67 resultaten.
Par les soirs bleus d’été
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 673 (naar het gedicht Sensation van Arthur Rimbaud)
Viel de vette klei maar van m’n klompen
Kon ik maar zo dichten als Rimbaud
Waarom ruikt m’n pen naar peen en uien
En zwalk ik meters onder zeeniveau
Nooit krijg ik de kans om lang te zwijgen
En mijn gedachten vinden zelden rust
Zal ik ooit gelukkig met een vrouw zijn
Is er iemand die mijn woorden…
Oude bibliotheek
gedicht
2.0 met 374 stemmen 55.119 Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift
van geuren uit zomerse tuinen dichtbij de hor,
een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel
voor zij verdween in gindse donkere allee
van boekenruggen, op zoek naar weidser boulevard
buiten de lettergreep. Elk beeldenperk verpulvert
in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.…
Wind aan zee
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.348 België is een abdijenland
echt Bourgondisch, woorden als allee
bier is eenzaam heilig en plezant
de bewoners winnen het dictee
Nederlandse orde spreekt tevree
eigen woorden helpen uit de brand
zeiken doen ze zelden op de plee
Lage landen, anders maar verwant
Schaarse zonnestralen uit de krant
worden breed ontvangen op het strand
heel veel…
Oude Bibliotheek
gedicht
2.0 met 192 stemmen 20.883 Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift
van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor,
een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel
voor zij verdween in gindse donkere allee
van boekenruggen, op zoek naar weidser boulevard
buiten de lettergreep. Elk beeldenperk verpulvert
in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.…
La réponse de l'onze
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 689 Il-y-a l'éclat des fleurs
du printemps qui fleurissent: les
petits narcisses faisant le tour d'un
arbre ancien caressent les crocus
jeunes et violets pendant que les
tulipes blanches le long de l'allée
vont en bouton. Anémone! Quelle
perspective! Sincèrement, Antoine…
[ Alles wordt donker ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Alles wordt donker
rondom jouw aanwezigheid --
Blijf in mijn ogen!…
Morgen, ja misschien morgen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 394 langzaam sterft zijn silhouet
tot een stipje aan het einde van de allee
morgen, ja, misschien morgen
wandel ik nog eens met hem mee
dan lichten we de luiken
de zwaarte van ons hart
zoeken we de gouden nerven
op een al afgestorven blad
we zullen ons verlaten
in de rust van de herfst
en dragen de kleuren
de bewonderende gloed
van…
Cannes
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.397 In een woestijn van zon, dicht langs de zee
staan de platanen in een brede allee;
dorstige herten, plotseling betoverd
en in hun ren naar ’t water star gebleven,
het groene lichaam wit gevlekt, hoornen geloverd,
het wit gewei breed opgeheven.…
Literaire wegen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 150 Onlangs werd mij verteld,
dat mijn prozawerk
'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud'
op een Amerikaanse verkoopsite voor
maar liefst 44 dollars werd aangeboden.
Dat is zeg maar ruim honderd gulden.
Goed, het is dan niet zo'n astronomisch
hoog bedrag als voor een Van Gogh op
een theedoek, maar de waarde evolueert
blijkbaar.…
Uitnodiging
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.113 Met name aangaande
Rimbaud. Ik zou best willen. Tof man, maar
gezien het feit dat ik al jarenlang als een
kluizenaar leef en in het echt geen vrienden
of vriendinnen meer ontmoet, heb ik de uitnodiging
moeten afzeggen, ook omdat het geld ontbreekt.…
Tilt Humanitas
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 419 Zwalkend anno 0120 a.m. dep ik wolken van spree
droom ik fietsend een blauwe allee
zoals opa een woord van de toekomst vond
Groene Golf sprak hij trots en wij alom hmm
Ik zwoeg door bochten door polder bevochten
van boven gevlochten door handen van handel en
-Miljaar!…
Pistache
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 862 Ik ween, Pistache, men weent voor minder…
Allee… de complimenten ginder.…
Kramp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Het verschil
is minimaal nu ik beweer Rimbaud te zijn
en hem ook werkelijk ben, zie ik ze kijken,
met argwaan en angst in hun benauwde ogen,
de ijzeren sloten van vroeger. Maar niet
in staat om mijn witte hart te vangen.…
hoe ik ga
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 177 werwaarts ga ik
als deze kromme allee, aldaar
zich kruist met het pad
waar links en rechts
nog bramen rusten in de nevel
en het vocht van sappig gras
mijn blote voeten wassen
omdat najaarswarmte
zich laat gelden,
werwaarts ga ik
wat ligt ten grondslag
aan een te verkiezen richting
ga ik af op gevoel
dan wel het redelijk denken
u kent…
Distichon 28 Sprookjes! (poëtica )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 264 In de Franse poëzie - die ik ook niet zo goed ken - zien we dit vers al bij Rimbaud en meer recent bij Jacques Réda, in La course, waar hij vooral experimenteert met verzen van veertien lettergrepen.)…
Whisky nippend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 199 Rimbaud voor
een heilige aangezien? Dichterschap
en rijkdom gaat niet samen, maar de
ware dichters pikken dat terecht niet.
