proeven
Van al wat zo verlokkend scheen –
Het is één langzaam bitter bedroeven,
Tot het donker wordt om ons heen.
Wat kan het ons dan nog baten
In deez’ doolhof verder te gaan…
Poes
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.258 Poes-poes-poes is thuis.
Wat kan bollen
zal ze rollen,
rukken lappen uit en lint.
Poes-poes-poes is thuis.
Poes-poes-poes is thuis.
Voor de krauwkens
van haar klauwkens,
vreest alleen een heel klein kind
en een oude muis.…
Brent Bridge
poëzie
4.0 met 2 stemmen 852 Een vreemd man, in een vreemd land.
En vaak is er niets dan dit:
Water en loof en het wit
Van zwanen, dicht bij de rand
Gras voor de bank waar hij zit,
En straks aan de overkant.
Een man die even leest,
Het stil begin van een lied,
Dan opkijkt en om zich ziet.
En iets in hem denkt, bedeesd:
Hoe vreemd, nog ken ik het niet,
En toch is het…
Bloemen
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.245 Ach, heb toch altijd ergens
Een beetje bloemen staan -
Zij doen toch altijd wel even
Een beetje gelukkig aan!
Een stil liedje van kleuren,
Een fijne, blij-mooie tint -
Even een kleine ontroering,
Als de lach van een lief kind.
Alles, alles neemt het leven,
Het laat ons ieder eenmaal berooid -
Maar het geluk van een beetje schoonheid
Dat…