Hun geestelijk werk zou hen paleizen
moeten opleveren en dikke rekeningen
op Zwitserse banken, een en al weelde
en continu tedere schoonheden, die de
beste liefdeskunsten uitdelen.…
Zonsopgang
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 139 Ik dacht aan de levens
van de mij zo dierbare dichters,
zoals Rimbaud en Slauerhoff.
Een plastic broodbakkie voor in de middag
zou hen ook volkomen gestikt hebben.
Ik had mijn ongewaardeerde nachtwerk geleverd,
de whisky buitgemaakt, het goud uit mijn
kiezen geramd om brood te betalen.…
Deemoed
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 351 Toen ik in een bloeiende tuin op Kreta een smakelijke
maaltijd nuttigde en daarna heel wat wijn achterover sloeg,
gedichten van Lucebert probeerde te begrijpen, mijn glas
kapotsloeg op een rotssteen, de kelner de zaak vergoedde,
mijn vriendschap met Rimbaud herenigde
door nog meer te drinken,
ineenstortte in mijn hotelkamer,
mijn eigen bloed…
Paul Verlaine krabbel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 89 Eens liep ik als een bezetene
door de wijk Montparnasse in Parijs
op zoek naar de plekken waar
Arthur Rimbaud en Paul Verlaine
hadden vertoefd
en dat allemaal in één dagje
met een goedkoop busretour
en de hele nacht doortuffen
terwijl gierende keukenmeiden
mij onaangenaam wakker hielden
Het kon niet anders zijn of ik
moest wel ergens…
Vermorzeld hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 334 (vrij naar 'Coeur supplicie' van Arthur Rimbaud)
Mijn hart is zeeziek en het hangt te kotsen
over de reling van een bombastisch cruiseschip,
vergiftigd door tabak, alcohol en goedkope soep.
Ik word uitgelachen door een troep wolven, die
met bloedbesmeurde bekken hun scherpe snijtanden
in mijn bevende hart kerven.…
Eens
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 142 Eens plakte Ernest Pignon-Ernest
talloze posters van een schilderij
van Arthur Rimbaud op de straatmuren,
over het graf heen stond hij er weer
met een blik, zo gedrogeerd, zo funest,
en een plunjezak langs zijn zij,
een levenslot haast niet te verduren,
getergd door een schizofreen onweer.…
Volksverlakkerij
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 118 Ik pieker soms nachtenlang over
het feit, dat dé dichter van alle
eeuwen zijn dichtwerk later
benoemde als 'volksverlakkerij'.
Was het misschien omdat hij ten
tijde van zijn dichterij volop
hasj en absint gebruikte en zijn
zieleroerselen daardoor als onecht
beschouwde?...
Of doorzag hij zijn schrijfsels
en die van zijn tijdgenoten als…
Eerbetoon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 Ik ging alle adressen af waar Arthur
Rimbaud had gewoond en ik aaide met mijn
hand de stenen en de overgebleven sferen.
Met gemengde gevoelens keek ik naar het
gymnasium, waar hij zo geploeterd had om
maar zijn strenge moeder te paaien. Maar
ook naar waar ze hem na zijn zegevieringen
als een paria verstoten hebben.…
Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.309 Scheef, aan weerskant, streefde een bloedbeuke-allee,
Doorschijnend rood de apart zichtbare blad’ren:
De gele punt wachtte op het wachtend nad’ren,
Maar, roodgestippeld, bleef niet-af de V.…
Het kan niet anders
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 118 Ik had grootse plannen en ik liep dan ook naar
alle straten en vermeende woonplekken, waar
Arthur Rimbaud en Paul Verlaine vertoefden.
In een antieke boekwinkel zag ik de handtekening
van Verlaine, maar die was te duur voor mij.…
Katalysator
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 141 Paul dacht dat Willem Rimbaud was en daarmee
was de magische cirkel volkomen rond.…
Ballade
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.785 Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys,
Verstooten, rein van roem, alleen behorend
In 't heilloos gilde der Poètes Maudits,
Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren -
Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald,
Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen,
Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt,
Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…
Jan Eijkelboomsteegje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Hoera de Dordtse magistraat
Heeft het besloten Jan Eijk krijgt zijn straat
Nou straat, een steegje waar
Je nog niet dood gevonden worden wilt
Aan hem voor wie geen weg, allee of laan
Geen avenue, geen plein, plantsoen, poort, dijk
Baan, bolwerk, dreef, haven, kade, gracht te groot zou zijn
Wordt minder dan een voetnoot toebedeeld
Maar aangezien…
Hunebed Highway
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 83 Dan neem ik alvast de wijk
De kortste route naar
de bron der A
Ter hoogte van de Drentse Hunzerug
Op goed geluk - ik moet immers nog terug
Van 't lustrumfeest der Light Poëtica
We zijn er bijna, de l'Europe Allée
Puur grootspraak!…
Toverfee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 'je est un autre' Rimbaud
(voor I W)
Ik ben de monnik-dichter die al jaren in
de moerassen van Gouda rondbagger, nooit
meer de trein of de bus neem, enkel de
fiets om bloemen en vogels te kussen,
ik ben de angsthaas die zich opsluit in
zijn veilige flat, die schrijfsels via
zijn computer de wereld instuurt, zoals
een eilandbewoner flessenpost…